Εμφανίσεις για κάθε ταξίδι, διπλώστε τα μικρότερα πράγματα, οπότε δεν μου αρέσει το Παρίσι. Η αρχιτεκτονική της πόλης είναι όμορφη, αλλά κάθε φορά που αποδεικνύει ότι είμαι στο κρύο Παρίσι, με τα αιώνια πλήθη των ανθρώπων, βρώμικους δρόμους, ακούσιους σερβιτόρους, με μεγάλο αριθμό αυτοκινήτων, με θορυβώδεις δρόμους, όχι , φυσικά υπάρχουν μέρη όπου ήσυχα και ήρεμα, αλλά υπάρχουν λίγοι από αυτούς. Έζησα στη Μόσχα όλη μου τη ζωή και εισήχθησα στο Παρίσι, μπαίνω στην ίδια Μόσχα, χωρίς αντίθεση.
Και με τα μουσεία του Παρισιού είμαι τυχερός. Την πρώτη φορά ήταν στο Παρίσι για τις διακοπές του Νέου Έτους, δεν μπορούσα να φτάσω στα κύρια μουσεία, έκλεισαν στις διακοπές, στη δεύτερη άφιξη τον Μάρτιο, κατάφερα ακόμα να φτάσω στα κύρια τουριστικά μουσεία του Παρισιού, από όλα τα Το πιο άρεσε το κέντρο του J. Pompidou, ασυνήθιστο και αστείο μέρη. Μουσείο Dali - Είδα όλους αυτούς τους καμβά σε άλλες εκθέσεις. Και ακόμη και ο τάφος του Jim Morrison, στο νεκροταφείο ανά Lazhez - μια συνεχής απογοήτευση, αγαπούσα το έργο του Jim από 15 χρονών, αλλά σε 35, βλέποντας τα αναλυμένα υπολείμματα του Tombstone, ήταν τρομακτικό απογοητευμένος, δεν πρέπει να μοιάζει με το Τάφοι μεγάλων ανθρώπων. Στο πολύ νεκροταφείο, πολλοί όμορφοι επιτύμβιες στήλες και κρύπτες, είναι ένα προϊόν της αρχιτεκτονικής τέχνης, και υπάρχουν πολλοί άξιοι άνθρωποι σε αυτό, αλλά η θλίψη μου, δεν μου έδωσε να το απολαύσω.
Και όταν ήθελα τη μονάδα, πήρα την ενοικίαση του Lireborghini, δίνοντας ένα ταξίδι "στον μεγάλο" κύκλο, οδηγώντας ένα αυτοκίνητο 150 ευρώ, ενοικιάζοντας αυτοκίνητα υπάρχουν σε κάθε γωνία (αυτό δεν είναι εκατομμυριούχος παρατάσσονται στα αθλητικά αυτοκίνητα, και τα τροχαίο αυτοκίνητα), στη συνέχεια, συνοδεύοντας συνεχώς επιβραδύνθηκα, χωρίς να επιτρέψουμε να επιταχύνω σε ένα σπορ αυτοκίνητο, και όταν πήρα το Samely Ferrari για ενοικίαση στη Φλωρεντία, που συνοδεύει Ιταλικά φώναξε σε μένα "Push" όταν ήταν 150 km / h στο 150 km / h ταχύμετρο και δεν ήμουν ενάντια.
Οι κρύοι άνεμοι, όποτε, με οδήγησαν από τα ανάχωμα και από τα πάρκα του Παρισιού, κυνηγούσε από τη Μεγάλη προς το γαλλικό νότο, η βροχή πλύθηκε τα ίχνη μου από τους δρόμους της πόλης.
Τροφή. Δεν θυμάμαι πού άκουσα μια δήλωση, αλλά ... οι Γάλλοι είναι σε θέση να προετοιμάσουν σάλτσες και οι Ιταλοί είναι τρόφιμα.
Αλλά το Παρίσι της Πρωτοχρονιάς Disneyland ήταν πολύ ευχαριστημένος - είμαι ενήλικος άνθρωπος, αισθάνομαι σαν ένα αγόρι που έπεσε στον κόσμο των περιπέτειων. Δεν υπήρχαν φωτογραφίες από ακραία αξιοθέατα - αποδείχθηκε πολύ αστείο.