Συγκεντρώσαμε στο Βιετνάμ πολύ αυθόρμητα. Υπήρχαν φίλοι μας και η ιστορία τους για τη ζωή, μολύνθηκαν. Αποφασίσαμε σε σύντομο χρονικό διάστημα, το θέρετρο Nha Trang μας προσέλκυσε με τιμή, κριτικές και μπουφέ για πρωινό. Αμέσως θα πω ότι έχουμε αρκετή διατροφή με το κεφάλι σας, στο Βιετνάμ όλα είναι πολύ νόστιμα και όχι δαπανηρά. Οι ίδιοι οι ντόπιοι τρώνε πολύχρωμα, ακριβώς στα πεζοδρόμια το πρωί τα τραπέζια και τις καρέκλες του πλαστικού, μικρές, όπως τα παιδιά και τρώνε εκεί, διαφορετικά τρόφιμα. Σε ένα τέτοιο "Cafe" μπορείτε να συναντήσετε τους συνήθεις εργαζόμενους και τους υπάλληλοι σε επιχειρηματικά κοστούμια, και ακόμη και σεβαστά αυτοκίνητα να σταθμεύουν με τέτοια μέρη. Έτσι προσπαθήσαμε και εμείς, ασυνήθιστες, διέταξε τις γαρίδες σε ένα klyar και τη σούπα, πολύ νόστιμο. Μας είπαν ότι εδώ μπορείτε να δοκιμάσετε τη σούπα από το αίμα πάπιας, ότι αυτή είναι η τοπική πιο λεπτή λιχουδιά, αλλά πόσο ρώτησαν, δεν το βρήκαν. Λέγεται ότι αυτό το πιάτο απαγορεύεται λόγω της γρίπης των πτηνών και μπορεί να είναι πολύ πρόστιμο στον ιδιοκτήτη του καφέ, το οποίο θα πουλήσει αυτή τη σούπα. Αλλά εξακολουθούμε να θέλαμε εξόντωση και πήγαμε στο Serpentine Village, υπάρχουν φίδια εκεί ειδικά για εστιατόρια όπως θέλετε. Αγοράσαμε ένα φίδι για $ 40, μάλλον στερεώστε και ετοιμάσαμε για μας, την καρδιά και το αίμα που δεν τρώμε, έκανε τον συναδέλφό μας ταξιδιώτη, προσκολλώντας στο χωριό. Πάμε τη σούπα και τους κυλίνδρους, νόστιμο, αλλά δεν χρειάζεται πλέον. Στο δρόμο πωλούν φρούτα που πρίζα γλάστρες σε κύπελλα, είναι πολύ νόστιμο και διατροφικά, με επιτυχία, αντικατέστησα το δείπνο μου.
Μετακινήσαμε στην μοτοσικλέτα, αφαιρέσαμε για $ 6 την ημέρα, με τον τύπο μας είπε ότι σε περίπτωση ατυχήματος, θα ήταν απαραίτητο να ξεφύγουν από το μετα-ατύχημα και θα πάρει το ποδήλατο, γιατί Είναι πιο κερδοφόρο γι 'αυτόν από το αν παραμείνουμε και θα αποδείξουμε κάτι. Η κίνηση στο Nha Trang είναι πολύ θυελλώδης, όπως μια ροή ενός καταρράκτη, οπότε πρέπει να είστε εξαιρετικά προσεκτικοί.
Εγκαταστήσαμε στο ξενοδοχείο στην τρίτη ακτογραμμή, τα δωμάτια είναι ευρύχωρα και άνετα, υπήρχε μια μικρή κουζίνα και θα μπορούσατε να μαγειρέψετε κάτι εκεί, μια τοπική αγορά ήταν κοντά, θα πρέπει να έχετε χρόνο να κάνετε, εδώ το πρωί ξεκινά στις 4 -5 ώρες, το Βιετναμέζικο είναι πολύ περίπλοκο και σκληρό. Τα πλεονεκτήματα αυτής της θέσης είναι ότι 1 και 2 παράκτιες είναι η εγγύτητα του δρόμου, της κίνησης, της αναστάτωσης και του θορύβου, τόσο καλύτερα από εκεί.
Η παραλία είναι καλά περιποιημένη, λευκή άμμος, ισχυρά κύματα, αλλά μπορείτε να κολυμπήσετε, πριν περάσει 15 λεπτά. Σε αυτή την παραλία, σπάνια λούζουμε, κυρίως βιαστικά και όπου είδαν ένα καλό μέρος, έμειναν εκεί και πέρασε χρόνο, σε μερικές παραλίες μπορείτε να πάτε εντελώς ελεύθερα, και για την είσοδο σε άλλους που ζήτησαν ένα τέλος, δεν τους επιτρέπεται Φάτε με ποτά και φαγητό. Σχεδόν παντού υπάρχει ένα καφενείο και μπαρ, έτσι κερδίζετε όσους χαϊδεύουν πίσω από την παραλία. Μπορείτε να αναζητήσετε και να βρείτε τη θέση στο ντους. Διαβάζουν ότι η θάλασσα είναι έτσι, αλλά χαλάσει την εντύπωση να κολλήσει σε αυτό στον πύργο, αλλά καλύτερα από ό, τι στην Ταϊλάνδη στο Παττάι, αυτό είναι σίγουρο.
Η φύση του Βιετνάμ είναι πολύ όμορφη, ναι, υπάρχει μια ασιατική βρωμιά, αλλά η ομορφιά των θέσεων δεν είναι τεράστια, και ο τουρίστας, πάρα πολύ, το χρώμα, μεγαλώνει και πράσινο. Ταξίδευαμε στην πόλη Dalat, στο δρόμο προς τη μακρά ώρα. 3. Στο δρόμο βλέποντας συναρπαστική θέα στις φυτείες καφέ, βράχια και βουνά, ο δρόμος είναι γραφικός και λίγο ακραίος. Αποδεικνύεται και στο Βιετνάμ, υπάρχουν ακριβώς το Musangi και το καφέ Luvak ακριβώς, όπως στο Μπαλί στην Ινδονησία, έχει γίνει μια ανακάλυψη για εμάς. Έχουμε ήδη οδηγήσει στο κατάστημα και αγόρασα καφέ και τσάι. Ήταν στο πάρκο, όπου οι άνθρωποι βόλτα σε μπαρ, κοίταξαν, χρεώνονται με θετικό, δεν έγιναν. Επισκέφτηκε ο καταρράκτης, ευχαριστημένος με τη δροσιά κοντά του. Εισήλθαν στις πολλές ορχιδέες σε ένα ειδικό θερμοκήπιο, ο σύζυγός μου το λυπάται, από τότε που έκλεισαν, "που ασχολούνται με την αναπαραγωγή αυτών των χρωμάτων στο σπίτι και το θέμα για μένα είναι η καύση. Ο ίδιος ο Dalat είναι χτισμένος σε γαλλικό αποικιακό στυλ, χαριτωμένο και αρκετά καθαρό. Έχασε τη Ferris Plation με την οποία σχεδόν ολόκληρη η πόλη είναι ορατή, η θέα ανοίγει το μεγαλοπρεπές. Είμαστε υπέροχα και κοίταξαν μακριά από όλα όσα ήθελαν, έτσι θα επιστρέψουμε ακόμα.
Μετά τα υπόλοιπα, παρέμεινε μια αίσθηση μη ακεραιότητας, μάθαμε πολύ λίγα για το Βιετνάμ, θέλω επίσης να έρθω εκεί ακόμη και με ένα πιο εκτεταμένο πρόγραμμα.