Düsseldorf - Η πόλη είναι πολύ όμορφη, πράσινη, με πολλά αρχαία κτίρια και μνημεία. Όσο κατανοώ, δεν υπάρχει σαφώς οριοθετημένο ιστορικό κέντρο και τα σύγχρονα σημαντικά σημεία θα γίνουν ειρηνικά μαζί με ιστορικά αντικείμενα. Παραδόξως, η γενική εμφάνιση δεν χαλάει καθόλου, όπως, για παράδειγμα, στο Βερολίνο.
Προετοιμάζω για την επίσκεψη του Ντίσελντορφ και ανήλθαν σε μια κατά προσέγγιση διαδρομή για ένα χρόνο και μισό. Αλλά η καλή εταιρεία Wizzair πήρε και μεταβίβασε το σπίτι αναχώρησής μου για μια μέρα πριν. Χάρη σε αυτά για τουλάχιστον την αναχώρηση της επιστροφής, και όχι ευθεία, αφού η βίζα μου άρχισε να ενεργεί από την ημερομηνία αναχώρησης και θα έπρεπε να το επαναλάβω επειγόντως ή να λάβω εισιτήρια. Ως αποτέλεσμα, μόνο μισή μέρα που απομένει στη Νησέλλα και το δωμάτιο στο ξενοδοχείο, διατηρείται σε ένα τιμολόγιο μη επιστροφής, παρέμεινε αζήτητος.
Δεδομένου ότι στο μισό της ημέρας δεν βλέπετε τίποτα ιδιαίτερα, αποφάσισα να περπατήσω όχι σύμφωνα με το σχέδιο, αλλά ακριβώς πού έρχονται τα πόδια. Ο χάρτης που έχει ληφθεί δωρεάν στο σταθμό ήταν πολύ χρήσιμο για μένα - όλα τα ίδια, τα κύρια αξιοθέατα για αυτό υποδεικνύονται. Λατρεύω τα μνημεία πάρα πολύ, αλλά όχι τόσο στους σοβιετικούς χρόνους στάθηκαν στις πόλεις μας, και μνημεία με ένα humor, με το χιούμορ. Εδώ το τεράστιο ποσό τους, σχεδόν σε κάθε δρόμο.
Κατά λάθος ήρθε στις αγορές παντοπωλείων και υπήρχαν σκηνές με τελειωμένο φαγητό. Οι μυρωδιές μεταδόθηκαν έτσι ώστε να μην το κρατήσω και να παραγγείλω ένα πιάτο με κρέας πολύ, πολύ απότομη! Δεδομένου ότι οι Γερμανοί δεν γνώριζαν, αλλά τα αγγλικά δεν κατέστρεψαν τον πωλητή από την Ανατολή, μόλις έδειξα το δάχτυλό μου τι χρειάζομαι. Χαμογέλασε πολύ έξυπνα όταν με απλώθηκε, και στη συνέχεια παρακολούθησα την αντίδρασή μου. Αλλά δεν έδωσα κανένα έντυπο ότι ο δράκος ζει μέσα μου, ειδικά επειδή ήταν πραγματικά νόστιμο, και μόλις 5 ευρώ.
Λοιπόν, τότε κατάφερα να χαθείτε, αλλά τόσο ηλίθιο! Βεβαιωθείτε ότι θέλετε να φτάσετε στο ανάχωμα και κοιτάζοντας προς τη σωστή κατεύθυνση στο χάρτη, αποφάσισα να κόψω το δρόμο και να περάσω από το πάρκο. Και το πάρκο αποκτήθηκε από ένα φράχτη, ναι τόσο πολύ που ήμουν ήδη κουρασμένος από τη μετάβαση, και πίσω ήταν ηλίθιο, γιατί τόσο πολύ πέρασε! Και όταν εξακολουθεί να φτάνει στο ανάχωμα, δεν ήταν πλέον δυνάμεις για μια βόλτα. Πήρα μπύρα σε ένα εστιατόριο στο δρόμο με θέα στα σκάφη και μόλις κάθισε και απολάμβανε όμορφη θέα.
Αυτό είναι όλο, ένα τόσο σύντομο ταξίδι. Αντίο, Ντίσελντορφ! Σίγουρα θα επιστρέψω!