Κάποτε συνέβη σε μια αργά την άνοιξη για να ζήσω 4 ημέρες στην Ουτρέχτη. Την πρώτη μέρα, φυσικά, είχα ένα σοκ και επιθυμία να πάω σπίτι. Αλλά αυτό είναι από το Unaccustomed, επειδή ακούγουμε είναι έφηβοι, μαθητές και φοιτητές. Και στις Κάτω Χώρες, ακόμη και ο θείος και η θεία των προ-πρόσθια για την ηλικία είναι γρήγορη διασκέδαση και πιστεύει ότι η ζωή μόλις άρχισε. Τη νύχτα, η μουσική απειλεί παντού, και γενικά ήταν τυχεροί - μπροστά από το ξενοδοχείο μου, στο πάρκο, υπήρχε ένα φεστιβάλ βράχου, και και οι 4 νύχτες βυθίστηκε στις 3 π.μ. Αλλά ήταν αξιοσημείωτο μόνο την πρώτη μέρα, και στη συνέχεια κοιμήθηκα γλυκά σαν ένα μωρό - το συνήθιζα.
Σας συμβουλεύω να εξερευνήσετε την κάρτα στο σπίτι, τουλάχιστον στο Διαδίκτυο. Σε γενικές γραμμές, κατά την άφιξη, για περισσότερο από μία ώρα, δεν μπορούσα να βρω τη σωστή έξοδο από το κτίριο σταθμού, καθώς βρίσκεται κάτω από ένα τεράστιο εμπορικό κέντρο. Και δεν είναι σαφές σε ποιο πάτωμα η έξοδος και γενικά, στην οποία η κατεύθυνση είναι ο δρόμος μου. Ως αποτέλεσμα, αφού τελείωσε ήδη, η καλή θεία στο Infocenter μου έδωσε ένα χάρτη, ζωγράφισε τη διαδρομή και έστειλε στη σωστή διέξοδο. Η ευτυχία ήταν σύντομη, καθώς οι δρόμοι στην Ουτρέχτη είναι τόσο μικρά και καμπύλες που μόνο ένα κτίριο μπορεί να σταθεί σε ένα, και το άλλο μακρύ. Σας συμβουλεύω να πλοηγηθείτε στα κανάλια και τις γέφυρες.
Τρεις πλήρεις μέρες που δαπανήθηκαν σε αυτή την υπέροχη πόλη είχε αρχικά προγραμματιστεί, και οι βραδινές ώρες παρέμειναν στην Ουτρέχτη. Αλλά μου άρεσε τόσο πολύ εκεί που ακυρώσα τον Edam, το Voledam και το Marken και παρέμειναν να μελετήσω την Ουτρέχτη όλη την ημέρα. Πολύ και πολύ όμορφο, αυτά τα όμορφα κανάλια, διακοσμημένα με λουλούδια της άνοιξης, αυτό το σκοτάδι των ποδηλάτων παντού, όπου μόνο υπάρχει ένα μέρος! Εδώ όχι μόνο ο δρόμος χρειάζεται να πάτε προσεκτικά, αλλά και να μην χτυπάνε καθόλου, έτσι ώστε να μην φτάσετε κάτω από τους τροχούς των ποδηλάτων που μεταφέρουν όλα τα ζεύγη.
Δεν μπορώ να μην αναφέρω το τυρί - είναι γενικά ένα τραγούδι! Έχουμε ακόμη και εξαιρετικά ακριβές ποικιλίες και σχεδόν δεν είχαμε ψέματα ακόμη και με τα πιο οικονομικά ολλανδικά τυριά! Μετά την επιστροφή στο σπίτι, έχουμε καιρό και ο καφετιέρα μίλησε με αυτό το υπέροχο προϊόν. Εγώ από την απληστία έφεραν 5 κιλά τυριού του Γκάουουν σε 5 ευρώ για κιλό και μερικά κιλά διαφορετικών αγαπημένων τυριών σε μικρά κομμάτια.
Σας συμβουλεύω να δοκιμάσετε την ρέγγα στις σκηνές του δρόμου - πολύ και πολύ νόστιμο! Και πώς καταφέρνουν να αφαιρέσουν τα οστά τόσο προσεκτικά, δεν ξέρω! Γενικά, στις Κάτω Χώρες οι τιμές είναι υψηλές, σε σύγκριση με τη Γερμανία, για παράδειγμα. Αλλά μπορείτε να πάρετε καλές πωλήσεις και προσφορές, έτσι ακόμα και μια μικρή ψώνια που κατάφερα.
Τώρα θυμάμαι την Ουτρέχτη, και έτσι θέλω να πάω ξανά εκεί! Λοιπόν, τίποτα, έχω ακόμα το Βέλγιο, και δεν υπάρχει πολύ εκεί, μπορείτε να συνδυάσετε!