Νομίζω ότι μια τέτοια ερώτηση έχει επανειλημμένα προφύγει στο κεφάλι μου όχι μόνο εκείνους που ήρθαν να ξεκουραστούν στην Αττάλεια ή θα το κάνουν αυτό στο μέλλον, αλλά επίσης αγόρασε ακίνητα εδώ για τους σκοπούς της μόνιμης ή προσωρινής κατοικίας σε αυτή την όμορφη πόλη. Αυτός είναι ο τρόπος πριν από πέντε χρόνια, το έκανα αγοράσαμε ένα διαμέρισμα και κινείται για να ζήσει εδώ. Ως άπληστος ψαράς, έπρεπε να ψάξω για αλιευτικά καθίσματα μόνος μου, επειδή δεν υπήρχαν πρακτικά καμία πληροφορία σχετικά με αυτό το θέμα. Αυτό είναι εγώ και ώθησε να γράψει αυτό το άρθρο.
Είναι σαφές ότι ζουν στην παραλία, με την πρώτη ματιά, δεν θα πρέπει να υπάρχουν προβλήματα με την αλιεία, αλλά ήθελα να καθίσω περισσότερο με μια αλιευτική ράβδο στην τράπεζα, που περιβάλλεται από πράσινο και να πιάσει το συνηθισμένο ψάρι γλυκού νερού. Για αρκετούς μήνες βγήκα κατάλληλα μέρη, πήγα γύρω από πολλά χιλιόμετρα με τα πόδια, έναψα ακόμα τους δορυφορικούς χάρτες της Αττάλειας και ως εκ τούτου, η αναζήτηση μου στεφάνθηκε με επιτυχία. Βρήκα ένα μικρό ποτάμι, χιλιόμετρα τρία από το σπίτι μου. Βρίσκεται σχεδόν στην αναχώρηση από την Αττάλεια, από το Κεμέρ. Αυτή η περιοχή ονομάζεται Sarysu και ο ποταμός ρέει στη θάλασσα, από την οποία οι κάτοικοί του δεν είναι μόνο γλυκά νερά, αλλά και θαλάσσια. Το πρώτο πράγμα που είδα σε αυτόν τον ποταμό είναι οι τοπικοί ψαράδες που πιάστηκαν στο Kefal της. Εγώ ακόμα αναστατώσω λίγο, γιατί σκέφτηκα: "Λοιπόν ... και πάλι ένα θαλάσσιο ψάρι ... εκείνη τη στιγμή είχα κλώσω και αρκετό δόλωμα σιλικόνης. Αφήνοντας μια ώρα, συνειδητοποίησα ότι το αρπακτικό ψάρι εδώ, κατά πάσα πιθανότητα, όχι. Έπρεπε να πάω σπίτι και στην επόμενη έλευση σε αυτό το μέρος ήταν πιο προετοιμασμένοι. Αυτή τη φορά είχα την ευκαιρία να πιάσω μερικά Κέφαλι και ένα αρκετά αξιοπρεπές μέγεθος, ένα καβούρι και το σημαντικότερο, δύο σταυρωτές και ένας μικρός Σαζάν, ο οποίος έδειξε για πρώτη φορά τον σταυρό. Αποδείχθηκε ότι δεν ήμουν λάθος και ψάρια γλυκού νερού εκεί.
Τα παρακάτω ταξίδια μου ήταν πιο επιτυχημένα επειδή είχα ήδη περπατήσει στην αλιεία σε όλη τη διαδρομή. Ράβδος τροφοδοσίας, ράβδος αλιείας πλωτήρα και ζευγάρι αγκαλιά-donok. Βρήκα ακόμη και ένα στρατηγικό δόλωμα, με το οποίο υπάρχουν μεγάλες δυσκολίες, αυτές είναι σκουλήκια. Αλλά το πρόβλημα της αλίευσης σε αυτόν τον ποταμό συνίσταται ακριβώς ότι υπάρχουν αρκετά καβούρια και η χρήση ενός σκουλήκι μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο σε μια ράβδο πλωτήρα όταν το δόλωμα είναι σε μεσαίο νερό. Στον τροφοδοτικό, το σκουλήκι δεν χρησιμοποιεί την ευκαιρία, γίνονται αμέσως το θήραμα των καβουριών. Ως εκ τούτου, έπρεπε να χρησιμοποιήσω ψωμί, καλαμπόκι και διάφορα χυλό.
Σύμφωνα με τη συνήθεια, πηγαίνω πάντα αλιεία πολύ νωρίς και όταν οι τοπικοί ψαράδες έρχονται μόνο στα ψάρια, και αυτό δεν είναι νωρίτερα από δέκα-έντεκα το πρωί, πηγαίνω ήδη στο σπίτι. Και παρατήρησα ότι οι Τούρκοι πιάνουν ένα εξαιρετικά επιπλέει και κυρίως στο Kefal. Νομίζω ότι δεν αναγνωρίζουν την ύπαρξη του Sazanov και ακόμη και το Somov, σε αυτό το μικρό ποτάμι, το οποίο, όπως αποδείχθηκε, βρίσκεται επίσης εδώ. Πιάσαμε το πρώτο μου γατόψαρο στο Sarysu, πιθανώς κατά την τέταρτη ή την πέμπτη αλιεία. Για μένα ήταν ένα σοκ, όταν η Donka λειτούργησε και από το νερό υπήρχε ένα όμορφο κεφάλι. Από την έκπληξη, έπεσα σχεδόν στο νερό, επειδή δεν κατάλαβα αμέσως ότι αυτό είναι som. Παρά το μικρό μέγεθος, και ήταν 75 εκατοστά το μήκος, μου φαινόταν ότι αυτό ήταν ένα τέρας. Ο οκτώ μουστάκι του πέθανε.
Οι αλιείς της παραλίας λένε ότι είναι μεγάλη τύχη να πιάσει αυτό το είδος. Δεν μπορούσα να μην πάρω μια φωτογραφία του που έρχονται ήδη στο σπίτι. Έτρεξε στο καλαμπόκι, το οποίο αγόρασα στο κατάστημα.
Όσο για τον Sazanov, σπάνια συναντώνται το καλαμπόκι, το ψωμί λειτουργεί πιο συχνά. Προφανώς συνηθισμένο στο γεγονός ότι οι τοπικοί ψαράδες κατά την αλίευση του Κέφαλ, το ψωμί και εντατικά ταιριάζουν με τον τόπο. Την τελευταία φορά που πήγα αλιεία την περασμένη εβδομάδα, αλλά όλα περιορίστηκαν σε λίγους χωνευτές, επειδή πιάστηκα μόνο στη ράβδο αλιείας πλωτήρα.
Πριν από τέσσερα χρόνια, ο ποταμός στο Sarysu ήταν σε μάλλον κωφλοί, στα παχιά θάμνο και ένα καλάμι. Ήταν σχεδόν ορατό από το κομμάτι, επομένως δεν γνώριζαν πολλοί γι 'αυτήν. Πέρυσι, οι αρχές της πόλης γύρισαν αυτόν τον ιστότοπο σε μια εξαιρετική περιοχή αναψυχής, με διαμορφωμένες παραλίες και μέρη για οικογενειακές διακοπές.
Ακόμα και μια ξεχωριστή παραλία, ειδικά για τις γυναίκες, άνοιξε.
Αλλά μεγάλοι εραστές αλιείας, όπως και πριν, μπορούν να έρθουν εδώ και να απολαύσουν το χόμπι τους. Επιπλέον, ο αριθμός τους αυξήθηκε ακόμη. Προσωπικά, θα έρθω εδώ για να συνεχίσω.
Μιλώντας για τη θαλάσσια αλιεία, η κύρια μάζα των αλιέων πηγαίνει στην παραλία του Κολένααλτη, στην περιοχή του Πόρτο Λευκό, όπου ένας άλλος ποταμός ρέει στη θάλασσα. Χρησιμοποιώντας, κατά κανόνα, την αντιμετώπιση του "Samodor", για την αλίευση του Κέφαλι. Πρέπει να πω ότι στο ποτάμι, που ρέει στη θάλασσα, πιάστε επίσης το Kefal στις ράβδους αλιείας πλωτήρα. Προσπάθησα να ρίξω περιστροφή σε αυτόν τον ποταμό, αλλά δεν υπάρχει αποτέλεσμα, ο θηρευτής μοιάζει με αυτό δεν το κάνει. Με την παραλία όχι μόνο το Kefal αλιεύεται.
Έρχεται πέρα από το μπάσο της θάλασσας, αν και είναι πολύ σπάνιο, chupr (με τον τρόπο που υπάρχει ένα μάλλον νόστιμο ψάρι) και η Λαύρα (οι Τούρκοι ονομάζονται Lekrek). Μερικές φορές άλλα είδη, συμπεριλαμβανομένης της μπάλας ψαριών, η οποία διογκώνεται αεροπορικώς. Οι φίλοι είπαν ότι η καλαμάρι συναντήθηκε. Αυτός ο χειμώνας θα προσπαθήσω και έχω ένα καθαρά για να καλύψει.
Από τους πιο αφαιρούμενους χώρους αλιείας, μπορώ να καλέσω τον ποταμό στην περιοχή της πόλης Manavgat, όπου μερικές φορές διεξάγονται διεθνείς διαγωνισμοί στην αθλητική αλιεία. Και περίπου εκατό πενήντα χιλιόμετρα από την Αττάλεια, στην πλευρά των σφραγίδων, υπάρχουν δύο μεγάλες λίμνες, το άνω και το κατώτερο καράουν. Ψάρεμα Υπάρχει αρκετά ενδιαφέρουσα, διότι πολλά είδη ψαριών κατοικούν σε αυτές τις λίμνες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων των αρπακτικών.
Τέτοιες πληροφορίες ήθελα να μοιραστώ με άπληστους ψαράδες. Νομίζω ότι θα τους ενδιαφέρει και θα σας βοηθήσει να απολαύσετε την επίσκεψη των ψαριών της Αττάλειας. Και όπως λένε, καμία ουρά που είσαι κλίμακες.