Οι φίλοι μας με φίλους, Martov ξεκουράζονται στο Jafne, άρχισαν αρκετά δύσκολες, πιο δύσκολες, το μονοπάτι προς την ίδια την πόλη. Φτάνοντας στο Colombo, άρχισα να αναζητούμε την ευκαιρία να φτάσουμε στο Japhne, επειδή η περιοδεία μας, δυστυχώς, δεν παρέμεινε ταξίδι στο ξενοδοχείο. Αρχικά, είχαμε ένα ταξίδι στην πόλη κυματίζοντας, επειδή θα μπορούσε να επιτευχθεί άμεσα από την Jafna από αυτό. Έχουμε φτάσει εκεί χωρίς περιπέτεια. Βρίσκοντας τελικά ένα λεωφορείο δίπλα στον Japhne, είχαμε τρομάξει. Όχι μόνο ήταν παλιά και θαμπό, οπότε ήταν επίσης φραγμένος εντελώς. Αναμονή για μια ώρα και μισή πτήση, η οποία, σύμφωνα με τον οδηγό, έπρεπε να είναι νεότερη, δεν θέλαμε, έτσι ήταν κάπως κάθοντας σε ένα πόδι μέσα στο λεωφορείο με όλα τα δικά μου πράγματα, μετακινήσαμε. Πιθανότατα δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτό το ταξίδι. Αλλά τελικά, φτάσαμε στην πόλη.
Στην πραγματικότητα, τον φαντάστηκα διαφορετικά. Όμορφο έδαφος ερήμου, κάποια βλάστηση, σε σύγκριση με το ίδιο κεφάλαιο, και το σημαντικότερο - τις συνέπειες πολλών ετών εμφυλίου πολέμου. Εδώ, τα πεδία των πραγματικών ορυχείων έχουν διατηρηθεί, κοιτάζοντας τους οποίους έχω ήδη αρχίσει να λυπάμαι που ήρθε, καταστρέφονται κτίρια και σπίτια, αν και υπάρχουν ήδη πολλές αποκατασταθείσες.
Εγκαταστήσαμε στο Kais Guest House, αξίας $ 39 ανά άτομο την ημέρα. Εάν δεν υποθέσετε ότι τα δωμάτια είναι πολύ μικρά, το ξενοδοχείο είναι αρκετά καλό. Το δωμάτιο διαθέτει κλιματισμό, το Διαδίκτυο, τα νέα έπιπλα, η όλη τεχνική λειτουργεί.
Στηρίξαμε την πρώτη μέρα μετά τη μετακίνηση, και στο δεύτερο πήγαμε να μελετήσουμε το νησί. Οι τουρίστες εδώ είναι αρκετά μικρά, αλλά υπάρχει. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι από την Ευρώπη.
Με πλήρεις εκδρομές στο Jafne, όλα είναι κακά. Σε άλλες πόλεις, επίσης, για να πάνε προβληματικά πολύ μακριά, έτσι η μόνη ψυχαγωγία εδώ είναι να επιθεωρήσουμε την ίδια την πόλη.
Στην πόλη, παρά τη μερική καταστροφή, υπάρχει κάτι που πρέπει να δείτε. Πιάνοντας Tuk-Tuk - Η πιο κοινή μεταφορά στη Σρι Λάνκα, μας ζητήσαμε να μας φέρουμε στο Fort Japhne. Το ταξίδι μας κοστίζει 120 ρουπίες. Στη συνέχεια, από εκεί, και στο Tuk-Tuk πήγε στο τοπικό αρχαιολογικό μουσείο και στη βιβλιοθήκη, όπου έμειναν σχεδόν μέχρι το βράδυ.
Οι επόμενες τρεις μέρες αφιερώσαμε εκδρομές σε τοπικά ιερά. Το πιο υπέροχο, για το γούστο μου, είναι ο ναός του Κάντας. Βρίσκεται στην πόλη Molacer, η οποία δεν απέχει πολύ από τον Japhne. Ταξίδευαμε εκεί με λεωφορείο, ήδη νεόκτιστο και ευρύχωρο.
Για τη λέξη, ναούς και εκκλησίες στην περιοχή υπάρχουν πολλά, υπάρχουν ακόμη και καθολικά.
Στην προτελευταία ημέρα του ταξιδιού, χωρίς να γνωρίζετε πώς αλλιώς να καταλάβουμε τον εαυτό σας, ζητήσαμε από τον τοπικό κάτοικο που μίλησε με αγγλικά αρκετά καλά, η οποία είναι σπάνια, μας δείχνουν το κέντρο της πόλης. Για τη χαρά μας, συμφώνησε, και ακόμη και δωρεάν, αρνήθηκε κατηγορηματικά τα χρήματα. Ολόκληρος ο πληθυσμός της πόλης είναι πολύ φιλικός και φιλόξενος. Προσπαθήσαμε να μας προσκαλέσουμε αρκετές φορές για να επισκεφθείτε ή να αντιμετωπίσουμε κάτι από την τοπική κουζίνα. Ταυτόχρονα, αυτό δεν γίνεται με κάποιο κακό στόχο, αλλά απολύτως αφορούσε.
Η θάλασσα εδώ είναι υπέροχη, αν και πολύ μικρή. Ακόμα πολύ μακριά από την ακτή μπορεί να μην είναι περισσότερο από τη ζώνη. Το νερό ευχάριστα ευχαριστημένος, ήταν πολύ ζεστός, περίπου 28 μοίρες. Ναι, και η θερμοκρασία του αέρα ήταν αρκετά υψηλή - περίπου 30 μοίρες. Δεν θέσαμε τους στόχους μας στο Tan, αλλά δεν ήταν πιο φωτεινές στην πατρίδα τους από τους ντόπιους της Σρι Λάνκα.
Αλλά οι παραλίες στις καλύτερες παραδόσεις της δεκαετίας του '60. Υπάρχουν πρακτικά καυκά κρεβάτια, ομπρέλες, και οι ίδιες οι παραλίες προσαρμοσμένες για να χαλαρώσουν. Δεν υπάρχουν πολύ μικρά καταστήματα με νερό, προϊόντα και διάφορα φουσκωτά παιχνίδια κολύμβησης. Δεν υπήρχε ψυχή γλυκού νερού στην παραλία.
Πήγαμε στην παραλία μετά τις 5 μ.μ. και έμειναν μέχρι το ηλιοβασίλεμα, το οποίο είναι απλά υπέροχο εδώ.
Το φαγητό στο Jafne είναι μια ξεχωριστή ιστορία. Πηγαίνοντας στο τοπικό καφενείο και παραγγείλει ρύζι, ποια ήταν η έκπληξή μου όταν το έφερα σε ένα φύλλο ορισμένων φυτών.
Σε ένα άλλο εστιατόριο δεν υπήρχαν τέτοιες εκπλήξεις και το φαγητό σερβίρεται παραδοσιακά για εμάς. Τα τρόφιμα στην πόλη είναι αρκετά φθηνή. Στις τρεις, δεν έχουμε δώσει ποτέ περισσότερα από 30 δολάρια για μεσημεριανό γεύμα.
Την τελευταία μέρα αποφασίσαμε να πάμε τελικά ψώνια στην πόλη για να αγοράσει αναμνηστικά. Ως αποτέλεσμα, σημείωσαν μια δέσμη μπαχαρικών, ιδιαίτερα κάρυ, βότκα ρύζι και τσάι. Για όλα αυτά δόθηκαν 60 δολάρια.
Σε γενικές γραμμές, παρά το γεγονός ότι η Jafna είναι ένα πολύ συγκεκριμένο μέρος για να ξεκουραστεί, είναι απαραίτητο να το επισκεφθείτε. Ελπίζω ότι όταν πηγαίνω εκεί την επόμενη φορά, θα ήθελα πραγματικά να το κάνω αυτό, θα βρω ένα πλήρες ανεπτυγμένο θέρετρο εκεί, στην οποία μόνο οι αναμνήσεις των κατοίκων της περιοχής παρέμειναν για τον εμφύλιο πόλεμο.