Έχοντας πάει να γνωρίσει την Ολλανδία, έχοντας ζήσει λίγες μέρες στο Άμστερνταμ, βυθίζοντας στον τρελό ρυθμό της ζωής των κατοίκων του, που επισκέπτονται τη διάσημη μέρα του βασιλιά, πήγα για να μάθω πόλεις και θέρετρα στις Κάτω Χώρες. Το Ρότερνταμ βρίσκεται μόλις 70 χιλιόμετρα από το Άμστερνταμ. Ως εκ τούτου, το μονοπάτι δεν ήταν κουραστικό, εγκατέλειψε τα πράγματα σε ένα μικρό ξενοδοχείο και πήγε για να εξοικειωθεί με την πόλη.
Ο Ρότερνταμ είναι μία από τις μεγάλες λιμενικές πόλεις των Κάτω Χωρών. Πολύ όμορφη και ασυνήθιστη. Υπάρχουν πολύ λίγα παλιά αρχιτεκτονικά κτίρια (επειδή η πόλη χτίστηκε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο), αλλά η πόλη με την πρώτη ματιά κάνει ερωτευμένη με τον εαυτό του.
Ξεκίνησα τη βόλτα μου στο ανάχωμα του παλιού λιμανιού, ένα πολύ όμορφο μέρος, κολυμπήστε ένα μικρό σκάφος μαζί με πάπιες που δεν φοβούνται εντελώς τους. Η πλατεία, η οποία βρισκόταν κοντά, προσέλκυσε την προσοχή μου με τα σύγχρονα αρχιτεκτονικά μνημεία, δεν θα μπορούσαν να τους θεωρήσουν πολύ καλά, αφού στην πλατεία ένας λεπτομερής καθαρισμός μετά τον εορτασμό της ημέρας του βασιλιά.
Τότε πήγα να κοιτάξω τα περίφημα κυβικά σπίτια. Αυτό μπορεί να φανεί μόνο εδώ, μια πολύ ασυνήθιστη λύση. Εάν η μνήμη μου δεν αλλάξει, υπάρχουν μόνο 64 πράγματα. Αυτοί οι κύβοι φαίνονται παιχνίδια, ανεβαίνουν κοντά στον θορυβώδη δρόμο. Σε ένα από αυτά τα σπίτια, φυσικά, κοίταξε. Τα έπιπλα υπήρχαν τα ίδια ασυνήθιστα με τα ίδια τα σπίτια, τα έπιπλα είχαν σχεδιαστεί ειδικά για κυβικά σπίτια.
Αφού αποφάσισα να οδηγήσω τη γέφυρα Erasmus, που εξετάστηκαν στις πλευρές, εκπλήσσονταν ότι τα μικρά κομμάτια του σούσι αυξάνονται σχεδόν στη μέση του ποταμού. Τα συνηθισμένα σπίτια αυξάνονται, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Έφτασα στο ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης, όπου κάλυψα νέες φωτεινές εντυπώσεις. Δεν απέχει πολύ από αυτόν συλλέχθηκε η τεράστια επένδυση ... Δεν έχω δει ποτέ αυτό, 13 καταστρώματα μόνο wow !!!! Σε σύγκριση με αυτόν, ένιωσα μυρμήγκι.
Λοιπόν, φυσικά, πώς να μην πάτε στο ίδιο το ξενοδοχείο. Εισάγοντας το εσωτερικό, κανείς δεν έδωσε προσοχή, στην είσοδο υπήρχε ένα μικρό καφενείο, οι άνθρωποι κάθισαν, μίλησε, κάποιος πήγε σε κάποιον, κάποιος έπινε καφέ, και κάποιος απλά διάβασε μια νέα εφημερίδα.
Με εκπλήσσει, καθώς και στο Ρότερνταμ, ωστόσο, όπως και σε άλλες πόλεις της Κάτω Χωρών, οι πάπιες πηγαίνουν στα πάρκα, περνούν μέρη καθώς έχουμε γάτες. Αρχικά, ήταν άγρια, τα φωτογράφισαν συνεχώς, και στη συνέχεια συνηθίζα και δεν είχα ήδη ιδιαίτερο ενδιαφέρον για μένα.
Περπατώντας κατά μήκος των δρόμων της πόλης μπορείτε να βρείτε πολλές σύγχρονες, μερικές φορές όχι πολύ κατανοητές, κατά τη γνώμη μου, ένα μνημείο.
Δεν βρήκα τίποτα άλλο ενδιαφέρον για τον εαυτό μου, οπότε πήγα σε μια περιήγηση στο διάσημο Delft και τη Χάγη. Η απόσταση μεταξύ πόλεων δεν είναι πολύ μεγάλη, ώστε να μπορείτε να πάτε και να δείτε άλλες πόλεις. Delft - με εντυπωσίασε με τα κτίριά του, είναι διάσημος για την πορσελάνη του. Υπάρχουν επίσης πολλά σύγχρονα μνημεία στην πόλη, αλλά εδώ υπάρχουν και πολλά παλαιά αρχιτεκτονική, το deft ονομάζεται μουσείο κάτω από τον ανοιχτό ουρανό και συμφωνώ απόλυτα με αυτό.
Περπάτησε γύρω από την πλατεία της αγοράς, κοίταξε το Δημαρχείο και κατάφερα επίσης να εξετάσω ένα από τα καταστήματα, όπου παρουσιάζονται τα προϊόντα από πορσελάνη και πήγαν περαιτέρω στο μονοπάτι.
Το επόμενο σημείο ήταν η Χάγη. Τι μπορείτε να δείτε εδώ; Πολλά κυβερνητικά κτίρια, φυσικά, δεν μπορούσαν να χάσουν το κτίριο του Κοινοβουλίου, το παλάτι του κόσμου, όπου το Διεθνές Δικαστήριο του ΟΗΕ πληροί την κατοικία της Βασίλισσας. Όλα είναι καθαρά καλά καλλωπισμένα, λουλούδια ανθίζουν γύρω και κρέμονται μια ευχάριστη ατμόσφαιρα. Στο δρόμο προς το παλάτι της ειρήνης πέρασε στο δρόμο μια fucked σημαίες όλων των χωρών του ΟΗΕ.
Πολύ όμορφη πόλη, πολλά πάρκα και κήπους, και ο ένας τον άλλον διαφέρει ο ένας από τον άλλο με το σχεδιασμό των δέντρων, όλα είναι προσεκτικά ασχολήθηκαν και μοιάζουν ελκυστικά.
Το τελευταίο σημείο της επίσκεψής μου ήταν η Βόρεια Ριβιέρα, ένα μικρό θέρετρο του Scheveningen.
Το να φτάσετε σε αυτό είναι πολύ απλό, στο τραμ που πηγαίνει από τη Χάγη, 10 λεπτά με τον τρόπο και είμαστε στη θέση τους. Με τον καιρό, δεν ήμουν πολύ τυχερός, γιατί ήταν δροσερός, και ακόμη και ένας πολύ ισχυρός άνεμος είχε έναν πολύ ισχυρό άνεμο από τη θάλασσα, αλλά ήταν απαραίτητο να περπατήσουμε κατά μήκος του ανάχωρου. Καφετέριες, εστιατόρια που τρέχουν στη θάλασσα PIRs με εστιατόρια, όμορφα κτίρια, όλα έχουν μεγάλη ανάπαυση!
Το ταξίδι μου δεν ήταν μάταια, είδα πολλά πράγματα για να δω ένα ασυνήθιστο και ενδιαφέρον, τώρα ανυπομονώ για την ακόλουθη περίπτωση πηγαίνετε κάπου και να δω κάτι νέο!