Στη Βιέννη τον Μάιο, τα τριαντάφυλλα ανθίζουν παντού, σε κήπους και πάρκα, διαφορετικά χρώματα, ποικιλίες και μεγέθη.
Η πρόβλεψη υποσχέθηκε βροχή, οπότε αποφάσισα να αφιερώσω τις πρώτες μέρες του ταξιδιού για να περπατήσουμε στον καθαρό αέρα και τα μουσεία είναι σε βροχερό καιρό.
Την πρώτη μέρα περπάτησα γύρω από το κέντρο κατά μήκος του Ringstrasse, επισκέφθηκε τον καθεδρικό ναό Karlskirm. Στον καθεδρικό ναό μπορείτε να ανεβείτε κάτω από τον θόλο για το διαφανές ανελκυστήρα για να δείτε τη ζωγραφική.
Την επόμενη μέρα - Schönbrunn, Palace, Park, Show Strudel.
Δεν πήγα στο ζωολογικό κήπο, δεν μου αρέσει. Επισκέφθηκα το θερμοκήπιο, μέσα δεν βρήκα τίποτα ενδιαφέρον για τον εαυτό μου, αλλά το κτίριο είναι πολυτελές. Απέναντι από την είσοδο του θερμοκηπίου υπάρχει ένα περίπτερο Cacti, πάντα έκπληκτος πόσο γραφικό φαίνονται, αν μεγαλώσουν στο σπίτι στο περβάζι, αλλά φυτεύονται με ομάδες. Περαιτέρω πήγε στο τρένο, το πάρκο είναι μεγάλο, το μονοπάτι προς το Glorietta δεν είναι λίγο, εκτός από ελαφρώς στο βουνό.
Δεν μπορούσα να βρω γύρω από την προσοχή και τον βοτανικό κήπο. Τον επισκεφθείτε άνετα μετά το Belvedere, στο οποίο είναι δίπλα στον οποίο είναι δίπλα. Υπάρχει επίσης ορειβασία με ξεχωριστή είσοδο, πληρωθεί, σε αντίθεση με τον ίδιο τον Βοτανικό Κήπο. Τα κομμάτια τοποθετούνται, υπάρχουν πάγκοι για αναψυχή. Πολύ ωραίο νηπιαγωγείο, τα φυτά επιλέγονται και φυτεύονται με μια τέτοια γεύση που δημιουργείται η ψευδαίσθηση των φυσικών πλακών. Ο Βοτανικός Κήπος με εξέπληξε, πρώτα φαινόταν ότι αυτό ήταν απλά ένα καλά διατηρημένο πάρκο, όλα τα βότανα και τα λουλούδια αυξήθηκαν από μόνα τους. Κοιτάζοντας γύρω, είδα - κάθε έπη έχει μια πινακίδα.
Belvedere - δύο παλάτια, άνω και κάτω, μεταξύ των οποίων είναι σπασμένα ένα πάρκο με παρτέρια και βρύσες.
Η κατώτερη Belvedere είναι ενδιαφέρον για τους εσωτερικούς χώρους, υπήρχαν οικιστικές εγκαταστάσεις. Το Upper Belvedere χρησιμοποιήθηκε για επίσημες δεξιώσεις, τώρα είναι μια γκαλερί χαρακτηριστικών.
Επισκέφθηκα και την όπερα, δυστυχώς, όχι μια απόδοση, μόνο μια περιήγηση στο κτίριο, ένα Σσσσσέζικο Μουσείο, που αντιπροσωπεύει το βιεννέζικο μοντέρνο. Δοκίμασα ένα πραγματικό κέικ zaher. Δεν μπορώ να πω ότι δεν μου άρεσε καθόλου, αλλά δεν βρήκα κάτι μαγικό σε αυτό. Το αγαπημένο καραμέλα Mozart αγόρασε τόσο τον εαυτό της όσο και ως δώρο, ίσως μου φαινόταν, αλλά στη Βιέννη είναι πιο γευστικά από αυτά που πωλούνται από εμάς.
Με την πρόγνωση του καιρού, οι καιρικές συνθήκες ήταν λανθασμένες, δεν υπήρχε βροχή, οπότε δεν έφτασα στα μουσεία, το Hofburg και η Albertin παρέμειναν για το επόμενο ταξίδι.