Τα νησιά Gili (στην Ινδονησία "Tig Gili" ή "Kepulauan Gili") είναι ένα αρχιπέλαγος τριών μικρών νησιών - Gilie Travangan, Gilieno και Gili-Air Βρίσκεται μακριά από τη βορειοδυτική ακτή του Ινδονησιακού νησιού Lombok.
Αυτά τα αρδράνια είναι ένας δημοφιλής προορισμός διακοπών και τουρίστες σε όλο τον κόσμο. Σε κάθε νησί υπάρχουν πολλά θέρετρα, που αποτελούνται συνήθως από μια σειρά από μπανγκαλόου με μικρή πισίνα και εστιατόριο. Οι περισσότεροι ντόπιοι ζουν στο νησί Travangan στο χωριό, που εκτείνεται κατά μήκος της ανατολικής πλευράς του (αλλά όχι στην ακτή και πιο κοντά στο κέντρο). Τα αυτοκίνητα και η άλλη κίνηση κινητήρα απαγορεύεται εντελώς στα νησιά, οπότε η προτιμώμενη μέθοδος μετακίνησης είναι τα ποδήλατα και τα πληρώματα αλόγων κάτω από το όνομα του Chidomo. Πολλοί προτιμούν να περπατούν στο νησί του ποδιού - είναι εντελώς μικροσκοπικά! Είναι δυνατό να φτάσετε στα νησιά μόνο στο νερό, σε σκάφη υψηλής ταχύτητας ή δημόσια σκάφη με το Μπαλί ή το Lombok (υπάρχουν αεροδρόμια σε αυτά τα νησιά εάν αυτό). Οι τιμές για τα ταξίδια ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό ανάλογα με τον τόπο αναχώρησης και το επίπεδο της άνεσης των μεταφορών. Το 2011, ο ιστότοπος Gilibookings σάς επιτρέπει να αγοράσετε εισιτήρια για online speedbots.
Με την ευκαιρία, το όνομα του αρχιπελάγους "Gili Island" είναι λανθασμένο, επειδή η "Gili" στην ουσία σημαίνει "Little Island" στη γλώσσα του Sasakov. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα περισσότερα από τα μικροσκοπικά νησιά κατά μήκος της ακτής Lombok έχουν τον τίτλο τους τη λέξη "gili", έτσι μια μέρα η σύγχυση αποφάσισε να αποτρέψει και να καλέσει άλλα νησιά μόνο με ονόματα. Όσο για το Gili-Eir, η λέξη "αέρας" σημαίνει στην ινδονησιακή όχι "αέρα", όπως θα ήταν δυνατόν να σκεφτούμε, αλλά "νερό". Ο Gili-Air ονομάζεται έτσι επειδή είναι το μοναδικό νησί των τριών, όπου υπάρχουν υπόγειες πηγές γλυκού νερού.
Τα νησιά βρίσκονται στο στενό του Lombok. Και τα διάσημα νησιά του Μπαλί απέχουν μόλις 35 χιλιόμετρα δυτικά του μεγαλύτερου και πιο δυτικού νησιού της ομάδας, Gilie Travganan. Και από το Μπαλί, και με τη Lomboka σε σαφή καιρό που μπορείτε εύκολα να δείτε το αρχιπέλαγος. Λόγω της στενής τους εγγύτητας με τον ισημερινό στα νησιά βασιλεύει ένα ζεστό, τροπικό κλίμα με μια ξηρή και υγρή περίοδο. Στα βόρεια του Lomboka είναι ο ενεργός Στράτοβιτσο του Rindjani, στο Μπαλί - ηφαίστειο Agung: Έτσι, το νησί Gili προστατεύεται τέλεια από τους ανέμους και το κλίμα στεγνώνει εδώ πιο στεγνό σε σύγκριση με τους γύρω αρχιτελείς. Η ξηρή περίοδος στο Gili διαρκεί συνήθως από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο και η περίοδος των βροχών είναι από τον Νοέμβριο έως τον Απρίλιο. Οι θερμοκρασίες κυμαίνονται μεταξύ 22 ° C έως 34 ° C, με μια μέση ετήσια θερμοκρασία περίπου 28 ° C όπως μπορείτε να δείτε, ο καιρός εδώ είναι πάντα σχεδόν υπέροχο, ακόμη και στις βροχές, οι οποίες, στην πραγματικότητα, όχι τόσο τρομερό.
Ποιος ζει στα νησιά; Περίπου 450 οικογένειες ζουν σε Guili-Air, στο Gili-Meno - 172 οικογένειες, στην οικογένεια Gili-Travanthank - 361. Επιπλέον, ένας σημαντικός αριθμός μόνιμων κατοίκων από τη Δύση, από την Αυστραλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες - δεν υπάρχουν επίσημες στατιστικές για το θέμα αυτό σήμερα. Αλλά σύμφωνα με τις κατά προσέγγιση εκτιμήσεις, περίπου 3.500 άνθρωποι ζουν στα νησιά γενικά. Οι πρώτοι άποικοι των νησιών ήταν αλιείς - σφάλματα (ιθαγένεια από το νότιο σουλάουσι). Το 1971, ο κυβερνήτης του Lomblek διέταξε τις φυτείες καρύδας στα νησιά και έδωσαν τα δικαιώματα να προσγειωθούν σε ιδιωτικές εταιρείες. Επίσης, 350 αιχμάλωτοι από τη συνωστισμένη φυλακή Mataram απεστάλησαν εδώ - αναγκάστηκαν να συλλέξουν τις πρώτες συγκομιδές κατά το δεύτερο εξάμηνο της δεκαετίας του 1970. Πολλοί από αυτούς τους φυλακισμένους παρέμειναν στη συνέχεια στα νησιά, γίνονται μόνιμοι κάτοικοι. Η υπόθεση δεν δοκιμάστηκε με καρύδες και οι φυτείες εγκαταλείφθηκαν. Ωστόσο, ο τοπικός πληθυσμός άρχισε να αυξάνεται στο σπίτι και να κάνει επιχειρήσεις σε εγκαταλελειμμένες εκτάσεις, οι οποίες οδήγησαν σε μια διανομέα γης που συνεχίζεται επί του παρόντος. Στη δεκαετία του 1980, οι τουρίστες έμαθαν για τα νησιά - υπήρχαν στιγμές εκθετικής ανάπτυξης του τουρισμού στο γειτονικό Μπαλί. Ο πρώτος κατακτήθηκε από τον Gili-Air, ωστόσο, ο Gilie Travangan σύντομα ξεπέρασε ότι οφείλεται κυρίως στην εγγύτητα με τα καλύτερα μέρη κατάδυσης. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του 1990, οι επενδυτές έσπευσαν στο νησί, επειδή εμφανίστηκαν οι δυνατότητες ανάπτυξης. Το πρώτο ξενοδοχείο ήταν στο Gilie Travangan - χτίστηκε το 1982 (τελικά το 2007 μετατράπηκε στο Pesona Resort με το πρώτο ινδικό εστιατόριο στο Gili). Οι περισσότερες επιχειρήσεις και θέρετρα που ανήκουν σε τοπικούς κατοίκους στη δεκαετία του 1980 επανακτήθηκαν από τους δυτικούς επιχειρηματίες. Στα τέλη της δεκαετίας του '80, ο Gilie-Trawanban απέκτησε τη φήμη ως το "νησί Tusovkov" λόγω της ελεύθερης κυκλοφορίας των ναρκωτικών - ενόψει της χαμηλής πυκνότητας πληθυσμού και η απομακρυσμένη απομάκρυνση της αστυνομίας εδώ εμφανίστηκε σπάνια. Παρόμοια φήμη για το νησί μέχρι σήμερα, παρεμπιπτόντως.
Αλλά τα ίδια νησιά είναι γνωστά για τα αθλητικά τους επιτεύγματα. Από τη δεκαετία του 1990 έρχονται εδώ για να συμμετάσχουν Καταδύσεις - προσελκύει αθλητές μια αφθονία θαλάσσιας ζωής και κοραλλιών σχηματισμών. Αληθές, ήδη το 2000, ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που ονομάζεται Eco Gili Trust έσπευσε να προστατεύσει τους κοραλλιογενείς υφάλους που περιβάλλουν τα νησιά - σήμερα, δυστυχώς, πράγματι σε μια λυπηρή κατάσταση λόγω του El Niño (διακυμάνσεις της θερμοκρασίας του επιφανειακού στρώματος του επιφανειακού στρώματος του Ο Ειρηνικός Ωκεανός) και οι καταστροφικές μέθοδοι αλιείας (απλά βάλτε, οι ψαράδες αγαπούν να ρίχνουν άγκυρα απευθείας στη σόμπα των κοραλλιών). Λοιπόν, από το 2012 στον τουρισμό των νησιών που απέκτησαν πρωτοφανή πεδίο εφαρμογής και ανάπτυξη - μεγάλες προσπάθειες για τη διατήρηση και τη φύση (ειδικότερα το θαλάσσιο πάρκο) και ταυτόχρονα πολιτιστικά διαφέρουν από το Μπαλί.
Ω ναι, μερικά λόγια Gilie-meno. . Ο πληθυσμός του νησιού επικεντρώθηκε στο κέντρο του νησιού και το κύριο εισόδημα φέρνει τον τουρισμό, τις φυτείες καρύδας και την αλιεία. Στη δυτική πλευρά του νησιού υπάρχει μια μικρή μικρή λίμνη, όπου το αλάτι εξορύσσεται σε μια ξηρή περίοδο. Πριν από μερικά χρόνια στο ράφι του βόρειου τμήματος του νησιού συλλέχθηκαν και αντιμετωπίζονται με άλγη και σε μερικές παραλίες του μικρού νησιού, μπορείτε να δείτε τις φωλιές χελώνα. Το νησί προσελκύει πολύ λιγότερους τουρίστες από το Gilie-Travangan, επειδή είναι το πιο ήσυχο και μικρότερο από την ομάδα. Παρ 'όλα αυτά, οι νεόνυμφοι συχνά έρχονται εδώ - κολυμπούν σε κρυστάλλινα νερά και ηλιοθεραπεία σε ειδυλλιακές απομονωμένες παραλίες λευκής άμμου. Στο νησί δεν υπάρχει γλυκό νερό - φέρεται από το Lombok. Δεν υπάρχει επίσης κίνηση κινητήρα στο Gili-Meno.