Ποτέ δεν πίστευα ότι η πόλη θα μπορούσε να απογοητευτεί. Πήγα στο Ζάγκρεμπ στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα πατινάζ. Μετά την προεπιλογή της πόλης, συνειδητοποίησα ότι δεν θα βρω ειδικές ομορφιές στην πρωτεύουσα της Κροατίας, στην πραγματικότητα αποδείχθηκε. Για την επιθεώρηση των κύριων αξιοθέατων, είχαμε αρκετή μια μέρα. Έχουμε ζήσει, εκτός, όχι στο κέντρο, αλλά λίγο για το κακό δίπλα στην αθλητική αρένα. Αλλά η αρένα ήταν ακριβώς δίπλα στο παγοδρόμιο.
Θέα από τον 11ο όροφο
Στο κέντρο, πάρτε λεπτά τραμ 15. Γύρω από το ξενοδοχείο, και ήταν το φτηνό 4 αστέρων Shiraton πανόραμα Ζάγκρεμπ, δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα. Είναι αλήθεια ότι υπάρχει ένα μαζικό καφενείο, αλλά με τα αξιοθέατα του σφιχτά, το συνηθισμένο τέτοιο ύπνο, το οποίο έχουμε πολλά. Αληθινή κάτω από τη μάζα του ξενοδοχείου των σούπερ μάρκετ. Τι νόστιμη σαμπάνια στο Ζάγκρεμπ. Δεξιά χαρά στον ρωσικό άνθρωπο, γλυκό, αλλά ταυτόχρονα καμία καυκάσιος. Μέχρι το τέλος των υπόλοιπων, τελείωσα δύο κουτιά για την εβδομάδα. Η λήψη από το αεροδρόμιο είναι εύκολη, υπάρχει πάντα λεωφορείο για τον κεντρικό σταθμό λεωφορείων. Και υπάρχει ήδη απαραίτητο για ταξί ή σε δημόσιες παγίδες. Εδώ είναι ήδη χειρότερο. Εάν το τραμ είναι παλιό, τότε μόνο για να παίξετε, δεν υπάρχει βαθμολογία, οι στάσεις εφαρμόζονται στην τοπική διάλεκτο, δεν είναι απολύτως σαφές. Αλλά υπάρχουν πολλά λόγια παρόμοια με την Ουκρανία. Ταξί είναι πολύ φθηνά, αν τουλάχιστον τρεις άνθρωποι πάρτε ένα ταξί, τότε τα χρήματα, όπως και εμείς το τραμ, γιατί Οι δημόσιες συγκοινωνίες δεν είναι φτηνές. Είχαμε 250 Kun για τρία.
Το θέατρο της Όπερας παρακολουθήθηκε στο κέντρο - ο αδελφός Twin Odessa ουσιαστικά. Ήταν στην κεντρική πλατεία, περπάτησαν στη διάσημη εκκλησία και το μέτρο. Δεν είναι κακή πλατφόρμα ειδών. Αλλά το χειμώνα, δεν ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιασμένος, ίσως την άνοιξη, όταν όλα ανθίζουν καθώς είναι πιο διασκεδαστικό.
Αλλά μετά ήταν στη Βουδαπέστη - Ουρανός και Γη. Η Βουδαπέστη είναι μια πολύ όμορφη πόλη, το Ζάγκρεμπ δεν έχει συνδεθεί καθόλου. Λίγο περαιτέρω από το κέντρο - ορισμένα γραφεία ανταλλαγής και η κατάθεση του Zlata. Εδώ είναι αυτά τα ιδρύματα σε κάθε γωνιά.
Αλλά υπήρχαν και τα πλεονεκτήματά τους. Πρώτον, φτηνό φαγητό στο καφενείο. Τεράστια τμήματα! Ήταν σε ένα καφενείο κοντά στο ξενοδοχείο, έτσι 150 Kun, μπορείτε να κρεμάσετε έξω. Εμείς και ο ριζότο με το κρέας Cielie και το Sydra έπιναν και η πίτσα διέταξε, και η φίλη ήταν ακόμα Tiramisu. Στους δρόμους, η ίδια εμφάνιση είναι μάλλον θαμπό και κάπου πολύ παρόμοια με τις ρωσικές-ουκρανικές πραγματικότητες. Τυπωμένο γύψο, σπασμένο άσφαλτο. Αν και όχι σε τόσο μεγάλο αριθμό όπως στο σπίτι.
Και στην κορυφή της ζωγραφικής, ακριβώς πίσω από το ξενοδοχείο μας υπήρχε κάποιο είδος επιχείρησης επεξεργασίας και ένας τεράστιος σωλήνας από το οποίο περιοδικά χύνεται περιοδικά καπνός. Όταν επιστρέψαμε από το παγοδρόμιο, ένα κορίτσι αναφώνησε στο λεωφορείο - ο σωλήνας μας φαινόταν! Γελώντας ολόκληρο το λεωφορείο. Αλλά αυτό το παράδειγμα, μιλάει για τις απολαύσεις των υπόλοιπων. Αλλά ήταν το καλύτερο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στο οποίο ήμουν!