Η Calcutta είναι αρκετά ενδιαφέρουσα, από τουριστική άποψη, μια πόλη στην Ινδία, η οποία έχει το δικό της ιδιαίτερο χάρισμα. Εν τω μεταξύ, αν προσπαθήσετε να επισημάνετε τα κύρια αξιοθέατα εδώ, θα πρότεινα την ακόλουθη λίστα.
1. Καλκούτα Ζωολογικός κήπος ή ζωολογικός κήπος Aloriz. Είναι σήμερα ο παλαιότερος ζωολογικός κήπος της Ινδίας, ο οποίος έχει επίσημο καθεστώς. Το άνοιγμα του συγκροτήματος συνέβη στα τέλη του 19ου αιώνα. Η αρχή του ζωολογικού κήπου έβαλε τον γενικό κυβερνήτη της Βεγγάλης Arturo Willlesli. Όλα ξεκίνησαν με ένα μικρό ιδιωτικό ζώο στην ιδιωτική γη του γενικού κυβερνήτη, όχι μακριά από την Calcutta. Ωστόσο, σύντομα ο Willlesley αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Ινδία και ένας γνωστός ζωολόγος από τη Σκωτία Francis Buchanan έγινε ο φροντιστής αυτού του ζωολογικού κήπου. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, με την επιμονή του κοινού με τη βοήθεια του υπολοχαγόνου Richard ναό, της κυβέρνησης της χώρας που διατέθηκε επίσημα γη κάτω από τον ζωολογικό κήπο. Ο τόπος απλώς επιλέχθηκε σε ευθυγράμμιση, ένα από τα πλουσιότερα προάστια της Καλκούτα. Ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι τα πρώτα ζώα για αυτόν τον ζωολογικό κήπο από το δικό τους ζώο που χορήγησε το Karl Schwendler, ο συνηθισμένος γερμανικός ηλεκτρολόγος προσέλκυσε την κατασκευή του σιδηροδρόμου στο κράτος. Προς το παρόν, αυτός ο ζωολογικός κήπος έχει μια μοναδική συνάντηση διαφόρων ζώων που συλλέγονται, στην πραγματικότητα, από όλο τον κόσμο. Υπάρχουν ινδικά ελέφαντες, βασιλικές τίγρεις Bengal, αφρικανικά λιοντάρια, ehu, yagubars, ινδικά ρινόκερο και πολλοί άλλοι εκπρόσωποι της πανίδας. Από το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, αυτό το πάρκο, δυστυχώς, έχει αποκτήσει σκανδαλώδη φήμη. Οι διαδηλώσεις τοπικών υπερασπιστών της φύσης πραγματοποιούνται τακτικά, τα οποία αποσκοπούν στην προσέλκυση της προσοχής των αρχών σε όχι πολύ καλές συνθήκες διαβίωσης των ζώων που ζουν εκεί. Παρ 'όλα αυτά, ο ζωολογικός κήπος στην Καλκούτα μέχρι σήμερα παραμένει ένα από τα πιο αγαπημένα και συχνά επισκέπτονται μέρη στην πόλη, τόσο για ντόπιους όσο και για πολλούς τουρίστες.
2. Το Μουσείο της Ινδίας, το οποίο βρίσκεται στην Καλκούτα σήμερα είναι ένα από τα σημαντικότερα ιστορικά συγκροτήματα της χώρας. Η δημιουργία της εδώ χρησίμευσε ως ώθηση για να εντείνει τη μελέτη της ιστορίας, του πολιτισμού και των παραδόσεων της Ινδίας, η οποία ενσωματώθηκε στο άνοιγμα αρκετών άλλων δωδεκτικών μουσείων πολλαπλών χρήσεων σε όλη τη χώρα. Η φιλόδοξη συλλογή αξιών και έργων τέχνης, η οποία θα είναι μπροστά σας, κάνει το Ινδικό Μουσείο ένα από τα πιο διάσημα μουσεία του κόσμου. Το Μουσείο της Ινδίας ιδρύθηκε το 1814 η Ασιατική Ένωση Βεγγάλης, που ιδρύθηκε στα τέλη του 18ου αιώνα, ο Sir William Jones. Αρχικά, το έργο προέβλεπε τη δημιουργία μόνο δύο τμημάτων έκθεσης. Τα εθνολογικά, αρχαιολογικά και τεχνικά εκθέματα πρέπει να περιλαμβάνονται στην πρώτη και στα δεύτερα γεωλογικά και ζωολογικά αντικείμενα. Οι κηδεμόνες αυτού του μουσείου παρείχαν ευγενικά τα ιδιωτικά τους εκθέματα για τη συλλογή έκθεσης, πολλοί διάσημοι και πλούσιοι άνθρωποι έγιναν. Βασικά, αυτοί ήταν οι Ευρωπαίοι, αλλά η συμβολή του ινδικού συλλέκτη Baba Ramkamal Sen, ο οποίος αργότερα έγινε ο γραμματέας της ασιατικής κοινωνίας, ήταν ιδιαίτερα σημαντικός γενικά. Η συλλογή του Μουσείου έχει επεκταθεί σημαντικά με το χρόνο και σήμερα θα δείτε ότι το μουσείο χωρίζεται σε έξι τμήματα που αποτελούνται από περισσότερες από τρεις δεκάδες γκαλερί. Στα τέλη του 19ου αιώνα, χτίστηκε ένα άλλο πρόσθετο κτίριο, όπου μεταφέρθηκε το τμήμα της συλλογής. Αγοράζοντας εισιτήριο εισόδου στο Ινδικό Μουσείο σήμερα, μπορείτε να υπολογίζετε στην επίσκεψή του. Μεταξύ των πιο δημοφιλών και ενδιαφέρουσων τουριστών των εκθεμάτων του μουσείου μπορούν να διακριθούν από τις στάχτες των υπολειμμάτων του ίδιου του Βούδα, αρκετούς σκελετούς προϊστορικών ζώων, καθώς και μερικούς σπάνιους γραφικούς καμβά και δεξαμενή του Θιβέτ. Το κρατικό μουσείο της Ινδίας σήμερα είναι ένα καλό μέρος για να επισκεφθείτε ολόκληρη την οικογένεια. Τα παιδιά εδώ θα ενδιαφέρονται επίσης. Οι επισκέψεις στο μουσείο θα φέρουν αναμφισβήτητα πολλές νέες και χρήσιμες γνώσεις, και επίσης να δώσουν πολλές φωτεινές εντυπώσεις.
3. Fort William. Σήμερα είναι ίσως ένα από τα πιο σημαντικά τουριστικά αξιοθέατα της Καλκούτα. Το φρούριο χτίστηκε στην αρχή της περιόδου της κυβέρνησης στην Ινδία Βρετανό και έλαβε το όνομά της προς τιμήν του βασιλιά William (Wilhelm) του τρίτου. Πριν από την κατασκευή υπάρχει ένα μεγαλύτερο πάρκο Calcutta - Maidan. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει ένα, αλλά δύο οχυρό William. Ένα και ένα - νέο. Το παλιό φρούριο χτίστηκε στα τέλη της εταιρείας Estra-India του 17ου αιώνα, η οποία οδηγήθηκε από τον John Goldmburge, προκειμένου να ενισχύσει τις βρετανικές αρχές σε αυτό το έδαφος. Το South East Bastion χτίστηκε, καθώς και τον περιβάλλοντα τοίχο. Στη συνέχεια, στις αρχές του 18ου αιώνα, ο John Bird χτίστηκε το βορειοανατολικό Bastion, καθώς και ένα κυβερνητικό σπίτι (σπίτι διαχείρισης) - ένα μεγάλο διώροφο κτίριο στο κέντρο του φρουρίου. Ήταν σε αυτό που εντοπίστηκε η τραγικά γνωστή "μαύρη τρύπα", ένα μικρό υπόγειο, όπου εκατοντάδες βρετανοί στρατιώτες βασανίστηκαν στα μέσα του 18ου αιώνα, αφού το φρούριο κατέλαβε τα στρατεύματα του κυβερνήτη της Βεγγάλης Siraj UD- Daulaha. Το φρούριο μετονομάστηκε και έλαβε το όνομα του Alinahar. Το επιστρεφόμενο οχυρό βρετανικό ήταν μερικά χρόνια αργότερα. Στα τέλη του 18ου αιώνα, ξεκίνησε μια ανασυγκρότηση μεγάλης κλίμακας του φρουρίου και την κατασκευή του λεγόμενου "νέου" φρούρου. Η συνολική έκταση που καταλαμβάνει η κατασκευή, μετά από αυτό αυξήθηκε σε 70 εκτάρια. Σήμερα στην επικράτεια του νέου οχυρού υπάρχει έδρα του ινδικού στρατού, της ανατολικής της εντολής. Το φρούριο είναι σε θέση να δεχτεί ταυτόχρονα "στη διαμονή" ταυτόχρονα μέχρι δέκα χιλιάδες στρατιώτες.
4. Μνημείο της Βικτώριας. Αυτό είναι ένα μαγευτικό μνημείο στην Καλκούτα αφιερωμένη στη βασίλισσα της Βρετανίας Βικτώριας. Είναι απλά μια τεράστια δομή που έχει ένα εκθαμβωτικό λευκό χρώμα, το οποίο είναι χτισμένο γύρω από κήπους πολυτελείας. Το κτίριο είναι τετράπλευρο και σε ύψος φτάνει πάνω από 50 μέτρα. Με την πρωτοβουλία της κατασκευής της, ο Αντιπρόεδρος Κούκον Κούζων εμφανίστηκε στις αρχές του 20ού αιώνα. Δώστε προσοχή στην ανάμειξη των αρχιτεκτονικών στυλ σε αυτό το μνημείο. Στο κύριο ύφος της ιταλικής αναγέννησης, οι λεπτομέρειες που είναι χαρακτηριστικές για την ανατολή προστίθενται οργανικά. Για την κατασκευή, ο αρχιτέκτονας του έργου χρησιμοποίησε λευκό μάρμαρο. Στις γωνίες του κτιρίου θα δείτε μικρούς πυργίσκους, και στο κέντρο του - ο θόλος, στέφθηκε με το σχήμα της νίκης.
