Όμορφη πόλη, αλλά δεν θα ήθελα να ζήσω σε αυτό. Γιατί; Λόγω των χαρακτηριστικών του καιρού. Δεν υπάρχει καλοκαίρι ως τέτοιο στο Βλαδιβοστόκ. Μάλλον είναι, αλλά πολύ σύντομο. Ο καλύτερος καιρός, εδώ είναι ο Αύγουστος και ο Σεπτέμβριος. Ο χειμώνας συνοδεύεται από ισχυρούς ανέμους, χαμηλό χιόνι και χαμηλές θερμοκρασίες. Αλλά όχι για τον καιρό που ήθελα να σας πω, αλλά για τα αστικά αξιοθέατα. Το Vladivostok είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα πόλη. Φτάνοντας εδώ, σίγουρα δεν λυπάμαι, επειδή υπάρχουν τόσα πολλά ενδιαφέροντα μέρη εδώ που ακόμη και μια εβδομάδα που δύσκολα μπορείτε να τα δείτε. Ενόψει αυτού, θέλω να επικεντρωθώ στα πιο αξιομνημόνευτα συμφέροντα.
Θαλάσσιος σταθμός . Είναι μια επαγγελματική κάρτα του Βλαδιβοστόκ. Συνολικά, σε ολόκληρη την ιστορία της ύπαρξης του Βλαδιβοστόκ, υπήρχαν δύο θαλάσσιοι σταθμοί εδώ. Στην αρχή, χίλια οκτακόσια δεκαετία του εξήντα, σε αυτό το ίδιο μέρος, βρισκόταν η προσπάθεια του Schununa "Aleut". Οι ναυτικοί αυτού του σκούτερ τοποθετήθηκαν από μια άποψη, η οποία αργότερα έγινε οδός Aleutskaya. Στο τέλος του δέκατου ένατου αιώνα, στο χώρο του σταθμού, χτίστηκε μια από τις πρώτες πέτρινες μαρίνες. Σε αυτή την προβλήτα έλαβε, έστειλε και παρήγαγε εκτελωνισμό εμπορικού φορτίου. Και όμως, αυτή η προβλήτα έχει γίνει ένας από τους πρώτους πάρκινγκ των ρωσικών δικαστηρίων. Το λιμάνι που μπορεί να δει σήμερα στο Vladivostok έχει δεκαέξι κουκέτα, το συνολικό μήκος των οποίων είναι δύο χιλιάδες τετρακόσια μέτρα και δύο από αυτές τις κουκέτες είναι ο φορέας-επιβάτης. Λόγω του γεγονότος ότι το λιμάνι δεν παγώνει ποτέ και μπορεί να ονομαστεί μη κατάψυξη, η πλοήγηση εδώ είναι έγκυρη όλο το χρόνο. Το λιμάνι μπορεί να καυχηθεί ότι οι εμπορικοί της εταίροι είναι περισσότερες από είκοσι χώρες. Ο σταθμός της θάλασσας βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από τον σιδηροδρομικό σταθμό, επειδή τα χωρίζει ο ένας από τον άλλον σε πενήντα μέτρα. Ο τόπος μεταξύ αυτών των σταθμών είναι επίσης πολύ ενδιαφέρον, από τη μακρύτερη σιδηροδρομική διαδρομή, που συνδέει τη Δύση με την Ανατολή, τελειώνει εδώ. Για να είναι όσο το δυνατόν ακριβέστερη, τότε το μήκος αυτής της σιδηροδρομικής γραμμής είναι εννέα χιλιάδες διακόσια ογδόντα οκτώ χιλιομέτρων.
Μνημείο των μαχητών για την εξουσία των Συμβουλίων στην Άπω Ανατολή . Το μνημείο είναι εγκατεστημένο στην καρδιά της πόλης στην οδό Svena. Το άνοιγμα του μνημείου και πολύ επίσημη, έλαβε χώρα είκοσι ένατη Απρίλιος χίλια εννιακόσια εξήντα πρώτου έτους. Ο συγγραφέας του μνημείου, υπάρχουν teta a.i. Μνημειώδης σχεδιασμός, μπορεί να χωριστεί οπτικά σε τρία μέρη. Το πρώτο, είναι ο κύριος ένας - ένας μαχητής που κρατά ένα πανό στο δεξί του χέρι και στο αριστερό του χέρι, υπάρχει ένας σωλήνας σηματοδότησης μάχης. Δύο άλλα μέρη μπορούν να καλούνται δευτερεύοντα, καθώς έχουν ένα είδος πολυπολιτισμένων συγκροτημάτων. Το μνημείο είναι εγκατεστημένο κατά τέτοιο τρόπο ώστε να κοιτάζει προς τη θάλασσα με το μπροστινό μέρος του, μια τέτοια στροφή μπορεί να ονομαστεί σύμβολο νίκης πάνω από ιαπωνικές παρεμβάσεις. Το κύριο μέρος του μνημείου, δηλαδή το γλυπτό του μαχητή που περιγράφεται παραπάνω εγκαθίσταται σε ένα υψηλό βάθρο. Στην αριστερή πλευρά του γλυπτού του μαχητή, υπάρχει ένα συγκρότημα φιγούρας, το οποίο απεικονίζει έναν πυροβολητή μηχανής, επικεφαλής της κίνησης, έναν εργαζόμενο και έναν στρατιώτη, ο οποίος μόλις επέστρεψε από το μέτωπο. Η όλη γλυπτική σύνθεση, τα γεγονότα χίλιες εκατοντάδες και είκοσι δευτερόλεπτα είναι αφιερωμένο, δηλαδή η απελευθέρωση των κομματικών από τους Ιάπωνες παρεμβαίνοντες. Στη δεξιά πλευρά του γλυπτού του μαχητή, υπάρχει ένα γλυπτό συγκρότημα που απεικονίζει έναν στρατιώτη, το Robby Bolshevik και το ναυτικό της Βαλτικής. Στα πόδια των στρατιωτών και των εργαζομένων υπήρχε ένας αετός διπλής κεφαλής, το οποίο είναι ένα σύμβολο της αυτοκρατορίας του αξιωματικού. Πίσω από κάθε γλυπτική σύνθεση, εγκαθίσταται μια θηλυκή φιγούρα. Η παιδική χαρά στο οποίο εγκαθίσταται το μνημείο είναι κατασκευασμένο από μάρμαρο, το βάθρο είναι κατασκευασμένο από κόκκινο γρανίτη και η ίδια η γλυπτική σύνθεση, χυτεύεται από το χάλκινο.
Admiral Fokina Street . Το πρώτο όνομα είναι ο δρόμος που έλαβε προς τιμήν της υπογραφής της Συνθήκης του Πεκίνου σε χίλια οκτακόσιες έκτο έτος. Αργότερα, μετονομάστηκε στο εμπόριο, αλλά πολλά περισσότερα θα ήταν πιο σωστά για να το καλέσετε κινέζικα, διότι υλοποιήθηκε κυρίως από τα προϊόντα της κινεζικής παραγωγής. Χίλιες εννιακόσιες εκατοντάδες εκατόν τέταρτο έτος, ο δρόμος μετονομάστηκε στο ναύαρχος Vitaly Alekseevich Fokina, ο οποίος εδώ και πολύ καιρό διέταξε τον στόλο του Ειρηνικού. Χίλια εννιακόσια ενενήντα πρώτα χρόνια, πολλοί δρόμοι του Βλαδιβοστόκ, επέστρεψαν τα ιστορικά τους ονόματα, αλλά αυτό αποφάσισε να μην αγγίξει. Περπατήστε κατά μήκος αυτού του δρόμου, αγαπούν τους τουρίστες και τους ντόπιους. Μεταξύ του τοπικού πληθυσμού, ο δρόμος αυτός είναι πιο διάσημος ως "Vladivostok arbat". Είναι πραγματικά ευχάριστο να περπατήσετε, επειδή πλακόστρωνε από ένα παράλογο και έχει πολλά αρχαία καλά καλλωπισμένα κτίρια. Και εδώ υπάρχουν πολλά καταστήματα και άνετα καφενεία, όπου μπορείτε να απολαύσετε ένα φλιτζάνι υπέροχο αρωματικό καφέ. Arbat, αυτός ο δρόμος δεν ήταν καθόλου μάταιος, αφού είναι πολύ παρόμοιο με τη Μόσχα. Στο δρόμο υπάρχουν σιντριβάνια, παρτέρια, πάγκοι και ακόμη φανάρια στο γοτθικό στιλ "κάτω από την αρχαία". Ωστόσο, το κύριο χαρακτηριστικό αυτού του δρόμου, υπάρχει κάτι από οποιοδήποτε σημείο, μπορείτε να δείτε τη θάλασσα. Οδηγεί, κατευθείαν στο ανάχωμα της πόλης, στην οποία υπάρχει το μόνο φαράγγι του Ανατολινάρου, το Ναυτικό Μουσείο και το Ωκεανάριο.
Vladivostok κόμμι . Πέρα από αυτό το υπέροχο κτίριο, είναι απλά αδύνατο να περάσει. Παραδέχομαι ειλικρινά, δεν το έκανα καν αμέσως συνειδητοποίησα ότι ήταν ένα κατάστημα. Αυτό είναι ένα πολυτελές κτίριο, είναι το πιο πολύτιμο μνημείο της αρχιτεκτονικής της πόλης. Χίλιες οκτακόσιες εξήντα τέταρτος έτους από το Αμβούργο στο Βλαδιβοστόκ, έφτασαν δύο επιχειρηματικοί Γερμανοί - Gustav Albers και Gustav Kunst. Αμέσως συνειδητοποίησαν ότι αυτή η πόλη είναι πολύ ελπιδοφόρα και μόνο ένα χρόνο αργότερα, οι επιχειρηματίες άνοιξαν το πρώτο κατάστημα στο Βλαδιβοστόκ, στο οποίο θα μπορούσατε να αγοράσετε ζάχαρη, αγώνες, υφάσματα, τσάι, κεριά, βότκα και ακόμη και όπλα.
Οι υποθέσεις των επιχειρηματιών πήγαν πολύ καλά, και μετά από αυτό το Βλαδιβοστόκ διατύπωσε επίσημα το καθεστώς ενός στρατιωτικού λιμένα, άρχισαν να ανθίζουν καθόλου. Οι Γερμανοί αποφάσισαν να επεκτείνουν και να οικοδομήσουν ένα αξιόπιστο κτίριο πέτρας για τις δραστηριότητές τους. Η ιδέα τους, βοήθησε στην εφαρμογή του αρχιτέκτονα Georg Junghendel, ο οποίος υπέβαλε στους πολίτες σε χίλια οκτακόσιες ογδόντα τέταρτο έτος, είναι μια μεγάλη δομή.