Feodosia - Η πόλη είναι πρωτότυπη. Τουλάχιστον αυτό που έρχεστε στο τρένο ακριβώς κατά μήκος του αναχώματος. Δεν το είδα πλέον οπουδήποτε. Έτσι δεν εκφορτώνετε από το τρένο και ακριβώς στη θάλασσα!
Πολύ άνετη φοβοδοσία και το γεγονός ότι παρά τα μικρά μεγέθη τους, υπάρχουν δύο στάσεις όπου μπορείτε να βγείτε έξω. Εάν ζείτε στο κέντρο του κέντρου, είναι καλύτερο να πάτε στον τελικό σταθμό - τον κεντρικό σταθμό. Αν στα περίχωρα της πόλης, ή χρειάζεστε από τη Φαοδοσία για να προχωρήσετε περαιτέρω (Sudak, Koktebel, Ordzhonikidze), τότε είναι καλύτερο να φτάσετε στο σταθμό Aivazovskoye (αυτό είναι 15 λεπτά πριν από τον τελικό σταθμό). Δεξιά απέναντι είναι ο σταθμός λεωφορείων.
Βγήκαμε ακριβώς σε αυτόν τον σταθμό, επειδή αφαιρέθηκαν στέγαση στην περιοχή. Γιατί το επιλέγαμε; Πηγαίνετε στη θάλασσα 10 λεπτά. Εδώ είναι η κεντρική παραλία της πόλης. Σε αντίθεση με την Urban στο κέντρο, είναι αμμώδης. Εδώ είναι ο σταθμός της αγοράς και των λεωφορείων. Από εδώ πήγαμε στο Koktebel σχετικά με το συνηθισμένο λεωφορείο σε μια γελοία τιμή.
Δεδομένου ότι το τρένο στη Φοβοσιά φτάνει στις 4.30 το πρωί, τότε την πρώτη μέρα είχαμε πολύ χρόνο και καταφέραμε να υποστηρίξουμε τεράστιες. Ακριβώς από το τρένο, πήγαμε στην παραλία για να κολυμπήσετε. Δεν υπήρχαν σχεδόν κανένας άνθρωπος, το νερό τρομερά κολλήσει με φύκια και αυτά τα πολύ φύκια επιπλέουν κυριολεκτικά παντού μπροστά με τις μέδουσες. Ποτέ δεν πήγαμε σε αυτή την παραλία περισσότερο.
Την πρώτη μέρα καταφέραμε να πάμε στα υπολείμματα του Γενουατικού Φρουρίου, από το οποίο παρέμειναν δύο ατυχείς τοίχοι. Σε σύγκριση με το φρούριο Sudak, δεν υπάρχει τίποτα να κάνει εδώ. Αν και οι τουρίστες είναι εδώ και φέρνουν εκεί, δεν υπάρχει καμία υποδομή εδώ. Δεν υπάρχει χώρος για να αγοράσετε αναμνηστικά και ακόμη και να αγοράσετε ένα απλό νερό.
Υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα μέρη στο κέντρο της πόλης. Πήγαμε στο Μουσείο Aivazovsky και πώς να μην πάμε, αν πολλά από το διαδίκτυο που παρουσιάζονται στο μουσείο γράφτηκαν εδώ. Ήταν στο μουσείο κεριών, αλλά αυτό είναι ένα βλέμμα ενός ερασιτεχνικού, καθώς υπάρχει τώρα σε κάθε μεγάλη πόλη υπάρχει.
Δεν υπάρχουν πολλοί στην πόλη, αλλά απλά πολλά μνημεία. Ιδιαίτερα οι ήρωες της Seamar και απλά αφιερώθηκαν σε διαφορετικά στρατιωτικά γεγονότα. Κάπως κάπως αποφασίζω να υπολογίσω και μετακινήθηκε μετά από 36 τεμάχια.
Το ανάχωμα εδώ είναι αρκετά μεγάλο και ευρύ. Παντού υπάρχει ARBORS, πωλούν καλούδια και αναμνηστικά. Φυσικά, μπαρ, καφετέριες και θραύσματα κεμπάπ και πηλών σε κάθε γωνιά. Όσο δεν είμαι εραστής του Plov, αλλά δεν μπορούσα να αντισταθώ. Είναι πολύ νόστιμο εδώ!
Παρά το γεγονός ότι οι κεντρικοί δρόμοι της πόλης διευρύνθηκαν και χτίζονται σε ένα μοντέρνο στυλ, το μεγαλύτερο μέρος της πόλης είναι μια βαθιά επαρχία με φτωχά παλιά σπίτια και καταστράφηκαν δρόμους. Σε κάθε περίπτωση, έρχεστε σε αυτή την πόλη για δεύτερη φορά κάπως δεν θέλουν. Έτσι σκέφτηκα για πρώτη φορά που πήρε εδώ, και μετά που ήμουν εκεί δύο φορές.