Ο Ντουμπρόβνικ με κατέκτησε με το παλιό του μέρος, αποτελούμενο από συμπαγή ερείπια, φρούρια, πλακόστρωτα καμπύλες δρόμων και άνετων περιοχών. Έπεσα στην αγάπη με αυτό το μέρος με την πρώτη ματιά και άρχισα ακόμα να πιάσω τον εαυτό μου να σκέφτομαι ότι θέλω να μείνω εδώ. Φρούριο στο φόντο της γαλαζοπράσινης θάλασσας, τις κόκκινες κεραμοσκεπές, τα πάντα είναι τόσο αρμονικά και όμορφα που μερικές φορές ανέβηκα στο βράχο κάτω από το φρούριο και απλά κάθισα θαυμάσια τοπία. Μπορείτε να πάτε στο πολύ φρούριο δωρεάν και να ανεβείτε στον τοίχο, το οποίο είναι πιο κοντά στη θάλασσα, πρέπει να δώσετε περίπου 10 ευρώ.
Δεν υπάρχει σχεδόν καμία βλάστηση στην πόλη (μόνο στο Kadushkah), και οι τοίχοι και οι παλιοί δρόμοι θερμαίνονται το καλοκαίρι, τόσο πολύ που είναι αδύνατο να περπατήσετε χωρίς ένα μπουκάλι νερό. Φαίνεται ότι η τοπική πέτρα απλά απορροφά θερμότητα από τον ήλιο.
Ακόμη και σοβαρά θερμότητα και απότομα βήματα δεν χαλάσουν εντυπώσεις της πόλης. Το περπάτημα πάνω τους είναι πολύ δύσκολο, ειδικά κατά τη διάρκεια της ημέρας, στη θερμότητα. Κάθε φορά που ονειρευόταν τουλάχιστον κάποιο ασανσέρ, το οποίο μερικές φορές χτίζει σε πόλεις, τα οποία είναι υψηλά πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Αλλά ο Οδηγός είπε ότι οι ανελκυστήρες απαγορεύονται εδώ, καθώς μπορεί να διαταράξει την αντίσταση των Serfs και των κτιρίων.
Σε γενικές γραμμές, στο Ντουμπρόβνικ, όπου δεν πάει - παντού όμορφη. Μπορείτε να οδηγήσετε στο τελεφερίκ στην κορυφή του βουνού - τις απόψεις από παντού συναρπαστικό. Όταν βρεθείτε κάτω από το φρούριο στην παραλία, τα είδη δεν είναι λιγότερο ελκυστικά, ειδικά το βράδυ, όταν αρχίζει να φαίνεται ότι παίρνετε στον Μεσαίωνα. Το βράδυ, ολόκληρο το φρούριο επισημαίνεται από πολύχρωμα φανάρια, και θέλετε να πυροβολήσετε ταινίες στους δρόμους της παλιάς πόλης! Μόλις περπατώντας το βράδυ γύρω από την πόλη, έβλεπα έτσι τα παράθυρα ενός από τα σπίτια στο παλιό κτίριο, το οποίο η οικοδέσποινα κοίταξε εκεί και μου τηλεφώνησε να επισκεφτούμε! Σαν να διαβάσουν οι σκέψεις μου. Ήθελα έτσι να δω πόσο μέσα και το είδα. Πολύ ζεστό, ήσυχο, από το δρόμο σε όλα, δεν υπάρχουν ήχοι με το κλειστό παράθυρο. Σε γενικές γραμμές, έφυγα εκεί και τρομερά ζηλιάρης των ιδιοκτητών του λευκού φθόνο.
Αποφασίστηκε να οδηγήσει τη θάλασσα με τα πόδια στο νησί κλειδαριών, ήταν σχεδόν κοντά στην πόλη. Εδώ μπορείτε να αναζητηθεί σε αμμώδεις παραλίες, μπορείτε να δείτε φυτά ταλάντωσης και τα πόδια παγώνι. Υπάρχουν παραλίες για γυμνιστές, αλλά δεν τους βρήκαμε.
Οι τιμές στο Ντουμπρόβνικ είναι ακριβά, αλλά ακόμα φθηνότερα από ό, τι στο Split. Το συνηθισμένο χάμπουργκερ του δρόμου κοστίζει 5 ευρώ, δείπνο δύο πιάτων ανά άτομο - 25 ευρώ, παγωτό - 4 ευρώ.
Νομίζω ότι είναι καλύτερο να έρθετε στην πόλη το φθινόπωρο ή την άνοιξη, όταν δεν είναι τόσο ζεστό και οι άνθρωποι δεν είναι πολύς.