Το Altyn Besik National Park ή Beskov, ότι στα μεταφρασμένα από τα τουρκικά σημαίνει το χρυσό λίκνο, δεν χαλάρωσε από τους επισκέπτες τουρίστες. Αυτό δεν προκαλεί έκπληξη. Κανένα από τα πολυάριθμα ταξιδιωτικά γραφεία που δεν διασκορπίστηκαν στην επικράτεια τόσο της πόλης της πλευράς όσο και των παράκτιων οικισμών αυτού του οικισμού, όπως ο ηλίθιος, η Sorgan ή η Cholakla, δεν άκουσε καν μια φράση. Και γιατί? Είναι πολύ πιο εύκολο (και πιο κερδοφόρο) να στείλετε παραθεριστές σε παλιές αποδεδειγμένες διαδρομές με μεγάλους και ομαλούς δρόμους στη δεξαμενή Oymapinar και στο εγχειρίδιο καταρράκτη Manavgat.
Σε ένα μεγάλο και πολλαπλών οικογενειακών λεωφορείων, δεν είναι απλά να οδηγείτε εκεί: Αποτρέπει από απότομο και στενό ορεινό σερπεντίνη με τα ασφττικά οικόπεδα όχι τους καλύτερους ποιοτικούς και μικρούς πετρώδους δρόμους με απροσδόκητα, σχεδόν αδύνατο, τις στροφές του χωριού yurunly.
Το κύριο μπορεί να ειπωθεί στο κεντρικό, έλξη εδώ είναι το σπήλαιο με το όνομα του ονόματος που ονομάζεται. Θα ήθελα ιδιαίτερα να σημειώσω ότι αυτό το μέρος είναι καλά εξοπλισμένο: ένα πανέμορφο μονοπάτι πεζών με κιγκλιδώματα, μεμονωμένες τουαλέτες με όλα τα απαραίτητα αξεσουάρ, καλυμμένη βεράντα με τραπέζια, μπαρ και μπουφέ. Συσκευές ταυτόχρονα χρησιμεύει ως μια περίεργη επιλογή ενός γραφείου όπου αποθηκεύονται τα σωστά σακάκια και κουπιά, υπάρχει επίσης ένα δίκτυο οπίσθιου φωτισμού μέσα στο κενό βράχου, και στα υποβρύχια και τα μέρη του αέρα.
Για να μπείτε στο σπήλαιο, θα χρειαστείτε μια βάρκα, αφού η είσοδος και σε όλο το κάτω μέρος του χώρου μπουντρουμιών βρίσκεται η λίμνη με ένα καθαρό, διαφανές και ελαφρώς μπλε νερό. Οι ντόπιοι θα χαρίσουν να παρέχουν πλήρη εξοπλισμό για κολύμπι και να βάλουν φωτισμό για δέκα δολάρια.
Η μοναδική ομορφιά των τοίχων, των σταλακτίνων και μιας ποικιλίας ανάπτυξης είναι εκπληκτική. Κοντά σε μερικές ή λιγότερο βολικές προεξοχές μπορούν να σταματήσουν και να βγουν. Είναι δύσκολο να φανταστούμε ότι στον κόσμο υπάρχουν εκείνοι που σχηματίζονται με φυσικό τρόπο, τοξωτά επικαλύψεις.
Θα πρέπει να προετοιμαστεί για το γεγονός ότι το κρύο υγρό στάζει από πάνω. Κάπου μακριά στο ημικατεργασμένο υπάρχει ένας ελαφρώς έντονος θόλος - η αψίδα του υπόγειου παλατιού. Αλλά οι μεταφορές των χρωμάτων της εισροής από το μπεζ έως το σκούρο καφέ και από το λευκόχρωμο σε σχεδόν μαύρο συναρπαστικό και δεν αφήνουν να φύγουν. Και ποιες παράξενες μορφές απέκτησαν αυτά τα ιζήματα κατά τη διάρκεια της ύπαρξής τους! Είναι πρακτικά μη δυνατή η περιγραφή των λέξεων.
Και οι υπέροχοι μπουμπούκια μερικών πράσινων βότανα, που κρέμονται από την οροφή, και για κάποιο λόγο είναι τόσο ασυνήθιστα μεγαλώνουν.
Μετά από μια μακρά παραμονή στη δροσιά, είναι ωραίο και πάλι στη ζεστή καλοκαιρινή ηλιόλουστη μέρα και πίνετε ένα φλιτζάνι πικρό ισχυρό καφέ, εξοικειωμένοι με διαφημιστικά φυλλάδια που τοποθετούνται στα τραπέζια.
Είναι κάπως χαρούμενος για την ψυχή από το τοπικό όχι ένα πλήθος και να δει το θαύμα της φύσης.