Κάθε χώρα έχει τη δική της επαγγελματική κάρτα, τα ειδικά μέρη τους, για να επισκεφθείτε ότι πρέπει να καυχηθεί αμέσως ότι ήσασταν εκεί. Τι είναι ενδιαφέρον για την Τιφλίδα, αυτό, για να συλλάβει το Πνεύμα και θυμήθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα;
Ταξίδευαμε όλη την πόλη, κοίταξα μια δέσμη μνημείων, μόλις περπάτησε μέσα στους δρόμους - Τιφλίδα, τι να πω εδώ, η πόλη δεν είναι απλώς μια εξαιρετική, ο ίδιος φαίνεται να είναι ευτυχής σε κάθε άτομο που ήρθε εδώ. Και γύρω από την πόλη και σαν να χαμογελούν τα βουνά, όπου δεν κοιτάζετε - από όλες τις πλευρές, όπως στο δαχτυλίδι πήραν την πρωτεύουσα της Γεωργίας και τη φρουρά. Έτσι αποφασίσαμε να αποστασιοποιήσουμε από τα αστικά αξιοθέατα και να πάμε εκεί, όπου άνοιξε από την άποψη, υποσχέσαμε βοήθεια με τη μορφή ενός "τζιπ".
Δεν έπρεπε να το καταστήσουμε απαραίτητο για δύσκολους και αδιάκοπους δρόμους - πριν από λίγα χρόνια, όλες οι εθνικές οδοί Tbilisi και γενικά σε όλη τη Γεωργία δόθηκαν σε άριστη κατάσταση και τώρα ανταποκρίνονται στα πιο αυστηρά διεθνή πρότυπα. Τα βουνά είναι όλο και πιο σφιχτά και σφιχτά προσκολλημένα στο δρόμο, τα αυτιά ήταν ελαφρώς ελαφρώς, δεν θα ήταν αστείο με περιττό πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας! Αποφασίσαμε να σπάσουμε λίγο και να σταματήσουμε στο ρέμα του βουνού.
Το νερό το Σεπτέμβριο του μήνα δεν είναι μόνο ένας πάγος, φέρνοντας τα χέρια φυσικά! Όλα τα ποτάμια, τα ποτάμια και τα ρεύματα στη Γεωργία (με εξαίρεση τα κοτόπουλα μέσα στην πόλη) είναι πολύ κρύα, εκπαιδεύονται από εκεί, όπου παγετώνες και χιόνι. Και πολύ καθαρό ... μας είπαν ότι σε αυτή τη ροή της πέστροφας του ποταμού, που κατοικεί μόνο σε κρυστάλλινα νερά.
Ένα ζευγάρι δεκάδων χιλιομέτρων επάνω. Τα βουνά μας έχουν ήδη συγκεντρώσει να "πάρουν ομήρους", τόσο κοντά ήταν στο δρόμο. Και πάλι, η στάση, αυτή τη φορά πεινασμένος, ο καθαρός αέρας και η χαμηλή όρεξη της ατμοσφαιρικής πίεσης προκαλεί απλά ένα βάναυσο! Λοιπόν, πολύ παλιά πέτρινη τοποθέτηση, αυτό το καφενείο είναι πιθανότατα περισσότερο από εκατό χρόνια ... και δίπλα σε αυτό το αρχαίο, αλλά ζεστό "εθνικό" - κρεμαστό μισό ξύλινο, το ήμισυ των ψάθινα σκαλοπάτια, γιατί δεν αναλαμβάνουμε κινδύνους, αλλά Στο υπόβαθρό τους φωτογραφήθηκαν.
Όλοι πηγαίνουν, πηγαίνουμε, μπορούμε να διακινδυνεύσουμε και να περπατήσουμε στο ορεινό δάσος; Βγήκαν έξω από το αυτοκίνητο, ήταν βαθιά βαθιά βαθύτερα και ακονίστηκαν - περιβάλλεται (σύμφωνα με έναν φίλο-αγωγό) βερίκοκα, δαμάσκηνα, ένα χιτώνα (έτσι εδώ ονομάζεται μεταξένια), καρυδιά, αμύγδαλα. Δεν θυμήσαμε το όνομα αυτού του εξωτικού φρούτου, αλλά φωτίζουμε ότι είναι αρκετά ακριβό, επειδή μεγαλώνει μόνο στα βουνά, και είναι ασυνήθιστα χρήσιμη για την καρδιά.
Ήρθε η ώρα να κατεβείτε, και στη συνέχεια το κεφάλι περιστρέφεται ... Μια ώρα δεν είναι πολύ γρήγορη βόλτα πίσω στην πόλη (είναι αδύνατο να κατεβείτε χωρίς συνήθειες από ένα ψηλό ύψος) και κάθονται και πάλι από το παράθυρο, κοιτάξτε το Βουνά, σφιγμένα στις κορυφές των σύννεφων ...