Είμασταν τυχεροί. Αυτή η εκδρομή συνδυάστηκε με μια επίσκεψη στο λεγόμενο "Ισπανικό χωριό". Για να επισκεφθείτε αυτό το χωριό "Potemkin", έγραψα ήδη. Αυτό το συγκρότημα δημιουργήθηκε στην Παγκόσμια Έκθεση του 1929. Μέχρι το ίδιο έτος δημιουργήθηκαν τα λεγόμενα τραγούδια και χορευτικά σιντριβάνια.
Πρόκειται για μια υπέροχη δομή, που χτίστηκε πλήρως από το τέλος των 20s του περασμένου αιώνα, ποτέ επικαιροποιημένη μηχανική, δηλαδή ολόκληρο το σύστημα των αγωγών, των αντλιών, των ακροφυσίων παρέμεινε κυρίως από τα αρχικά ανταλλακτικά. Και αν έγινε από κάποιο είδος Novodel, τότε όλα κατασκευάστηκαν σύμφωνα με τα αρχικά σχέδια και από τα πρωτότυπα υλικά.
Το νερό σερβίρεται από τα αρτεσιανά πηγάδια που τρυπημένα το 1927-28. Ο αγωγός στα σιντριβάνια με μήκος περίπου 6 χιλιομέτρων, το νερό εγχύεται με πεπιεσμένο αέρα που παρέχεται στο σύστημα των εγχυτήρων και είναι περίπου 1,5 χιλιόμετρα. Δεν έχει νόημα για τις τεχνικές λύσεις, υπάρχει ένα Διαδίκτυο για αυτούς τους σκοπούς, όπου όλα είναι.
Η σύνοδος μας ξεκίνησε στις 21:00. Οι άνθρωποι ήταν τόσο πολύ που όλα τα μέρη κοντά ήταν ήδη απασχολημένα. Έπρεπε να καθίσω στο πανύψηλο γκαζόν, ακριβώς στη Γη. Και εδώ ξεκίνησε η δράση! Η μουσική συνοδεία δεν είναι πολύ δυνατή, αλλά οι χρωστικές λύσεις των "χορευτικών αεριωθούμενων" είναι πολύ εντυπωσιακά. Στο Ντουμπάι, η επίδειξη κρήνης διαρκεί περίπου 5-8 λεπτά, ξεκινώντας κάθε ώρα. Φυσικά, και είναι ευχάριστο εκεί.
Αλλά αυτή η ομορφιά χτίστηκε στα τέλη του 20ου αιώνα.
Περίπου 70 ετών μοιράζονται τη γέννησή τους. Ναι, και να συγκρίνουμε αυτές τις δύο πράξεις είναι πολύ δύσκολο. Στη Βαρκελώνη, αυτό είναι ένα τεράστιο σιντριβάνι, στο Ντουμπάι, το σύστημα των ακροφυσίων σε μια τεχνητή λίμνη. Δηλαδή, δύο απολύτως διαφορετικές ιδέες. Αλλά στη Βαρκελώνη, η αντιπροσώπευση διαρκεί περίπου 2 ώρες, περίπου. Τα πλησιέστερα μέρη στο σιντριβάνι πασπαλίζονται με ψηλά τζετ και πολλές πιτσιλιές, ενθουσιώδεις φωνές έπεσαν κάτω από το νερό !!!
Με την ευκαιρία, το νερό που τροφοδοτεί τα ακροφύσια σιντριβάνι είναι αρκετά δυνατή η άμεση χρήση, δηλαδή η κατανάλωση χωρίς καμία βλάβη στην υγεία. Αλλά ... με όλη την ομορφιά της, η Ισπανία αδελφές απατεώνες, τσέπες, δηλαδή οι καλύτεροι φίλοι εκείνων που ανοίγουν το στόμα τους, στις ιστορίες και τις ομορφιές. Με μένα στις βρύσες δείχνουν, υπάρχουν δύο γυναίκες, πιθανώς, οι Γερμανοί έχασαν τις τσάντες τους. Τι ήταν εκεί, δεν ξέρω, αλλά ήταν επίσης μια παράσταση! Madama ποτό μπύρα, τσάντα στο τραπέζι. Ένας νεαρός περνάει, ευχάριστο υπαίθριο, αρπάζει μια τσάντα, ρίχνει ένα, αυτό το τρίτο, ο άνθρωπος 10 οργανώνει τα βοοειδή, 5 δευτερόλεπτα - και δεν υπάρχει κανένας από τους συμμετέχοντες στο παιχνίδι. Έτσι, προσέξτε και προσεκτικά.
Αλλά, πίσω στις βρύσες. Περιγράφει τέτοια ομορφιά, απλά δεν είναι δυνατή. Είναι απαραίτητο να το κοιτάξουμε με τα μάτια σας. Δεν υπάρχουν φωτογραφίες, οι κινηματογραφιστές δεν θα μεταδώσουν αυτή τη μυρωδιά του νερού, φρεσκάδα, έντονη από την απόλαυση μιας πολύγλωσσης εταιρείας, σε συνδυασμό από μια ενιαία ώθηση της απόλαυσης !!! Ναι, αυτό πρέπει να δει!
