Έτσι, κατά τη διάρκεια μιας παραλίας διακοπών στο προάστιο της πρωτεύουσας της Καταλονίας - θα ήταν ένα έγκλημα να μην επισκεφθείτε τη Βαρκελώνη, επειδή αμέσως μετά την καθίζηση του ξενοδοχείου αντιμετώπισε το ζήτημα των περιηγήσεων. Αρχικά, σχεδιάσαμε να επισκεφτούμε την πόλη σε ένα νοικιασμένο αυτοκίνητο, αλλά αυτή η επιθυμία ξεκίνησε στο δρόμο από το αεροδρόμιο: στενές λωρίδες, όχι ότι στη Μόσχα, στην οποία το λεωφορείο δεν ταιριάζει, μια πολύ πυκνή κίνηση του καθρέφτη στο Καθρέπτης και το σημαντικότερο - τη μάζα των αμειβόμενων δρόμων που μέχρι στιγμής, αλλοδαπός στον κάτοικο της Ρωσίας. Λοιπόν, η επιλογή έπεσε στην περιοδεία του λεωφορείου "Μνημειώδης Βαρκελώνη", στο δρόμο!
Θα κάνω μια κράτηση αμέσως ότι δεν περίμενα να δω τίποτα υπερφυσικό, επομένως ήρεμα με ήρεμα στο δρόμο. Ξυπνήστε από την ξυλεία των πολυάριθμων παντζούρων - κατάλαβα, εδώ, Βαρκελώνη.
Αντίθετα, μόνο τα προάστιά της - η πόλη του Mataro. Και εδώ μπαίνουμε στην πόλη κόλαση. Όχι, δεν είδα καμία ύπνο, δεν υπάρχουν νέα κτίρια, εργοστάσια και εγκαταλελειμμένα εδάφη είναι μόνο ένα τακτοποιημένο τρία \ έξι ιστορικά σπίτια, ξεπερασμένη σε ένα μόνο στυλ, με ένα όμορφο γυψομάρμαρο στην πρόσοψη, σφυρήλατα πλέγμα σε μπαλκόνια και το ίδιο περσίδες στα παράθυρα. Και φυσικά, η μάζα της Καταλανικής Σημαίας.
Το μονοπάτι μας βρίσκεται στον καθεδρικό ναό της Αγίας Οικογένειας, η υπεράσπιση του αρχιτέκτονα και ο μεγάλος άνθρωπος Antonio Gaudi.
Ωστόσο, η Βαρκελώνη ονομάζεται "πόλη του Γκαουντί", αλλά γι 'αυτό αργότερα. Έχοντας φτάσει σε όχι περισσότερο από μισή ώρα στους στενούς και τακτοποιημένους δρόμους της πόλης - αποδεικνύουμε ότι σταθμεύουν τα λεωφορεία, από τα οποία ανοίγει μια ευχάριστη εμφάνιση. Περαιτέρω λόγω της πυκνής κυκλοφορίας, πρέπει να περπατήσετε και, όσο πιο κοντά στο ναό - τα περισσότερα συναισθήματα. Είναι αδύνατο να περιγράψουμε με λόγια, πρέπει να δει!
Ένα τεράστιο, πραγματικά μνημειώδες κτίριο στο γοτθικό στυλ - Amazes. Κάθε μία από τις προσόψεις έχει τη δική του ιστορία, το θρύλο του, το δυσδιάκριτο ποσό των σκίτσων από τη Βίβλο δεξιά στους τοίχους, την περίεργη μορφή του πύργου ... όλα αυτά είναι πραγματικά εκπληκτικά και πολύ μεγαλοπρεπώς - ο καθεδρικός ναός της Αγίας Οικογένειας είναι Ο υψηλότερος ναός στην Ευρώπη, αλλά νομίζω ότι ο κόσμος. Είναι αλήθεια ότι είναι στο μέλλον, αυτή τη στιγμή ο καθεδρικός ναός δεν ολοκληρώνεται, σχεδιάζεται να ολοκληρώσει την κατασκευή μέσω, απλά να σκεφτείς - σε τριάντα ή πενήντα χρόνια! Και πώς λέει ο οδηγός δεν είναι μακριά από το όριο. Και τώρα πιο συγκλονιστικές πληροφορίες - είναι ήδη χτισμένο πάνω από εκατό χρόνια. Φυσικά, οι Ρώσοι είναι εξοικειωμένοι με αυτές τις προθεσμίες κατασκευής, μερικά από τα πολυώροφα κτίρια στις πόλεις είναι αμηχανία, αλλά υπάρχει ένα άλλο, το έργο και είναι ορατό εδώ, αυτό το μεγαλείο, η μοναδικότητα, η δύναμη και η ομορφιά θυμούνται για πάντα.
Αλλά, μετά από ιστορίες για κάθε μία από τις προσόψεις, για τη ζωή του Γκαουντί, για την ίδια την πόλη - ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε.
Επόμενη στάση - Square Catalonia,
Πού αρχίζει η διάσημη οδός La Rambla, ένα ανάλογο του Arbat μας. Από εδώ θα πρέπει να προχωρήσετε σε όλα τα αξιοθέατα της Βαρκελώνης ανεξάρτητα και χωρίς οδηγό, αλλά η βασική ομορφιά δεν είναι επίσης μακριά. Περνώντας προς τη θάλασσα - μπορείτε να δείτε έναν σπάνιο καθεδρικό ναό ομορφιάς,
Περαιτέρω το παλάτι της μουσικής σας περιμένει, στην άλλη πλευρά - Balle και Mila House, όπως δημιουργήθηκε από το ασύγκριτο Gaudi, το οποίο ουρλιάζει από τη γενική αρχιτεκτονική σύνθεση. Παντού υπάρχουν πολλοί άνθρωποι, για μια λεπτομερή επίσκεψη στα προαναφερθέντα αξιοθέατα, θα χρειαστείτε πολύ χρόνο, η μέρα δεν αρκεί σίγουρα ότι οι ουρές πολλαπλών μέτρων από τους τουρίστες, αλλά για να απολαύσετε τη σπλήνα έξω και Καταγράψτε τον εαυτό σας στο φόντο αυτής της υπέροχης ομορφιάς είναι πολύ δυνατή σε λίγες ώρες.
Η Βαρκελώνη δεν είναι πόλη του τοπικού πληθυσμού. Οι τουρίστες, οι τουρίστες, και για άλλη μια φορά τουρίστες: λευκό, μαύρο, κίτρινο - ολόκληρος ο κόσμος ήρθε να εξετάσει αυτές τις ομορφιές. Για την πληρότητα των αισθήσεων, αποφάσισαν να οδηγήσουν στο μετρό - απολύτως δεν εντυπωσιάστηκαν.
Οι σταθμοί είναι ο ίδιος τύπος, οι συνθέσεις δεν άφησαν μνήμη. Δηλαδή, το συνηθισμένο μέσο κίνησης, όχι Μόσχα ...
Στη συνέχεια περιμένουμε μια περιοδεία λεωφορείου. Εδώ εσείς και τα μνημεία της αρχιτεκτονικής, Christopher Columbus, κορίτσι και πουλί, κήποι, ζωολογικός κήπος και πολλά άλλα. Προσφέρουμε το υψηλότερο σημείο της πόλης - λόφους Montjuke, μόλις 172 μέτρα ύψος.
Ωστόσο, στην αρχή της αύξησης, γίνεται σαφές ότι μαζί με χαμηλά κτίρια και η τοποθεσία της πόλης στο Nizin - η θέα θα κούνησε και θα εκπληρώσει. Όλη η πόλη είναι σαν μια παλάμη. Εδώ εσείς και οι καθεδρικοί ναοί, και το ύψος του "Akbar" και το δίκτυο των δρόμων. Εκείνοι που επιθυμούν μπορούν να οδηγήσουν στο τελεφερίκ A LA LA. Η ευχαρίστηση κοστίζει μόνο δέκα ευρώ και σας δίνει στον αέρα στο ίδιο το λιμάνι, στην οποία ανοίγει και η όμορφη θέα, η αλήθεια είναι ασύγκριτη με την αναθεώρηση της πόλης. Στο ίδιο το βουνό, όμορφα πάρκα, σιντριβάνια, μικρά γλυπτά, αλλά ταυτόχρονα άγρια, απλά μια κόλαση. Εγώ, έρχομαι από το λεωφορείο, πρώτα δεν κατάλαβα τι ήταν λάθος με μένα, σκέφτηκα ότι το κεφάλι μου μύριζε, οπότε να είστε προσεκτικοί. Βεβαιωθείτε ότι έχετε επισκεφθεί τις πλατφόρμες προβολής και στις δύο πλευρές, το όφελος μεταξύ τους δεν είναι μεγάλο.
Αφού σέρνεται στα βουνά - πηγαίνουμε στο τελευταίο σημείο της διαδρομής, οδηγούμε πέρα από τις Ολυμπιακές Εγκαταστάσεις, δεδομένου ότι η Καλοκαιρινή Ολυμπιάδα πέρασε στη Βαρκελώνη - στο λεγόμενο "Ισπανικό χωριό",
Που δεν ήταν ποτέ το χωριό. Πρόκειται για μια τεχνητή δομή αφιερωμένη στη Διεθνή Έκθεση στις δεκαετία του '30 του περασμένου αιώνα. Δεν είναι λίγο χωρίς να φτάσει σε αυτό - ο οδηγός σίγουρα θα σταματήσει και θα σας επιτρέψει να απολαύσετε την άποψη που ανοίγει στο Εθνικό Παλάτι της Βαρκελώνης. Είναι εκεί που είναι παγκοσμίως γνωστά σιντριβάνια που δημιουργήθηκαν ταυτόχρονα με το χωριό. Παρά το γεγονός ότι είναι χωρίς μικρές εκατό χρόνια - αυτό είναι ένα γοητευτικό θέαμα, ωστόσο, αυτή είναι μια άλλη ιστορία.
Το ισπανικό χωριό, ειδικά από την ίδια τη Βαρκελώνη, για να είμαι ειλικρινής - δεν εντυπωσιάστηκε. Αν και οι εραστές θα ήθελαν την ιστορία, υπάρχουν χτισμένες στους πόρους, συναρμολογούνται από όλες τις γωνιές της Ισπανίας: Γαλικία, Βαλένθια, η Χώρα της Βάσκας ... το μόνο πράγμα που με ευχαρίστησε πραγματικά, κουρασμένος και αποξηραμένος μετά από ένα τόσο εντυπωσιακό ταξίδι είναι ένα νόστιμο μπύρα σε ένα από τα πολλά καφετέριες,
Επιπλέον, και στο αρχικό γυαλί, το οποίο δεν είναι διαθέσιμο - πολύ μεγάλο. Αφού το πίνετε, χαλαρώσατε στο κάθισμα του λεωφορείου και επέστρεψα στο ωριαίο γεμάτο εντυπώσεις, συναισθήματα και φωτογραφίες.
Κουρασμένος, αλλά τρομερά ευχαριστημένος.