Τι κρίμα που σε αυτή την πόλη ήμουν μόνο τρεις μέρες ... είναι όμορφη! Είναι αριστοκρατικός! Είναι πρωτότυπο! Είχα τέτοια συναισθήματα μόνο όταν επισκέπτονται την αγαπημένη μου Βαρκελώνη.
Φυσικά, υπήρχαν αμήχανες στιγμές, κάτι που θα ήθελα να αλλάξω, αλλά τελικά μόλις ερωτεύτηκα με τον Lviv.
Ας ξεκινήσουμε. Στο Lviv ήμουν αυτό το καλοκαίρι, και στη συνέχεια πέρασε. Αλλά μετά την πρώτη μέρα έπευσα τον σύζυγό μου να μείνει εδώ τουλάχιστον άλλη μέρα ή δύο. Το επιχείρημα ήταν ένα: είδαμε πολύ λίγα. Δεν θα περιγράψω όλη τη χρονολόγηση, θα σταματήσω στα πιο ζωντανά σημεία.
Άρεσε σε ένα ψηλό κάστρο. Για να είμαι ειλικρινής, όταν ανακάλυψα ότι πήγαμε σε ένα ψηλό κάστρο, περίμενα να δω κάποιο αρχαίο παλάτι. Αλλά αποδείχθηκε ότι αυτό είναι ένα βουνό με ένα πανόραμα της πόλης. Σηκώσαμε κατά μήκος των βημάτων που ήταν λίγο κουραστικό. Θα ήταν δροσερό να κάνετε ένα τελεφερίκ και στη συνέχεια να μην φτάσουν όλοι στο στόχο.
Επισκεφθήκαμε το πιο μοντέρνο εστιατόριο του Lviv Masoch-Cafe. Με την πρώτη ματιά, μου φάνηκε ένα συνηθισμένο εστιατόριο, με κάποιο τρόπο δεν δίνοντας ακόμη και τις αδύναμες στην καλοκαιρινή βεράντα. Στην είσοδο υπάρχει ένα γλυπτό κάποιου θείου (αργότερα έμαθα ότι αυτός είναι ο πιο συγγραφέας Leitold Von Zaher Mazoch, στην τιμή του οποίου ονομάζεται "Masochisms"). Παραγγείλαμε ένα κοκτέιλ, αλλά μόνο εγώ έφερα μια παραγγελία, αλλά δεν υπάρχει σύζυγος. Και τότε η "σερβιτόρα" ήρθε, με τα μάτια τα μάτια του και άρχισε να χτυπήσει πραγματικά το χτύπημα. Ήμουν λίγο σοκαρισμένος. Ο σύζυγός μου δεν του αρέσει επίσης. Δεν είναι ένα εστιατόριο, αλλά ένα τσίρκο!
Αλλά όπου μου άρεσε πραγματικά, είναι στην εβραϊκή σιαγόνα. Και κυματίσαμε τα χέρια και το βάμμα στην είσοδο αντιμετωπίσαμε, ωστόσο, αρνήσαμε το καπέλο με τις παρίσεις. Παραγγείλαμε τον κυπρίνο "Γαλίτες υποσχέθηκε" - πολύ νόστιμο! Η ατμόσφαιρα της εγκατάστασης είναι πολύ ευχάριστη, στο εσωτερικό υπάρχουν πολλές αντίκες. Για τα τρόφιμα, φλοιούσαν όχι πολύ, έκαναν ένα δώρο στην οικοδέσποινα και πληρώνονταν σε σταθερή τιμή.
Ήμασταν στο "πιο ακριβό εστιατόριο της Γαλικίας". Έκανα ελάχιστα εκεί. Ξοδέψαμε τον θείο σε ένα μπουρνούζι με μερικά μυστικά εγκεφαλικά επεισόδια (αυτό είναι πιθανώς ένα τέτοιο PR). Η ίδρυση είναι μερικοί, πιθανώς δυνητικοί επισκέπτες φοβίζουν το όνομα. Οι τιμές εδώ είναι πραγματικά υψηλές. Για τον Lazagan, ζητήθηκα σχεδόν 600 hryvnia !!! Αληθινή, τότε η τιμή μειώθηκε 10 φορές, όταν τους τραγούδησε ένα πλαίσιο ελέγχου "NAK YAK MIZAICHNA".
Ξεχωριστά, θέλω να μιλήσω για να επισκεφθώ το εργαστήριο της σοκολάτας. Είναι πολύ όμορφο και πολύ νόστιμο εδώ. Το εργαστήριο βρίσκεται στο κέντρο. Υπάρχουν πολλά γούστα στο παράθυρο του καταστήματος, αλλά πολύ πιο ενδιαφέροντα για να φτιάξετε τις καραμέλες σοκολάτας.
http://cs313616.vk.me/v313616161616727/5805/btdzo88sunc.jpg
Σε κοντινή απόσταση υπάρχει ένα εργαστήριο καραμέλας, είναι εύκολο να μάθετε στο κάστρο Caramel στο παράθυρο του καταστήματος. Εδώ δεν συμμετείχαμε στην κύρια τάξη, αλλά αγόρασαν πολλά γλυκά.
Ένας τέτοιος καφενείο, όπως και εγώ, πολύ στο "ορυχείο του καφέ". Ποια είναι τα αρώματα εδώ, δεν μπορείτε να φανταστείτε. Θα είχα ζήσει εδώ!
