Στην επόμενη βόλτα τον Μάιο, πήγα στην Ουγγαρία στη χώρα των γενναίων πυροβόλων όπλων, θεραπευτικές θερμικές πηγές, διάσημο κρασί του Τόκιο, νόστιμο γκούλας και ένα εμπρηστήριο Chardas. Η Βουδαπέστη μου υπενθύμισε τόσο το Παρίσι όσο και στην Πράγα, και το Λονδίνο, αλλά ταυτόχρονα με τη δική τους μοναδική γεύση. Το πρώτο πράγμα που είδα, έχοντας αναχωρήσει το πρωί για να εξερευνήσετε την πόλη είναι η πλατεία των ηρώων, το μαγευτικό αρχιτεκτονικό σύνολο. Στο κέντρο, το οποίο αξίζει μια μαγευτική στήλη, του οποίου το φτερωτό άγαλμα του Γαβριήλ. Η πλατεία αποδείχθηκε ότι ήταν αρκετά γεμάτη για να εξετάσει μια καλά-κιονοστοιχία με τα χάλκινα αγάλματα των εκκρεμών αριθμών της χώρας, έπρεπε να αναζητηθεί μέσω τουριστικών ομάδων.
Αλλά ήταν δυνατόν να δούμε το άγαλμα της αιμοσφαιρισμένης Attila, αλλά το άγαλμα δεν είναι ένα αίμα καθόλου, ακόμη και αντίθετα, μια συγκεκριμένη εικόνα του Απόλλωνα, μόνο σε ρούχα. Γνωρίζοντας ότι για να είναι στο βασιλικό παλάτι είναι καλύτερο το μεσημέρι, βιασύνη στο βουνό φρούριο, το όφελος των φορτηγών. Ακριβώς 12-00 κάτω από τους ήχους του βουνού, η πύλη του παλατιού άνοιξε και ο φρουρός στη μορφή παρέλασης, έκανε ένα επίσημο τελετουργικό, του οποίου το συμπίεση είναι σίγουρα διακοσμήσει την έκθεση φωτογραφίας μου. Στο δρόμο, αποφασίστηκε να πάει στην Εθνική Πινακοθήκη, οι πίνακες είναι φυσικά ενδιαφέρον, αλλά βαρετό. Στην πλατεία υπάρχει ένας άλλος ενδιαφέροντος τόπος-ναός της Matyasha, εδώ για μια μικρή αμοιβή μπορείτε να δείτε τον τόπο ταφής πολλών βασιλιάδων της Ουγγαρίας, ο ίδιος ο ναός είναι απλά πανέμορφος.
Πολλές ιστορίες έχουν ακούσει για άλλα αξιοθέατα - Bastion Rabatsky, μάλλον όχι γι 'αυτόν, αλλά για τη φόρμα από τις βεράντες του. Πράγματι, ήταν μια εξαιρετική θέα στο όμορφο πανόραμα της αντίθετης ακτής του Δούναβη με ένα μαγευτικό κτίριο του Κοινοβουλίου, μοιάζει με ένα κτίριο του Κοινοβουλίου σε ομιχλώδη albion. Αλλά μου φαινόταν πιο όμορφο και περισσότερο από τον συνάδελφό του.
Σε γενικές γραμμές, η μέρα που κατάφελα να δω εκπληκτικά αρχιτεκτονικά σύνολα, τα οποία προσελκύουν εκατοντάδες τουρίστες. Η Ουγγαρία, κυριολεκτικά βρίσκεται στις θεραπευτικές ορυκτές πηγές, οι ίδιοι οι ούγγροι αστειεύονται: "Πού δεν ψωνίζουν ή αγοράζουν καλά, η θερμική πηγή θα το χτυπήσει". Κάποτε στη διάσημη πισίνα, συνειδητοποίησα ότι δεν ήταν μόνο μια πισίνα, αυτό είναι επίσης ένας τόπος χρονολόγησης, συμφέρον λέσχη. Υπάρχουν ρολόγια εραστών για να παίξουν πούλια, οι λάτρεις λαμβάνουν ημερομηνίες στα ζεστά νερά της πισίνας. Κατά τη διάρκεια της παραμονής σας στο Kupalna, επισκέφτηκα μια σάουνα με αρωματικά έλαια, ένα μασάζ με τσάι βοτάνων, ένα μπαρ με κοκτέιλ, όπου οι νέοι θα ξεχαστούν εντελώς για το χρόνο που μόλις σταμάτησε εδώ. Εάν δοκιμάζετε το κρασί, τότε το καλύτερο πράγμα που αποφάσισα και πήγα στο Baton.
Η γευσιγνωσία κρασιού στην Ουγγαρία είναι ένα show show, προσφέρουν ταυτόχρονα ταξίδια αλόγων, πυροβολούν από τον Λουκά, μια γοητευτική παράσταση -εζάρη στην πανοπλία έδειξε την πολεμική τους τέχνη. Τότε άρχισαν οι χοροί-λαϊκοί χοροί, και ο apogee ήταν όλη η διασκέδαση, ο Chardash έγινε, κάτω από τους ήχους των οποίων τα πόδια μου πήγαν στο χορό, καλά, δεν μπορούσα απλά να κρατήσω μακριά από την ευχαρίστηση. Και γιατί? Η εκπομπή τελείωσε με ένα γοητευτικό πυροτέχνημα. Πρέπει να πάτε στην Ουγγαρία τουλάχιστον μια εβδομάδα, και αυτή τη φορά φαινόταν λίγο.