Σχεδίασα την άφιξή μου σε ένα μουστάκι, πρώτα απ 'όλα, διότι ήταν από αυτόν τον οικισμό που η έναρξη της πορείας προς το υψηλότερο σημείο της Ουκρανίας είναι το όρος Hoverla. Το υψηλότερο σημείο των ουκρανικών Καρπαθίων βρίσκεται κοντά στη Ρόδο.
Η αρχή της διαδρομής ήταν στο Lviv, τότε στο δρόμο μας υπήρχε ένα τρένο του Lviv Rakhov, περνάει μόλις μέσα από ένα Musthe. Το βράδυ, οι φιλικοί ιδιοκτήτες χαιρετίστηκαν από εμάς στο σιδηροδρομικό σταθμό και ήταν στην ευχάριστη θέση να τοποθετήσουν στο φιλικό κτήμα τους.
Ο καιρός στα βουνά αλλάζει πολύ και απρόβλεπτα. Χωρίς να κοιτάζει μια θερινή ώρα, το μέσο του θερμού το καλοκαίρι, τον Αύγουστο, ο καιρός δεν ήταν ο θερμότερος και κατάλληλος για ανύψωση, βρέθηκαν. Οι οικοδεσπότες κάθε μέρα ελέγχθηκαν με προβλέψεις στο Διαδίκτυο. Και την ημέρα, όταν σχεδιάσαμε να αυξηθεί, ο καιρός έπρεπε να είναι βροχερός και με καταιγίδα. Βροχές στα βουνά είναι ακόμα το ήμισυ του προβλήματος, και οι καταιγίδες στα βουνά είναι το χειρότερο και το επικίνδυνο φαινόμενο το καλοκαίρι. Οι τοπικοί κάτοικοι έχουν ένα ενδιαφέρον σημάδι - όταν ο πρώην πρόεδρος της Ουκρανίας φτάνει τον Βίκτορ Γιούσενκο να ανέβει στην Hoverla, τότε η επόμενη μέρα περιμένει τη βροχή με καταιγίδες. Αλλά αυτή είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία, και με την ευκαιρία, στην κορυφή της Hoverla Yushchenko έβαλε ένα αξέχαστο μήνυμα, το οποίο θα πρέπει να ανακαλυφθεί το 2015, αλλά δεν ενδιαφέρεται καν για τους βανδάλους, είναι ανέγγιχτο και σήμερα, περιμένοντας το χρόνο της . Και από εμάς, η αναρρίχηση μεταφέρθηκε σε άλλη μέρα, και αντ 'αυτού πήγαμε σε μια όμορφη βόλτα μέσα από το τράχτα.
Μεταξύ των αξιοθέατων που εμφανίζονται οι τουρίστες, η Tryokhta είναι διάσημη για την παλιά οδογέφυρα, κατά μήκος των οποίων οι σιδηρόδρομοι πραγματοποιούνται σήμερα. Και υπάρχει ένα χαμηλό ανελκυστήρα σκι. Ο επικεφαλής της οικογένειας που μας κράτησε στο κέντρο της πόλης είπε πολλές ενδιαφέρουσες συναρπαστικές ιστορίες κατά μήκος του δρόμου. Έδειξα έναν άλλο ανελκυστήρα που είναι πολύ μεγαλύτερο και πιο συναρπαστικό, αλλά κλειστό αυτή τη στιγμή. Η επιχείρηση κάνει το έργο του και κοντά στο θέρετρο του Bukovel, κάλυψε τους ανταγωνιστικούς ανελκυστήρες ως "όχι ασφαλείς" για τους τουρίστες. Σχεδιάζω επίσης μόνο ένα ταξίδι, ψάχνω για όλα τα είδη ενδιαφέροντος πράγματα που μπορείτε να δείτε και να δείτε φίλους να δείξουν, δεν μπορούσα να βρω τίποτα άλλο σε μια ανησυχία. Αλλά τα πιο εκπληκτικά αξιοθέατα που έχουμε ήδη δει ακριβώς πάνω στο σημείο - αυτή είναι μια απίστευτη ομορφιά της άθικτης φύσης των γύρω βουνών. Ο συνδυασμός της πιο πραγματικής φύσης και της ζωής των ανθρώπων σε ένα μέρος. Δεν είμαι η πρώτη φορά στα ουκρανικά Καρπάθια, αλλά τέτοιες πανόρες, όπως εδώ, άνοιξε μπροστά μου πραγματικά για πρώτη φορά.
Η γέφυρα βρήκαμε αρκετά γρήγορα. Σύμφωνα με τις ιστορίες του αγωγού μας - τη στιγμή που χτίστηκε, δεν προσελκύει τοπικούς κατοίκους, οι Αυστριακοί έφεραν τους κρατούμενους τους μαζί τους και τους ανάγκασαν να εργαστούν και τα αυγά αγόρασαν αυγά. Είναι ο κρόκος από τα αυγά στο σπίτι που εξακολουθεί να διατηρεί τη γέφυρα σε άριστη κατάσταση και δεν απαιτεί επισκευή. Η ομορφιά της τοιχοποιίας και μια εκπληκτική δομή ευχαριστεί όχι μόνο τους επισκέπτες, αλλά και οι ντόπιοι ομολογίες που αναγνωρίζουν ότι θαυμάζουν και τόσο από ένα τέτοιο έργο τέχνης.
Στο δρόμο προς το κέντρο, στην Nizina, τα μικρά πεδία εξαπλώθηκαν, τα οποία ταυτόχρονα οι πόλοι, οι οποίοι κατά τη διάρκεια της διαχείρισης εδώ, ανέπτυξαν ένα έργο για να δημιουργήσει μια λίμνη. Όλα ήταν ήδη εγκριθείσα, η αποστράγγιση, η τοποθέτηση των απαραίτητων καναλιών επρόκειτο να αρχίσει, αλλά εκείνη τη στιγμή η σοβιετική κυβέρνηση ήρθε και οι αλλαγές διακόπτονται. Έτσι βλέπουμε σήμερα αντί για μια μπλε δεξαμενή, χόρτα σε ένα πεδινό, όπου ένα άλογο βάζει, και δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο.
Ο ανελκυστήρας κοιτάζει το κάτω μέρος φαίνεται μικρό όσο το τελεφερίκ, αλλά το είδος που ανοίγει επάνω στον επάνω όροφο στέκεται μέχρι να αυξηθεί. Υπάρχουν κοντά και πεζοπορίας, αλλά δεν αξίζει ένα σωστό χρήμα. Πηγαίνει τα παιδιά σε quad ποδήλατα. Και στην κορυφή υπάρχει ακόμα μια ξεχωριστή σκάλα πεζοπορίας για σκιέρ. Οδηγεί στην κορυφή της κατάβασης σκι, σχεδόν στον ουρανό.
Στην κορυφή της κορυφής, όταν έχουμε ήδη εισπνεύσει τον ορεινό αέρα, το κεφάλι περιστράφηκε από το ύψος και το πνεύμα που κατέλαβε το πνεύμα, ξεκίνησε η διήθηση. Όταν μόνο η μέρα πριν από χθες ήμασταν στη συνηθισμένη σκονισμένη και θορυβώδη πόλη, και εδώ μπροστά από το βλέμμα μας είναι τόσο απίστευτο τρελό τοπίο τουφέκι, τότε δεν είναι να περιγράψουμε καμία λέξη. Είναι αδύνατο να μεταφερθούν αυτά τα συναισθήματα που γεννιούνται στο ντους και τα μάτια δεν πιστεύουν ότι ανοίγει την ομορφιά. Αξίζει να φωτογραφίζουμε όχι μόνο στην κάμερα, αλλά στην άπειρη μνήμη τους ευχάριστων αναμνήσεων στο δικό σας κεφάλι. Αυτοί οι πανόραμοι δεν είναι τώρα μια νύχτα στα όνειρα. Πηγαίνοντας κάτω από τον ανελκυστήρα κάτω, αισθάνεται μικρές και μεγάλες βροχές στο πρόσωπο, φαινόταν να έχουν εκκαθαριστεί από όλες τις αστικές αγωνίες, δεσμεύσεις και με τα κεφάλια βυθίστηκαν σε μια τόσο αναμενόμενη σύντομη διακοπή.
Το Worokhe είναι όμορφο και αξέχαστο. Το αγαπήσαμε, αρχίζοντας ακόμα με πολλές αγελάδες, βόσκουν το καθένα με το κουδούνι σας (κάθε ιδιοκτήτης γνωρίζει την αγελάδα του στον ήχο!). Πίσω το πρώτο πρωί, δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε ποιος εμποδίζει το τσάι με ένα κουτάλι για τόσο πολύ καιρό; Και αυτή η αγελάδα βόσκουν κάτω από το παράθυρο. Πριν από μια απίστευτη ένωση με τη φύση, τη διατήρηση των λαϊκών παραδόσεων. Ένα όμορφο πρωινό, στην γιορτή της Μεταμόρφωσης, η Apple Save, ολόκληρη η οικογένεια, από τους γονείς στα νεώτερα παιδιά, ντυμένο εορταστικό κεντήματα, παίρνοντας ένα καλάθι με φρούτα, πήγε στην εκκλησιαστική υπηρεσία. Και λίγες ώρες αργότερα, όταν περπατήσαμε στο κέντρο της πόλης, κοντά στην εκκλησία, όλοι οι ντόπιοι πήγαν να μας συναντηθούν ντυμένοι με κομψό κεντημένο κεντημένο, με όλα τα είδη των καλαθιών με φρούτα και λουλούδια. Από την παλαιότερη γενιά και σε νέους, πολύ νεαρά κορίτσια. Και όλα τα ρούχα είναι τέτοια, αφενός, και ταυτόχρονα, κομψά, χωρίς σύντομες φούστες και ανοιχτό λαιμόκοψη, το οποίο μπορεί να δει στην πόλη. Συγκράτηση σε ρούχα και ταυτόχρονα κομψή και σεμνότητα.
Αγγίξτε την τοπική κουζίνα, μπορέσαμε να δοκιμάσουμε την εκπληκτική κουζίνα hutsul σε ένα τοπικό λίκνο. Τα περισσότερα από όλα θυμούνται και άρεσαν, αναμφισβήτητα, Banosh και Καρπάθιο τσάι με το μέλι του βουνού.
Και ακόμα και δοκιμάστε ακραίες περιπέτειες, αποδείχθηκε σε αυτό το καταπληκτικό μέρος - για να οδηγήσετε μια γραμμή φερμουάρ (Air Extreme) - βόλτα με καλώδια με στερέωση καραμπίνων σε μια ειδική στολή ύψους 700 μέτρων. Και δίπλα σε αυτό το αξιοθέατο, από τα υπολείμματα του εξοπλισμού, σε καλώδια χάλυβα που συνδέονται απλά σε δύο τεράστια πεύκα, κατασκευάζονται ενήλικες κούνιες. Το τέχνασμα του ήλιου πάνω του, αν και δεν θα κάνετε, αλλά μπορείτε να κατεβείτε και να απογειωθείτε πάνω από το έδαφος, κοιτάζοντας ευθεία στα μυστηριώδη βουνά και το δάσος.
Σε όλο το ταξίδι, ταξίδευα με τη σημαία μας και βελτιώσαμε την ουκρανική γλώσσα, όπως ήταν δυνατό. Αυξημένη με τη φύση, χαραγμένες αγελάδες, άλογα. Και, τελικά, τελικά, πήραν την ηλιόλουστη μέρα στην Hoverla. Ήταν ένα εκπληκτικό ταξίδι σχεδόν στην άκρη του ουρανού. Νομίζω ότι θα επιστρέψουμε στο Vorokhta, ερωτεύτηκε μαζί τους.