Γύρω από το νησί της Μυκόνου, υπάρχει μια πολύ ενδιαφέρουσα δόξα - σαν αυτό το νησί να είναι το πιο ακριβό από όλα τα θέρετρα στην Ελλάδα και είναι το κέντρο της γυμνιστικής και ομοφυλόφιλου ζωής. Ανοησίες! Λοιπόν, δεν έχω δει γκέι εδώ! Ακόμη και με τα κιάλια δεν είδαν. Γυμιστές, ναι, υπάρχουν, και εκπρόσωποι σεξουαλικών μειονοτήτων, όχι. Το ίδιο, μπορώ να πω για την εξάλειψη αυτού του νησιού. Εάν η χαλάρωση είναι λογική, τότε η ανάπαυση είναι ο προϋπολογισμός. Ταξίδευα εδώ με τον σύζυγό μου. Αρχικά, ήθελα να κλείσω ένα δωμάτιο στο ξενοδοχείο, αλλά η γνωριμία συμβουλεύτηκε να πάει μόνο για να σταματήσει είτε σε ένα ιδιωτικό συμβούλιο είτε σε ένα οικογενειακό ξενοδοχείο, και δεν χρειάζεται να τους αναζητήσετε καθόλου, επειδή θα βρουν εσείς. Άκουσα και δεν χάσαμε. Ναι, πράγματι, ενοικιάσαμε αμέσως ένα μικρό δωμάτιο χωρίς κλιματισμό και ψυχή, μόνο για δεκαπέντε ευρώ από ένα άτομο. Δεν υπήρχε πισίνα, τζακούζι και άλλα οφέλη του πολιτισμού, αλλά δεν φτάσαμε όχι για να βρεμή όλη την ημέρα στο δωμάτιο στο κρεβάτι. Με τον σύζυγό μου, υπήρχε ένας εντελώς διαφορετικός στόχος - επιθεώρηση τοπικών αξιοθέατων. Θέλετε να μάθετε ποια ενδιαφέρουσα μπορεί να προβληθεί στη Μύκονο; Τότε δεν θα αναβληθούμε σε μεγάλο χρονικό διάστημα και ας ξεκινήσουμε μια εικονική περιήγηση στα αξιοθέατα του νησιού της Μυκόνου.
Αρχαιολογικό Μουσείο στη Δελία . Ακόμη και στην πρώιμη παιδική ηλικία, ονειρευόμουν να γίνω αρχαιολόγος και αυτή την ημέρα προσελκύομαι από τα ευρήματα των επιστημόνων, τόσο πρώτα, επισκεφθήκαμε αυτό το συγκεκριμένο μουσείο. Το ίδιο το μουσείο, δεν μπορώ να καλέσω σύγχρονο, επειδή έχει μια αξιοπρεπή ιστορία πίσω από τους ώμους. Χτισμένο αυτό το μουσείο, περισσότερο από εκατό χρόνια πριν το 1904. Αρχικά, η έκθεση αυτού του μουσείου είχε πολύ μέτρια μεγέθη, τα οποία αυξήθηκαν σημαντικά πιο κοντά στις εβδομήντες του περασμένου αιώνα. Εδώ διατηρούνται αποκλειστικά και αρχαία αντικείμενα που βρέθηκαν στη Δελία. Φανταστείτε απλά ότι εδώ μπορείτε να δείτε τα ευρήματα, τα οποία χρονολογούνται πριν από την έναρξη της εποχής μας. Πόσο περιπλανήθηκα στο μουσείο, εγώ ο ίδιος δεν ξέρω, γιατί σε εξέλιξη σπάνιων γλυπτών, κεραμικών, μωσαϊκών, διακοσμήσεων, αντικειμένων που χρησιμοποιήθηκαν στην καθημερινή ζωή πριν από πολλούς αιώνες, μπορείτε να περάσετε μια ολόκληρη αιωνιότητα. Για μένα, ο χρόνος σε αυτούς τους τοίχους, μόλις σταμάτησε. Εκπληκτικός! Θέλω πραγματικά να επισκεφθώ εδώ τουλάχιστον μία φορά.
Παραλία Paradise και Super Paradise Beach . Και εδώ κολλήσαμε επίσης τις περίεργες μύτες μας. Αυτές είναι παραλίες γυμνιστών, αλλά δεν διακινδυνεύσαμε ποτέ ότι ήταν σαφώς συγκεχυμένα από τους εραστές της ενότητας με τη φύση. Γιατί φέρνουμε εδώ; Ναι, μόνο και μόνο επειδή αυτές οι παραλίες είναι οι πιο διάσημες παραλίες στο νησί. Από την ιστορία του τοπικού Αβορίγινες, συνειδητοποιήσαμε ότι η νυχτερινή ζωή εδώ κυριολεκτικά είχε ένα κλειδί, επειδή υπήρχαν πολλά παράκτιες μπαρ, εστιατόρια, ντίσκο και νυχτερινά κέντρα. Νεολαία εδώ, πραγματικά πολλά, αλλά το βράδυ δεν συμμετείχαμε σε αυτά τα μέρη, αφού τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα μας περίμεναν στο νησί.
Σπίτι Λένα . Όχι, αυτό δεν είναι μια ταβέρνα και ούτε ένα εστιατόριο. Αυτό είναι το πραγματικό μουσείο. Αυτό το μουσείο του Σώματος χτίστηκε τον δέκατο ένατο αιώνα και είναι ένας κλάδος του Μουσείου Εθνογραφίας και Λαογραφίας. Ονομάστηκε, προς τιμήν της τελευταίας κυρίας του - Lena screenshots. Το σπίτι διατηρεί εντελώς την εμφάνιση και το εσωτερικό, το οποίο είναι χαρακτηριστικό του σπιτιού, στην οποία ζούσαν οι Μικωνοσής της μεσαίας πλούσιης τάξης και των εκπροσώπων της αριστοκρατίας. Με έναν καταπληκτικό τρόπο, ήταν δυνατό να αναδημιουργήσετε χαρακτηριστικά του χρόνου και του τρόπου ζωής, των επίπλων, του σχεδιασμού και των εσωτερικών αντικειμένων. Όλα τα πράγματα που μπορούν να δείτε στο σπίτι, κάποτε ανήκαν, όλα τα ίδια οθόνης Lena. Το σπίτι δεν είναι πολύ μεγάλο σε μέγεθος, επειδή αποτελείται από ένα ευρύχωρο σαλόνι και δύο υπνοδωμάτια. Στο δρόμο υπάρχει ένα περιστέρι και μια μικρή, άνετη εσωτερική αυλή. Για να θαυμάσετε στο σπίτι, μπορείτε να απολαύσετε απόλυτα όλα - ταπετσαρίες, σκαλισμένα έπιπλα αντίκες, αντίκα καθρέφτες, χαρακτικά, ζωγραφισμένα στο χέρι πιάτα και πολλά άλλα ενδιαφέροντα πράγματα. Εάν θέλετε να επισκεφθείτε αυτό το Σπίτι-Μουσείο, τότε λάβετε μια σημείωση το γεγονός ότι λειτουργεί συνήθως. Το Μουσείο λειτουργεί κατά την περίοδο από τον Απρίλιο έως τον Οκτώβριο το μήνα και μόνο τα βράδια, από το ήμισυ του έβδομου βράδυ, στο μισό δέκατο του βράδυ. Ημέρα του Σαββατοκύριακου, είναι Κυριακή.
Μονή Παλαιόκαστρο . Ποτέ δεν υπήρξε στο σημερινό μοναστήρι, και εδώ μια τέτοια ευκαιρία έπεσε έξω! Μια εντυπωσιακή ατμόσφαιρα εδώ, θα σας πω. Ορισμένα υπόλοιπα και η ειρήνη εμφιαλώνεται σε όλο το σώμα. Υπάρχει ένα μοναστήρι, στην Άνω Μερά, δηλαδή, ουσιαστικά, στην καρδιά του νησιού. Το έδαφος του μοναστηριού θεωρείται το πιο καθαρό έδαφος σε ολόκληρο το νησί, οπότε είναι πραγματικά, γιατί είχα την εντύπωση ότι αν θα πάω εδώ σε μερικές λευκές κάλτσες, τότε καμία σκόνη δεν μπερδεύει πάνω τους. Το μοναστήρι, χτυπώντας την αποστειρωμένη ιδεαλία του - τα τείχη του άψογου χιονισμένου χρώματος, μια τεράστια αφθονία φωτεινά χρώματα που αναπτύσσονται απαλά στις διαφάνειες της αιωρούμενης στο cachebo και απλά να σταθούν στις χιονισμένες πέτρινες πλάκες στην αυλή, την αφθονία του δέντρα, και σχεδόν όλοι τους ήταν σε κατάσταση ανθοφορίας. Εδώ όλα, κυριολεκτικά κάθε εκατοστό, δείχνουν μεγάλη φροντίδα και καλά περιποιημένο. Καταπληκτική όαση πράσινου και καθαρότητας. Εάν υπάρχει παράδεισος στη Γη, τότε αυτό είναι αυτό το μοναστήρι.
Γεωργικό Μουσείο . Αυτό το μουσείο αποτελεί μέρος του εθνογραφικού μουσείου. Μην εκπλαγείτε, πόσο η κύρια έκθεση του μουσείου είναι ο παλιός ανεμόμυλος, ο οποίος είναι άνετος στο κέντρο της πόλης. Πολύ πρωτότυπη και πολύ προβλέψιμη κίνηση - για να δημιουργήσετε ένα παρόμοιο μουσείο στον ανεμόμυλο. Εδώ μπορείτε να δείτε γεωργικά όργανα, συσκευές και εργαλεία όπως πάτημα σταφυλιών, σόμπες, huzno και ούτω καθεξής. Με την ευκαιρία, το νησί της Μυκόνου ονομάζεται επίσης νησί ανεμόμυλων, έτσι ώστε να μπορούν να βρεθούν αρκετά συχνά εδώ. Οι μύλοι είναι ένα είδος συστατικού της τοπικής κουλτούρας.
Σε αυτό το μουσείο, μπορείτε να πλησιάσετε τη ζωή και τις παραδόσεις, τον τοπικό πληθυσμό στο μακρινό παρελθόν και να μάθετε πώς ακριβώς οδήγησαν το αγρόκτημα και πώς ήταν το εσωτερικό του πιο συνηθισμένου χωριού. Όλοι εμποτίζονται με μια επαρχιακή ατμόσφαιρα και στον αέρα αισθάνονται με την ανάκληση του έργου, με τον οποίο οι ντόπιοι του παρελθόντος αντιμετώπισαν να είναι σε θέση να επιβάλουν τον εαυτό τους και τις οικογένειές τους.