Παρά το γεγονός ότι αυτή η πόλη δεν είναι η πρωτεύουσα της Τουρκίας, στην πράξη, συνειδητοποίησα ότι η Κωνσταντινούπολη είναι η κύρια πόλη της χώρας.
Ξεκίνησα το ταξίδι μου στην Κωνσταντινούπολη από τα αξιοθέατα. Από το αεροδρόμιο που ταξίδεψα στο μετρό, το οποίο συνδέεται με το τραμ. Το πρώτο πράγμα που με χτύπησε είναι η κλίμακα και η ομορφιά δύο τζαμιών: το μπλε τζαμί και ο ναός της Αγίας Σοφίας.
Τα τζαμιά βρίσκονται απέναντι από την άλλη. Πριν από την είσοδο στο ναό, πρέπει να πλένετε και να πλύνετε τα πόδια ενός ειδικά αποκλειστικού χώρου. Το μπλε τζαμί είναι μεγάλο και πολύ μεγάλο μέσα. Στους τοίχους εδώ δεν θα βρείτε εικονίδια, μόνο στολίδια. Έχει αναπτυχθεί παραδοσιακά, υπάρχει η δική του ιστορία. Στους ναούς δεν απεικονίζουν ανθρώπους, μόνο μοτίβα. Ο οδηγός μας είπε γιατί ονομάζεται "Blue": Επειδή τα πάντα σε αυτό είναι διακοσμημένα με εξαιρετική μπλε φαορ, η οποία δεν χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της δομής οπουδήποτε αλλού.
Θα σας πω και για το κολύμπι. Η Κωνσταντινούπολη βρίσκεται ανάμεσα στους δύο κόλπους της θάλασσας του Μαύρου και του Μαρμαρά. Το νερό στη θάλασσα είναι πολύ βρώμικο, κολυμπήστε σε αυτό - το ίδιο πράγμα στο βάλτο. Αλλά στην Κωνσταντινούπολη ήρθε με μια διέξοδο, οικοδόμηση πολυάριθμων πισίνων δίπλα στη θάλασσα. Είσοδος στην πιο διάσημη "παραλία" αυτού του είδους με φιλτραρισμένο αλατισμένο νερό από τη μαρμάρινη θάλασσα κοστίζει $ 50.
Δεν υπάρχουν προβλήματα με τα τρόφιμα. Υπάρχουν πολλά σνακ μπαρ και φαγητό για σνακ. Όλα τα διαφορετικά πωλούνται: ψημένο καλαμπόκι, που έχουν ήδη τεμαχιστεί κομμάτια καρπούζι, Shawarma και τηγανητά κάστανα. Με την ευκαιρία, εις βάρος των τηγανισμένων κάστανων, αντικαθιστούν τα καρύδια και τους σπόρους για τους Κωνσταντινούπολους. Αυτά δεν είναι καθόλου εκείνα τα κάστανα που αναπτύσσουμε μαζί μας, τουρκικά κάστανα - βρώσιμα, αλλά άγευστα, δεν συμβουλεύω να δοκιμάσω.
Υπάρχουν πολλά άλλα θεσμικά όργανα, τα οποία είναι περισσότερο από οποιοδήποτε πάθος, αλλά και τις τιμές σε αυτές, αντίστοιχα, παρά σε εστιατόρια. Σας συμβουλεύω να επιλέξετε τα θεσμικά όργανα κοντά στο ανάχωμα, η θέα είναι πολύ όμορφη.
Παραδοσιακό σουβενίρ από την Κωνσταντινούπολη είναι τα κομψά τουρκικά χαλιά.
Σε ένα από τα καταστήματα "χαλιά", αγόρασα τέτοια, αλλά ήταν έγκυος. Για το χαλί μου, ο πωλητής ήθελε να πάρει $ 300, θα μπορούσα να το αγοράσω σε μόλις 50. Έτσι, κανείς κανείς δεν ακυρώθηκε για να διαπραγματευτεί.