Το Kanchanaburi είναι στα δυτικά της Ταϊλάνδης. Η πόλη δεν είναι πολύ μεγάλη, υπάρχει λίγο περισσότερο από 50 χιλιάδες άνθρωποι. Από την Μπανγκόκ μέχρι το Kanchanaburi σχεδόν μια ώρα και μισή βόλτα.
Η πόλη είναι σχετικά νεαρή, ιδρύθηκε τον 18ο αιώνα. Ακριβώς, έχτισαν για πρώτη φορά ένα φρούριο για να υπερασπιστούν τις επιθέσεις των Burmesers, και στη συνέχεια γύρω από το φρούριο και την πόλη.
Με την ευκαιρία, αν παρακολουθήσατε την ταινία του David Lina 'γέφυρα πάνω από τον ποταμό Kwai "του 57ου έτους, τότε ξέρετε: το οικόπεδο της ταινίας γράφεται σε πραγματικά γεγονότα που συνέβησαν σε αυτή την πόλη. Στα 40s του περασμένου αιώνα, άρχισε η κατασκευή Γέφυρα πάνω από τον ποταμό Khweii Με σιδηροδρομικές γραμμές. Χτίστηκε από τους κρατούμενους, περισσότεροι από τους μισούς από τους οποίους σκοτώθηκαν από κακομεταχείριση, ασθένειες και ατυχήματα. Ως εκ τούτου, η γέφυρα ονομάστηκε "αγαπητός θάνατος". Η ταινία αφαιρέθηκε στο βιβλίο Pierre Blyulya "Γέφυρα πάνω από τον ποταμό Kwai", και η ταινία στραμμένη στην άκρη όσα άλλα Όσκαρ.
Έτσι, τι μπορεί να βρεθεί σε αυτή την πόλη:
Στρατιωτικό νεκροταφείο (Νεκροταφείο πολέμου Kanchanaburi)
Ή νεκροταφείο Don Cancer. Προσεγγίζεται από τους κρατούμενους πολέμου, οι οποίοι πέθαναν ταυτόχρονα κατά την κατασκευή του σιδηροδρόμου. Το έργο ήταν Ιάπωνες, καθώς οι Ιάπωνες στρατιώτες χρειάζονταν υποστήριξη στη Μυανμάρ. Η γέφυρα που χτίστηκε από την Ταϊλάνδη και τη Μυανμάρ. Σχεδιάστηκε να δημιουργηθεί μια γέφυρα για 14 μήνες, μέχρι το τέλος του 1943. Όπως έγραψα παραπάνω, υπήρχε ένας τεράστιος αριθμός θυμάτων, αλλά η γέφυρα 424 χιλιομέτρων ήταν έτοιμη εγκαίρως. 13 000 Οι συμμετέχοντες στις κατασκευές θαμμένα κατά μήκος του ακριβού. Αλλά αυτά είναι μόνο επίσημα δεδομένα. Στην πραγματικότητα, ο αριθμός του θανάτου φτάνει τους 100.000 ανθρώπους. Τα όργανα ρίχτηκαν σε κοινά ταφικά λόγια. Αργότερα, όλα τα σώματα αφαιρέθηκαν από τους τάφους και μετακινήθηκαν σε τρία νεκροταφεία: στο Chungkay και το Kanchanaburi στην Ταϊλάνδη και στο Thhanbuzayatiyat στη Μιανμάρ. 6.982 άνθρωποι αναβαθμίστηκαν στο Kanchanaburi και παρείχαν Urns με Groove 300 κριθέντα στρατιώτες. Οι περισσότεροι νεκροί ήταν οι Βρετανοί, Ολλανδοί και Αυστραλοί. Επίσης, στο νεκροταφείο υπάρχει ένα μνημείο τοίχο με τα ονόματα των 11 ινδικών μουσουλμάνων, οι οποίοι πέθαναν επίσης κατά τη διάρκεια τρομερών γεγονότων. Τα όργανα των Αμερικανών μεταφέρθηκαν στα κράτη. Φυσικά, αυτό δεν είναι το πιο χαρούμενο μνημείο, αλλά αυτό είναι μέρος του πολιτισμού, και δεν υπάρχει τίποτα που να πάμε πουθενά. Σήμερα, αυτό το νεκροταφείο βρίσκεται υπό την εγγύηση της United Company σε στρατιωτικούς νεκροταφείς.
Στρατιωτικό Μουσείο (Jeath War Museum)
Αυτό το μουσείο είναι επίσης αφιερωμένο στην τρομερή γέφυρα. Το μουσείο χτίστηκε το 1977 από τις προσπάθειες του μοναχού ενός από τους ναούς της πόλης. Το μουσείο βρίσκεται σε ένα από τα προϊόντα αυτής της "αιματηρής" γέφυρας. Το αγγλικό όνομα του Μουσείου Jeard είναι μια συντομογραφία από τις πρώτες επιστολές των εθνικοτήτων που έχτισαν τη γέφυρα: Ιαπωνικά (Ιαπωνικά), Βρετανοί (Αγγλικά), Αυστραλίας (Αυστραλίας), Αμερικανοί (Αμερικανοί), Ταϊλάνδης (Ταϊλάνδη) και Ολλανδικά (Ολλανδία ). Στην Ταϊλάνδη, ωστόσο, το μουσείο ονομάζεται "Wat Tai". Το μουσείο βρίσκεται σε δύο δωμάτια και αναδημιουργεί την ατμόσφαιρα που αντιστοιχεί στην ιστορική πραγματικότητα - τη διαδικασία κατασκευής. Το μουσείο βρίσκεται στην καλύβα μπαμπού στην οποία ζούσαν οι οικοδόμοι. Στους τοίχους μπορείτε να δείτε εικόνες και φωτογραφίες, καθώς και εργαλεία.
Οι συνεντεύξεις με τους ίδιους τους κρατούμενους διατηρούνται επίσης, οι οποίοι περιγράφουν όλη τη δράση σε τρομερές λεπτομέρειες.
Με την ευκαιρία, αυτή η γέφυρα σε 44 γέφυρα βομβαρδίστηκε και κατέστρεψε τρία τμήματα. Αποκατασταθούν (το μουσείο βρίσκεται στα αρχικά μέρη). Και στις 28 Νοεμβρίου, η πόλη έχει ένα ετήσιο φεστιβάλ στη μνήμη των πεσόντων κατά τη διάρκεια της κατασκευής, η οποία περιλαμβάνει ένα μουσικό πρόγραμμα και ένα δείγμα λέιζερ.
Εθνικό Πάρκο Erawan (Εθνικό Πάρκο Erawan)
Το πάρκο καταχωρείται επίσημα το 1975. Βρίσκεται στην επικράτεια των 550 τ.μ. και σχεδόν ολόκληρη η περιοχή κατέλαβε τα ασβεστολιθικά βουνά ψηλά κάτω από χιλιάδες μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Σε αυτά τα βουνά, τα φυλλοβόλα δάση μεγαλώνουν. Πολλά στο πάρκο των πτηνών και των ζώων, συμπεριλαμβανομένων των ελεφάντων, των μακακών και των σκίουρων. Pearl Park - Καταρράκτης eravan.
Ονομάζεται από τον τριγωνισμένο Elephant Eravan, το οποίο υπάρχει από τη μυθολογία της Ινδίας.
Αυτός ο ελέφαντας είναι η γήινη ενσάρκωση του Θεού Ινδίας. Ομαλερά καταρράκτης, και κάθε βαθμίδα ρέει σε ξεχωριστή πισίνα με απολύτως καθαρό νερό. Μπορείτε να πάρετε κατά μήκος της διαδρομής προς τον καταρράκτη και μέσα από τις ταχείες ροές της Eravana μπορείτε να πάτε πάνω από τις γέφυρες.
Υπάρχει ένας άλλος καταρράκτης στο πάρκο που ονομάζεται Pohun, καθώς και ο Καρστ Σπήλαια του Phra Tat, Tu Duang και Mea με αδύναμες εικόνες.
Με την ευκαιρία, ο ίδιος ποταμός Kwai ρέει μέσα από το πάρκο.
Tigrin Temple Wat Pha Luanga Ta Boua (Tiger Temple)
Ο ναός χτίστηκε το 1994 ως δασικό μοναστήρι. Ωστόσο, πέντε χρόνια μετά την κατασκευή, ο Tigrenka ρίχτηκε στο ναό, της οποίας η μητέρα σκότωσε τους λαθραία. Μετά το μωρό, οι τίγρεις χτύπησαν το ναό, τα οποία τραυματίστηκαν από τα χέρια των κυνηγών. Έτσι, οι μοναχοί στο ναό άρχισαν να φροντίζουν τίγρεις και να τους δαμάσουν. Σήμερα, ο ναός ζει περίπου 100 τίγρεις. Είναι εντελώς χειροκίνητα - τρώνε με τα χέρια και μην τηρούν τις αγκαλιές.
Από τους μοναχούς, φυσικά. Πώς αποδειχθεί από τον κλήρο, δεν είναι σαφές. Φυσικά, αυτό το μοναδικό μέρος είναι απολύτως όπως μπορούν. Λένε, οι μοναχοί πωλούν αυτές τις τίγρεις ή αναμειγνύουν τα φάρμακά τους έτσι ώστε να ζουν. Δεν θα ήθελα πραγματικά να το πιστέψω, φυσικά. Ο ναός μπορεί να επισκεφθεί κάθε μέρα και να θαυμάσει την υπέροχη σχέση μεταξύ των αρπακτικών γατών και των μοναχών. Με την ευκαιρία, αυτός ο ναός διοργανώνει εθελοντικά προγράμματα όταν ο καθένας μπορεί επίσης να συνεργαστεί με μια "ριγέ πτήση".
Muang τραγουδά το ιστορικό πάρκο (Mueang Sing Ιστορικό Πάρκο)
Παρά το γεγονός ότι η πόλη είναι σχετικά νεαρή, οι λαοί κατοικούσαν αυτά τα εδάφη πολύ και πολύ καιρό. Για αρκετές χιλιάδες χρόνια. Έτσι, αυτό το πάρκο είναι μόνο τα ερείπια ενός αρχαίου πολιτισμού. Καλύπτει μια έκταση 736 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Κτίρια από τούβλα σε αυτό το πάρκο υποτίθεται ότι χτίστηκαν σε 13-14 αιώνες, αλλά κανείς δεν ξέρει ακριβώς.
Σχετικά με αυτό το μέρος, ωστόσο, που αναφέρεται στα χρονικά του χάρακα του Χμερ του Jiyavaman VII.
Επίσης, δίπλα στο πάρκο, βρέθηκαν οι ταφικοί χώροι των αρχαίων κατοίκων αυτής της περιοχής, καθώς και οι διακοσμήσεις τους και τα οικιακά αντικείμενα. Μόλις αυτός ο οικισμός περιβάλλει το τάφρο και τα παχιά τοίχους. Έτσι, πιθανώς, δεν υπήρχε ένα απλό χωριό, αλλά μια πλήρη πόλη. Στην επικράτεια μπορείτε να δείτε τους Βουδιστές ναούς (τον κύριο και μεγάλο ναό - Prasat Muang Singh). Άλλες εγκαταστάσεις είναι μικρότερες. Στη δεκαετία του '70 πέρυσι, το πάρκο αυτό ανακατασκευάστηκε. Τα παχιά των δέντρων κόβουν, ο καθένας καθαρίστηκε και άνοιξε για τους τουρίστες. Σήμερα υπάρχει ένα μουσείο στο πάρκο σήμερα, όπου μπορείτε να μάθετε περισσότερα σχετικά με τις εγκαταστάσεις στο πάρκο.
