Κατά την επίσκεψη της πρωτεύουσας της Ιαπωνίας τον Οκτώβριο του 2006 πέρασα το πρώτο επίσημο τέλος. Επέστρεψε σοκαρισμένος. Η κύρια εντυπωσιακή ανακάλυψη: Εδώ δεν μιλούν στις συνήθεις ευρωπαϊκές γλώσσες, μόνο στον ιθαγενές. Οι ιδιοκτήτες των Ρώσων είναι εξαιρετικά σπάνιοι. Λοιπόν, ο οδηγός μοναχού πλανήτη άρπαξε. Από όλα τα μουσεία που περιγράφονται σε πολλαπλάσια, η έκθεση έκπληκτος μόνο από τη γκαλερί των vintage εκτυπώσεις Yuko-E, που καλύπτεται από τατάμι. Εδώ πηγαίνουν σε αστείες παντόφλες.
Αφιερωμένο στην έκθεση της φύσης και των επιστημών του Εθνικού Μουσείου φαινόταν άμεσα βαρετό. Το περπάτημα μέσα από το γειτονικό ζωολογικό κήπο Weno ήταν πιο διασκεδαστικό. Έκανα το panda, τροφοδοτούσα από τα χέρια των πάπιων. Απόγονο πλάσματα. Τόκιο, για τίποτα που ανατολικά, μέτρια Μεγαλόπολη, οι τουρίστες προσπαθούν να προσελκύσουν ένα πολυτελές ψώνια. Μια βόλτα σε ένα όμορφο τραμ ποταμού ξαφνικά τελειώνει στο Asakus - μια εμπορική συνοικία που προσφέρει ρύζι χαρτί, κλειδί δαχτυλίδια, ανεμιστήρα, καρτ ποστάλ, καλοκαιρινές ομπρέλες. Τα πολυώροφα πολυκαταστήματα ονομάζονται φωτεινά σημάδια.
Τα εστιατόρια κατάστασης εξυπηρετούν αρκετά συνηθισμένο σούσι. Την εξειδίκευση τους: Xiaba Xiaba (σαλάτα από νόστιμο κρέας μαρμάρινης αγελάδας), noodles με πρόσθετα. Η εύρεση Delicious Sushi πρέπει να βρίσκεται στο Isakai (Beerushki). Tokyo Fast Food - Τηγανίτες με κτυπημένη κρέμα. Ασφαλώς αγοράζονται όταν πάνε στο Sumo. Σε διαγωνισμούς, το κοινό κρύβεται στα διαμερίσματα σε τέσσερα και βλάπτει τους αθλητές, που βρίσκονται γύρω από πλούσια μαξιλάρια.