Η πόλη El Jadida χτίστηκε στις αρχές του 17ου αιώνα στην ακτή του Ατλαντικού Ωκεανού. Από την Καζαμπλάνκα στην πόλη μιας ώρας και μισή βόλτα. Στην αρχή, η πόλη ονομάστηκε Mazagan και αποτελούσε πολλά κτίρια μέσα στο φρούριο. Αλλά υπήρχε αυτό το φρούριο σε μία από τις πλουσιότερες περιοχές της χώρας. Και γενικά, η πόλη ήταν ένας από τους πρώτους οικισμούς των πορτογαλικών ερευνητών στη Δυτική Αφρική στο δρόμο τους προς την Ινδία. Τα κτίρια σε αυτή την πόλη θεωρούνται ένα εξαιρετικό παράδειγμα ανάμειξης των ευρωπαϊκών και μαροκινών πολιτισμών. Με την ευκαιρία, στην πόλη περισσότερες από μία φορά διαφορετικές ταινίες πυροβολήθηκαν, για παράδειγμα, το "Harem" (1985) σκηνοθέτης Artur Joffe (κάτι μου λέει ότι δεν τον παρακολουθήσατε, όπως και εγώ, στην πραγματικότητα).
Είναι αδύνατο να πούμε ότι υπάρχουν πολλά αξιοθέατα στην πόλη. Αλλά αυτός είναι ένας αρκετά δημοφιλής προορισμός διακοπών μεταξύ των ντόπιων. Οι τουρίστες εδώ δεν είναι επίσης πολύ, εκπληκτικά. Η παραλία είναι πολυτελή, μακρά, με μια μικρή ευχάριστη άμμο.
Αν βρεθείτε εδώ, πηγαίνετε στην παραλία του Sidi Bouzid (2 χλμ. Ντιοδυτικά από το El Jeadida) - υπάρχουν λιγότεροι άνθρωποι, και το νερό είναι καθαρότερο, και είναι κατά κάποιο τρόπο πιο συχνά. Μπορείτε να δείτε μια άλλη λιγότερο δημοφιλή παραλία στο Lighthouse Sidi-Quafa. Το κλίμα σε αυτό το τμήμα της χώρας είναι πολύ μαλακό, ζεστό, αν και υπάρχουν ισχυροί άνεμοι, επειδή η πόλη βρίσκεται κοντά στον ωκεανό (έτσι μην εκπλαγείτε αν βλέπετε τους ντόπιους που αγοράζονται σε υφάσματα και κουβέρτες).
Με τον τρόπο, αν πάτε στο El Jadid, προσπαθήστε να επιλέξετε τον Αύγουστο για την περιοδεία, τότε μπορείτε να δείτε με τα μάτια σας πώς γίνεται στην πόλη Moussa, το θρησκευτικό φεστιβάλ, στο οποίο προέρχονται οι προσκυνητές από όλη τη χώρα και ακόμη και άλλες χώρες.
Όσο για το γεγονός ότι μπορείτε ακόμα να δείτε, μπορείτε να συστήσετε Φρούριο Mazagan..
Υπάρχει αυτό το φρούριο δίπλα στο λιμάνι. Και αυτό είναι ίσως η κύρια ιστορική έλξη της El Jeadida. Το φρούριο άρχισε να χτίζει πορτογαλικά το 1514 και εγκαταστάθηκε σε αυτό το έδαφος λίγο νωρίτερα. Τριάντα χρόνια αργότερα, οι πρόσθετες δομές οχύρωσης συνδέθηκαν με το φρούριο και ο πλοίαρχος της Πορτογαλίας, η Ιταλία και η Ισπανία συμμετείχαν στην ανάπτυξη αυτών των έργων. Μέσα στο φρούριο, οι εκκλησίες και τα παρεκκλήσια ανεγέρθηκαν σταδιακά. Αρχικά, το φρούριο ήταν με τρεις πύλες. Στα χρόνια του γαλλικού κανόνα, η γη στο νότο κοιμήθηκε και έκανε μια νέα είσοδο.
Περισσότεροι από δυόμισι αιώνες, οι Πορτογάλοι κυβερνούσαν αυτό το τμήμα του εδάφους και αυτό το φρούριο, αλλά έπρεπε να υπογράψουν μια ειρηνευτική συνθήκη και να εγκαταλείψουν το φρούριο. Ταυτόχρονα, ήταν εύκολο να πάτε έτσι - έβγαλε τις κύριες πύλες, έτσι μέρος του φρουρίου ήταν απλά κατέρρευσε. Στην πόλη πίσω από τα τείχη του φρουρίου μετά την αναχώρησή τους, κανείς δεν ζούσε κάπου 50 χρόνια. Στα μέσα του 19ου αιώνα, ο Σουλτάνος Μαρόκο διέταξε την αποκατάσταση του τμήματος του φρουρίου και να χτίσει ένα εσωτερικό του τζαμιού, με σύντομο, επιστροφή ζωή στη μίνι-πόλη. Και τότε, ήταν τότε το φρούριο και η πόλη που ονομάζεται El Jadida, η οποία, παρεμπιπτόντως, σημαίνει "ΝΕΟ" (Πόλεις Αραβικά - Γυναίκα). Μέχρι σήμερα, τέσσερις διατηρημένοι τέσσερις προμαχώνες μπορούν να παρατηρηθούν στο φρούριο. Σήμερα, στο φρούριο υπάρχουν κατοικίες γειτονιές, μικρά εμπορικά καταστήματα. Περπατήστε κατά μήκος της κύριας πλατείας της πόλης στο φρούριο και θαυμάζετε το τζαμί του 19ου αιώνα και το Saint Sebastian Chapel, το οποίο βρίσκεται στον ίδιο προμαχώνα. Όσον αφορά, το σύνολο του συγκροτήματος λαμβάνεται κάτω από την επιμέλεια της UNESCO, ως παράδειγμα των οχυρώσεων της εποχής της Αναγέννησης.
Δεξαμενές - Ένα άλλο ενδιαφέρον μέρος στο El Jdidid. Η είσοδος ρέει εκεί κάπου κοστίζει 10 DH (κάπου και μισό δολάριο).
Αυτός ο τόπος βρίσκεται κοντά στο τζαμί στην είσοδο της Medina, δηλαδή το παλιό τμήμα της πόλης. Το ιστορικό της δεξαμενής οδηγεί στα μέσα του 18ου αιώνα. Αρχικά, σε αυτόν τον τόπο, γενικά, υπήρχε στρατιωτικό οπλοστάσιο, μετατράπηκε αργότερα στην αίθουσα της Στρατιωτικής Συνέλευσης. Στη συνέχεια, η δεξαμενή, ή οι δεξαμενές, θα συνδεθούν με την αίθουσα, στη συνέχεια η δέσμη, η αποθήκη γλυκού νερού. Τετράγωνο αποθετήριο σχήματος, με τρεις αίθουσες και τέσσερις πύργο. Η μεγάλη αίθουσα έχει σχεδιαστεί στο γοτθικό στυλ. Ολόκληρος ο σχεδιασμός μοιάζει, θα πρέπει να σημειωθεί, μάλλον ζοφερή και κατά κάποιον τρόπο επίσημα. Φωτίζει τις αίθουσες με φυσικό τρόπο, μέσα από μικρές οπές-τρύπες στην οροφή κάνουν ένα μέρος ελαφρώς ελαφρύτερο και ελαφρώς πιο διασκεδαστικό. Η οροφή, παρεμπιπτόντως, υποστηρίζουν πάχους 25 στήλες.
Αυτές οι δεξαμενές ήταν ανοιχτές σε δωρεάν επισκέψεις στους τουρίστες το 1916. Και τότε επειδή ένας από τους τοπικούς εμπόρους που αποφάσισαν να επεκτείνουν το κατάστημά του, χτύπησαν τον τοίχο και πήραν κατευθείαν σε αυτό το ζοφερό κτίριο. Με την ευκαιρία, αυτές οι δεξαμενές γεμίζουν με νερό μερικές φορές, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν κατά κάποιον τρόπο υγρασίας και όχι πολύ ωραία. Αλλά πόσο όμορφη! Στο κάτω μέρος των αιθουσών υπάρχει πάντα ένα μικρό στρώμα νερού, το οποίο αντανακλά τις ακτίνες του φωτός στους τοίχους. Μπορείτε να περάσετε μόνο τον τοίχο, αλλά η αντανάκλαση των πιο θαυμάσιων και φραντζών θα πηδήσει έξω! Ο τόπος είναι τόσο εντυπωσιακός από πολλούς που στα μέσα του περασμένου αιώνα, ο σκηνοθέτης Orson Wells χρησιμοποίησε ακόμη και αυτές τις αίθουσες ως ένα τοπίο στην ταινία του "Othello". Λοιπόν, όχι μόνο αυτές οι δεξαμενές, στο Mazagan, κατάφερε επίσης να καθίσει.
Γενικά, όμορφη πόλη, γεγονός. Μεδίνα (δηλαδή, η πόλη, το παλιό του μέρος, και, βρίσκεται πίσω από τον τοίχο και μπορείτε να περάσετε από την πύλη) εδώ, ωστόσο, λίγα counterizer και αρκετά καθαρά, που είναι επίσης εκπληκτικά.
Τα ονόματα των οδών γράφονται εδώ στα γαλλικά και αντιγράφονται στα αραβικά. Και η Medina είναι όλα - σαν κάποιο τεράστιο τοπίο για την ταινία. Όλα είναι πολύ μυστηριώδη, φωτεινά και γραφικά.
Medina Etquary 300 300 μέτρα, μικρά, τότε σημαίνουν, χώρος, αλλά φροντίστε να κοιτάξετε εκεί!
Τι άλλο είναι ενδιαφέρον, οπότε αυτό είναι που στο El Jdidid είναι αρκετά γλυπτά και πολύ ενδιαφέροντα και ουσιαστικά, με την έννοια του παρόντος. Στη Μεντίνα υπάρχουν πολλά ξενοδοχεία, παρεμπιπτόντως, ακριβό. Έτσι, μπορείτε να εγκαταστήσετε κάπου αλλού, αλλά θα πρέπει να επισκεφθείτε τη Medina σίγουρα.
Σε γενικές γραμμές, η πόλη είναι πολύ όμορφη και ευχάριστη, φροντίστε να τονίσετε τη μέρα και να επισκεφθείτε όλα αυτά τα μικρά αξιοθέατα και την ομορφιά.