Το Siauliai βρίσκεται στα βόρεια της Λιθουανίας.
Και αυτή είναι η τέταρτη χώρα στη χώρα. Η πόλη αυτή βρίσκεται 140χλμ. Από το Κάουνα. Το έδαφος στο οποίο βρίσκεται η πόλη ήταν οι διάσημοι άνθρωποι στην πρώτη χιλιετία της εποχής μας, καλά, για την πόλη που αναφέρεται στα έστερυνση των μέσων 13ου αιώνα. Έτσι, η πόλη είναι παλιά, και σήμερα είναι όμορφη, θορυβώδης. Αλλά, ο πληθυσμός της πόλης πέφτει αργά, παρεμπιπτόντως. Αλλά ο πληθυσμός αποτελείται σχεδόν εντελώς από τους Λιθουανούς. Θεωρείται ένα από τα πολιτιστικά κέντρα της χώρας. Και τώρα, ποια αξιοθέατα μπορούν να προβληθούν εδώ.
Καθεδρικός ναός του Αγίου Πέτρου και του Παύλου (Siauliu SV. Apatalu Petro Ir Paulius Kedra)
Ο καθεδρικός ναός βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, και όλους τους δρόμους, καθώς λένε οδηγούν σε αυτό το μέρος. Μόλις σε αυτό το μέρος βρισκόταν μια μικρή ξύλινη εκκλησία, η οποία χτίστηκε στα μέσα του 15ου αιώνα. Μόνο αργότερα, το δέντρο αντικαταστάθηκε από μια πέτρα, και αποδείχθηκε ένας τόσο όμορφος λευκός καθεδρικός ναός στο αναγεννησιακό στιλ. Ο πύργος του καθεδρικού ναού ανεβαίνει κατά 70 μέτρα, και το κόκκινο κεραμίδι του κτιρίου είναι ορατό από μακριά. Παρά το γεγονός ότι ο Schäulya συνέβη συνεχώς σε κάποιες κακοτυχίες, τις πυρκαγιές, τότε οι πόλεμοι, οι φυσικές καταστροφές, ο καθεδρικός ναός επέζησε και έφτασε στην παρθένα σχεδόν στην παρθένα. Στον τοίχο του ναού κρέμεται το παλαιότερο ηλιακό ρολόι στη χώρα. Και ο χρόνος που δείχνουν, παρεμπιπτόντως!
Μουσείο ποδηλάτων (Dviraciu Muziejus)
Το μουσείο βρίσκεται στην οδό Villanius στο κέντρο της πόλης, 100 μέτρα από τη βρύση του Ore. Εδώ μπορείτε να μάθετε για την ιστορία της δημιουργίας και της ανάπτυξης του ποδηλάτου. Τα εκθέματα εδώ είναι πολύτιμα. Για παράδειγμα, ένας παππούς ποδηλάτου, που παρασκευάζεται με το χέρι, το ποδήλατο "Imperial Trumpf" 1812, γερμανικά και ιρλανδικά ποδήλατα, ποδήλατο τριών τροχών ενός παιδιού, το οποίο ήταν πάνω από 100 ετών. Το μουσείο είναι ανοιχτό για περίπου 35 χρόνια πριν και έχει προσελκύσει από πλήθη τουριστών.
Μουσείο Φωτογραφίας (Fotografijos Muziejus)
Βρίσκεται στην ίδια οδό με το Μουσείο Ποδηλάτων. Αυτό το μουσείο άνοιξε το 1973. Σε αυτό μπορείτε να εξοικειωθείτε με την ιστορία της λιθουανικής φωτογραφίας και της φωτογραφίας φωτογραφιών από τη στιγμή της εφεύρεσης και μέχρι σήμερα. Το μουσείο κρέμεται τα έργα των διάσημων καλλιτεχνών, της Λιθουανίας και όχι μόνο. Πολύ ενδιαφέρουσα συλλογή φωτογραφικού εξοπλισμού. Είναι επίσης υπέροχο να επισκεφθείτε το μουσείο κατά τη διάρκεια μιας ποικιλίας εκδηλώσεων που πραγματοποιήθηκαν τακτικά.
Πλατεία Ανάστασης (Prisikelimo Aikste)
Κεντρική πλατεία της πόλης. Από την ξεδιπλωμένη και θρυμματισμένη Siauliai. Το τετράγωνο τετράγωνο χωρίζεται σε πολλά μέρη του Aushros και st. Γυρίζει. Για πολλούς αιώνες, η έκθεση πραγματοποιήθηκε σε αυτή την πλατεία και πραγματοποιήθηκε ενεργός συναλλαγή μεταξύ πολιτών και εμπόρων από άλλες πόλεις. Στη συνέχεια, η πλατεία του Turgus έγινε η εμπορική περιοχή. Σήμερα, οι πολιτιστικές εκδηλώσεις, οι ιδέες και τα φεστιβάλ πραγματοποιούνται στην περιοχή της ανάστασης. Και, φυσικά, οι ντόπιοι είναι σαν να συγκεντρώνονται και να βγουν έξω. Η πλατεία περιβάλλει σημαντικά ιστορικά κτίρια, για παράδειγμα, ο καθεδρικός ναός του Αγίου Πέτρου και του Παύλου, που έγραψα παραπάνω. Και η ίδια περιοχή διακοσμεί το γλυπτό "παππούς με τα εγγόνια", τόσο χαριτωμένο και άνετο.
Υπάρχει ένα σιντριβάνι, ανοιχτό στην ημέρα της πόλης περίπου πριν από 10 χρόνια. Εκείνη το έτος, ο Siauluyu γύρισε 770 ετών.
Περιοχή Ρολόι Pochech και σιντριβάνι Pelican (Gaidzio Laikrodzio Aikste, Fontanas Pelikanai)
Η περιοχή βρίσκεται στη διασταύρωση των οδών Villanius και του Tilges. Ο κόκορας είναι επειδή στην πλατεία στον πύργο του ρολογιού υπάρχει ένα μεταλλικό κοκτέιλ, το οποίο καλωσορίζει τους επισκέπτες της πλατείας και σε διάφορες γλώσσες.
Και λέει "Καλώς ήλθατε στη Σιαουλιιά" στα Αγγλικά, Ρωσικά, Ισπανικά, Εβραϊκά, Γαλλικά και άλλα. Πολύ ωραία. Το σιντριβάνι χτίστηκε το 78ο έτος του περασμένου αιώνα. Επίσης, δεν κοστίζει χωρίς θρύλο. Φαίνεται σαν, ένα πακέτο του Pelikanov πέταξε στο νότο, αλλά δύο από αυτούς έσπασαν μακριά από την ομάδα και έπιναν, καλά, πετώντας πάνω από shäulyam, προσγειώθηκαν για να χαλαρώσουν. Επιπλέον, κάθισαν στο δρόμο Βίλνιια και άρχισαν αμέσως να πίνουν από τα λακκούβες. Μόλις ο κακός οδηγός πέρασε, γιατί όχι, στην πραγματικότητα) και αποφάσισαν να «κάνουν» πουλιά, γυρίζοντάς τα σε μια πέτρα. Έτσι, υπάρχουν φτωχά πουλιά μέχρι στιγμής, και κανένας από αυτούς δεν θα διακοσμήσει. Αλλά φαίνεται, παρά αυτή τη ρομαντική ιστορία, ένα σιντριβάνι με φιγούρες πουλιών είναι πολύ χαριτωμένο.
Κρήνη μητρότητας
Το γλυπτό της Κρήνης παραδόθηκε εδώ το 1979. Όπως μπορείτε να μαντέψετε ακόμα και από το όνομα, το γλυπτό απεικονίζει μια μητέρα με ένα παιδί στα γόνατά του. Το σιντριβάνι βρίσκεται στο σταυροδρόμι των οδών Villanius και Kashton, 400 μέτρα από την περιοχή της Ανάστασης και 500μ. Από το Μουσείο Φωτογραφίας.
Mount Crosses
Αυτός ο τόπος βρίσκεται κάπου σε 12 χιλιόμετρα από την πόλη, κοντά στο χωριό Yurgiaičiai. Το πρώτο πράγμα για αυτό το μέρος αναφέρεται στον 16ο αιώνα. Φαίνεται σαν, σε 11-14 αιώνες, υπήρχε ένα κάστρο σε αυτό το μέρος, καίγεται στα μέσα του 14ου αιώνα. Σχετικά με το πώς εμφανίστηκε ο πρώτος σταυρός σε αυτό το λόφο, κανείς δεν μπορεί να πει ακριβώς. Υπάρχουν μόνο οι μύθοι σε αυτό. Για παράδειγμα, ένα δηλώνει ότι μια κόρη πέθανε σε έναν τοπικό κάτοικο. Δημιούργησε ένα σταυρό από ένα δέντρο και τον έφερε σε αυτό το βουνό, και όταν επέστρεψε στο σπίτι, βρήκε τη κόρη του ζωντανή. Το θαύμα αποτελούσε από άλλους χωρικούς και άρχισε να κάνει και να φέρει σταυρούς στο βουνό. Ένας άλλος θρύλος έχει ως εξής: το 1831, σημειώθηκε μια εξέγερση, πολλοί άνθρωποι πέθαναν, και οι συγγενείς τους έφεραν και έβαλαν αυτούς τους σταυρούς σε ένα μέρος. Ένας άλλος μύθος λέει ότι στη δεκαετία του '70 στη δεκαετία του '70, η πιο ιερή παρθένα Μαρία με ένα μωρό Ιησού εμφανίστηκε σε αυτό το χωριό και είπε ότι ήταν απαραίτητο να τεθούν οι σταυροί.
Γενικά, ούτως ή άλλως, αλλά στα τέλη του 19ου αιώνα, αυτή η παράδοση είχε τις ρίζες τους, και οι σταυροί στο βουνό ήταν ήδη πολύ, εκατόν ογδόντα. Στις αρχές του 20ού αιώνα ήταν ήδη εξοπλισμένα με 400 τεμάχια, και μετά από άλλα 50 χρόνια, υπήρχαν ήδη περισσότεροι από 3.000 τους εδώ. Μέχρι τη στιγμή που ο τόπος έγινε διάσημος για ολόκληρη τη χώρα και οι άνθρωποι άρχισαν να προέρχονται από όλους πάνω από τη χώρα με τους σταυρούς τους. Έτσι, από το 61ο έτος του περασμένου αιώνα, οι σταυροί έχουν γίνει περισσότερο από 5 χιλιάδες. Και ξαφνικά, το βουνό αποφασίζει να κατεδαφίσει. Οι Σταυροί παραδίδονται σε μεταλλικό θραύσματα, τα ξύλινα μέρη καίγονται, οι πέτρινες σταυροί ρίχτηκαν στον ποταμό. Σε αυτή την περιοχή, η πανούκλα ξέσπασε και δεν απαγορεύτηκε να ταξιδέψουμε εκεί. Και ακόμα, κάπως σταυροί άρχισαν να εμφανίζονται στο βουνό.
Από τον 88ο, ο τόπος άρχισε να έρχεται στη ζωή και να γεμίσει με σταυρούς και πάλι. Σήμερα είναι ήδη πάνω από 100 χιλιάδες, διαφορετικά μεγέθη και μορφές. Ποιο είναι το μετρητή εδώ, η ενοχοποίηση κρέμονται στις αλυσίδες πάνω τους. Υπάρχουν σταυρούς από πηλό, γυαλί, υπάρχουν σταυρούς από πτερύγια. Παντού μπορείτε να δείτε σημειώσεις με αιτήματα, φωτογραφίες. Το 93, ο ίδιος ο Ρωμαίος του Πάπα ήρθε εδώ, ο οποίος πέρασε την επίσημη μάζα εδώ. Μετά από αυτό, το 2000, η Μονή Φραγκισκανών ανεγέρθηκε δίπλα στο βουνό, όπου γιορτάζεται ετησίως η μέρα του βουνού των σταυρών.