Klaipeda - Η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Λιθουανίας.
Βρίσκεται στο δυτικό τμήμα της χώρας. Οι επιστήμονες είναι σίγουροι ότι ο τομέας αυτός εγκαταστάθηκε στους πρώτους αιώνες της εποχής μας. Μέχρι το πρώτο τρίμηνο του 16ου αιώνα, η Klaipeda ανήκε στους ιππότες της τεκτονικής τάξης, μέχρι το 25ο έτος του περασμένου αιώνα. Και κάθε νέος ιδιοκτήτης άφησε τη δική τους μετά από κάτι. Δυστυχώς, στα μέσα του 19ου αιώνα υπήρχε μια ισχυρή φωτιά, η οποία κατέστρεψε περισσότερα από τα μισά από τα παλιά κτίρια και όλους τους ναούς, στη συνέχεια στον δεύτερο κόσμο ακόμα "καθαριστεί". Έτσι σήμερα μπορείτε να δείτε μόνο τα ερείπια εκείνων που κάποτε ισχυρά κτίρια.
Λοιπόν, η Klaipeda από τα μέσα του περασμένου αιώνα είναι γνωστή ως ένα ευχάριστο θαλάσσιο θέρετρο με ήπιο κλίμα. Στα βόρεια του Klaipeda υπάρχουν τρεις παραλίες με γαλάζια σημαία - που εννοείτε, πολύ καθαρό και εξοπλισμένο για κολύμπι.
Σε γενικές γραμμές, ο οποίος πηγαίνει στο Clait για το τι, αλλά σε κάθε περίπτωση, είναι απαραίτητο να διαθέσετε χρόνο και να δούμε τοπικά αξιοθέατα. Εδώ, παρεμπιπτόντως, τι, για παράδειγμα:
Όλη η εκκλησία του eseweway (Baznycia Visu Sventuju Spindintis Rusijos ZEME)
Ο ναός "όλων των Αγίων, στη γη των ρωσικών υποψηφίων" μοιάζει περισσότερο με μια εκκλησία Luteran με μια μυτερή οροφή. Η εκκλησία χτίστηκε το 1910 στο νεκροταφείο του Λουθηρανίου. Κατά την απελευθέρωση της Klaipeda στα 44-45 χρόνια του περασμένου αιώνα, η πόλη καταστράφηκε ειδικά, αλλά αυτή η εκκλησία αντιστέκεται. Μετά τον πόλεμο, η πόλη άρχισε να αποκαθιστά ενεργά, χτίστηκε βάσεις αλιείας, ναυπηγικές επιχειρήσεις, νοσοκομεία, πολιτιστικά κέντρα. Οι ορθόδοξοι κάτοικοι έγιναν όλο και περισσότερο. Μετά από πολλά αιτήματα της διοίκησης της πόλης, ο ναός δόθηκε στην Ορθόδοξη Κοινότητα, τα οποία ήταν εξοπλισμένα με το ναό και το φωτίστηκαν, καθώς και έφερε από μια κλειστή εκκλησία του Liepaja Fingerastasis. Σήμερα, η Ορθόδοξη Κοινότητα στο Ναό είναι ένα από τα μεγαλύτερα. Οι ενορίτες ξαναχτίσουν ένα άλλο κτίριο δίπλα στο ναό για κλήρο. Στον ναό, τροφοδοτούν επίσης και τα προϊόντα για αυτό καλλιεργούνται στον κήπο στο ναό. Υπάρχει επίσης ένα σχολείο της Κυριακής.
Κάστρο
Για πρώτη φορά, το κάστρο αναφέρεται στο 1252. Στη συνέχεια το κάστρο ήταν ξύλινο, στάθηκε στο βάλτο. Ως εκ τούτου, αποφασίστηκε να οικοδομήσουμε ένα κάστρο από μια πέτρα. Το κάστρο αποδείχθηκε ότι ήταν αξιοσημείωτο, με τάφους, ανάχωμα, κτίρια από πέτρα και δέντρο μέσα. Έτσι έπεσε κάτω από την κυριαρχία της τεουτονικής τάξης, σε αντάλλαγμα για γη που ανήκει στην Εσθονία. Το τρίτο τρίμηνο του 14ου αιώνα, το κάστρο κάηκε, όμως, αποκαταστάθηκε.
Τον 15ο αιώνα, το κάστρο ενισχύθηκε και προσαρμόστηκε να χρησιμοποιεί όπλα. Φαινόταν σαν όλα αυτά τα κάστρα στην περιοχή, του κόκκινου τούβλου, με μαζικούς τοίχους. Όταν η εκκλησία καταστράφηκε στην πόλη, πέτρες και τούβλα που έστειλαν για να ενισχύσουν αυτό το κάστρο, επιπλέον, περιβάλλεται από ένα ευρύ τάφρο, μέσω της οποίας ρίχτηκε η ξύλινη γέφυρα. Τον 17ο αιώνα, το κάστρο υποβλήθηκε απρόσκοπτα σε πυρκαγιές και επιθέσεις, οπότε έπρεπε να απορριφθεί και πάλι. Το 1757, το κάστρο κατακτήθηκε από τα ρωσικά στρατεύματα, ωστόσο, μετά τον πόλεμο, το κάστρο έχασε τον στρατιωτικό προορισμό του και είχε μειωθεί καθόλου. Το 1770, οι εξωτερικοί τοίχοι κατεδαφίστηκαν, ο τάφρος έπεσε κοιμισμένος και το κτίριο άρχισε να χρησιμοποιείται για τις ανάγκες της πόλης. Το τρίτο τρίμηνο του 19ου αιώνα, οι υπόλοιπες δομές κατεδαφίστηκαν.
Κατά τη διάρκεια της σοβιετικής εξουσίας, το κάστρο, με μεγαλύτερη ακρίβεια, τα υπολείμματα του δεν επιτρέπεται να επισκεφθούν, καθώς βρισκόταν στην επικράτεια ενός από τα φυτά όπου ήταν δύσκολο να πάει χωρίς άδεια. Ωστόσο, κατά το 94ο έτος, μεταφέρθηκε αυτό το εργοστάσιο και ορισμένες κατασκευές του κάστρου αποφασίστηκαν να αποκατασταθούν. Για να γίνει αυτό, ακόμη και ένας ειδικός διαγωνισμός πραγματοποιήθηκε στην πόλη. Ένας από τους πύργους του κάστρου αποκαταστάθηκε, ωστόσο, χρησιμοποιεί ήδη άλλα υλικά (γυαλί, για παράδειγμα) και από το 2002 υπάρχει ένα μουσείο.
Πλατεία Θέατρο (Teatro Aikste)
Η πιο διάσημη περιοχή της πόλης και, ίσως, ένα από τα πιο όμορφα μέρη της πόλης. Είναι στην παλιά πόλη. Πλατεία με ένα όμορφο σιντριβάνι, πεζοδρόμιο και, φυσικά, το θέατρο χτισμένο στα τέλη του 18ου αιώνα, καθώς και το μνημείο του Σολομώντα Ντάου.
Μόλις η περιοχή αυτή ονομάζεται αγορά, καθώς υπάρχει ένα δρόμο της αγοράς δίπλα του. Στην πλατεία υπάρχουν διαρκώς πολιτιστικές εκδηλώσεις, διακοπές και εκθέσεις. Επίσης στην πλατεία υπάρχουν καζίνο, και κατά τη διάρκεια της ημέρας μπορείτε να συναντήσετε νεόνυμφους, οι οποίοι φωτογραφίζονται στο φόντο αυτής της ομορφιάς. Δίπλα στην περιοχή υπάρχει μια γέφυρα ανταλλαγής ή "Karl Bridge", διακοσμημένο με κεφάλια λιονταριών και ταύρων. Τώρα, αυτή η γέφυρα έχει ήδη γίνει μια επαγγελματική κάρτα Clauseda. Μόλις αυτή η γέφυρα, από τον τρόπο, ήταν ξύλινο. Διαχωρίστηκε μια νέα πόλη από την παλιά πόλη και τα πλοία που έπρεπε να κολυμπήσουν κάτω από τη γέφυρα έπρεπε να πληρώσουν τον φόρο. Στη συνέχεια, τα τραμ άρχισαν να περπατούν κατά μήκος της μεταλλικής γέφυρας, τότε η αλήθεια, φαίνεται να ακυρωθούν.
Klaipedas Lighthouse (Klaipedos Svyturys)
Αυτός ο φάρος χτίστηκε στα τέλη του 18ου αιώνα. Και αυτός είναι ένας από τους παλαιότερους φάρους της Βαλτικής Θάλασσας. Ο φάρος βρίσκεται σε μια αμμώδη αράχνη στον Κόλπο του Φάρου. Το ύψος του φάρου είναι 16 μέτρα, αν και, σύμφωνα με τα σχέδια του αρχιτέκτονα, ο φάρος έπρεπε να είναι 25 μέτρα, αλλά, όπως πάντα, δεν είχε αρκετά χρήματα.
Ο φάρος έλαμψε μόνο σε 4 χιλιόμετρα, και ακόμη και αυτό, μόνο αν ήταν σαφές - δεν ήταν αρκετό για τις αστικές ανάγκες. Έτσι, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, ο φάρος αποφασίστηκε να επαναληφθεί και να απέχει. Και ήταν πολύ άχρηστο. Άλλαξε όλο τον εξοπλισμό με τέτοιο τρόπο ώστε ο φάρος διαλύθηκε το φως των 30 χλμ. Καθώς και ο φάρος που παρέχεται με άλλα σήματα σήματος, για παράδειγμα, μια κόκκινη σημαία, η οποία θα έδειχνε έναν κίνδυνο και μια κίτρινη σημαία που σηματοδότησε την πλήρη ασφάλεια. Από το 1937, ο φάρος ήταν ήδη σε θέση να στείλει ραδιοφωνικά σήματα. Πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αυτός ο φάρος και η περιοχή γύρω από αυτό ήταν εξαιρετικά δημοφιλείς μεταξύ των τοπικών και τουριστών.
Ήταν ακόμη και το σύμβολο της πόλης και ονομάζεται "Κόκκινο", επειδή ο φάρος έλαμψε από μακριά λόγω του μοτοσικλέτα του ερυθρού λευκού χρώματος. Τώρα ο φάρος, από τον τρόπο, το μαύρο και το λευκό. Στο φάρο υπάρχει μια πλατφόρμα αξιοθέατα με εξαιρετική θέα στην πόλη και τη θάλασσα. Με την ευκαιρία, κατά τη διάρκεια των εχθροπραξιών όχι η επικράτεια, ο φάρος υπονομεύθηκε, ωστόσο, αποκατασταθεί, και στη συνέχεια ξαναχτίστηκαν καθόλου, έτσι ώστε να μην καταρρεύσει. Έτσι, σχεδόν τίποτα δεν άφησε τον παλιό φάρο. Είναι ότι το εσωτερικό του κτιρίου γύρω από το οποίο χτίστηκε ένας νέος φάρος. Σήμερα, ο φάρος βρίσκεται σε ένα ειδικό σχεδιασμό, οπότε θα έχει 44 μέτρα για 44 μέτρα. Ναι, και τα ελαφρά σχέδια έχουν γίνει πολύ πιο προχωρημένα. Στον φάρο δεν μπορεί να αναρριχηθεί, δυστυχώς. Μπορείτε να τραβήξετε μόνο μια φωτογραφία δίπλα του, αλλά δεν είναι επίσης τίποτα.