Ar yr ynys fwyaf rhamantus, cafwyd ei hun ar hap. Yng nghwmni'r grŵp o blant yn addewid, blinedig ofnadwy, oherwydd bod gweddill y rhieni yn cael eu tynhau, plygu dyletswyddau'r athro am ddim yn gyflym, gan ddweud fy mod am ymlacio. Ble i fynd, nid oedd yn meddwl, dim ond poked i mewn i'r map. Syrthiodd ynys Korchula. Cyfarfu â mi gyda strydoedd cyfeillgar, yn ddiddorol iawn yr hen balasau, awel ysgafn ac haul cain, yn gyffredinol, yn Croatski yn dawel ac yn gyfeillgar.
Mae nodweddion yn ataliol, mae trigolion Korcula yn barod i sicrhau cyfleustra twristiaid mewn cacen i dorri. Wrth gwrs, os yw'r gwesteion yn dweud yn Croatski neu Almaeneg. Y cwestiwn yn iaith mamwlad Kaisers, beth i'w weld a ble i setlo, rhuthro i mewn i'r dorf i'r merched oedrannus, ac mae un ohonynt eisoes yn fy arwain at ei fwrdd teulu ei hun, ac yna'n tynnu am dro. Cerddwch yn araf ar hyd y cyrtiau swynol o fynachlogydd niferus, yn curo am allu anhygoel gwrthryfelwyr blaenorol y lleoedd hyn i drin perlysiau, a dyfir yn annibynnol ger yr eglwysi. Nawr dim ond blodau sy'n cael eu magu yma.
Yn y ddinas, a oedd yn "geni" ar yr ynys ymlacio, ni chafodd ei gymryd i ruthro. Roedd felly cafodd ei glywed: Y brif deml - eglwys gadeiriol St Mark - cawsant eu codi 150 mlynedd; Nid oeddent yn ofni byw heb noddfa dda. Mae masnach, yn y drefn honno, yn gam. Ar y strydoedd o ferched ifanc llym mewn dillad ethnig heb ffwdan yn hysbysebu cofroddion, mae gwerthwyr yn y farchnad yn teimlo'n dawel dymuniad siopwyr i ystyried popeth, cyffwrdd. Rydym yn cael ein gwthio gyda phad tân yn y basâr o dair awr. Brodwaith, pethau ceramig, les, cynhyrchion gwlân - gwasgariad llygaid.
Anrhegion dymunol i ffrindiau ffrindiau yn prynu hyd yn oed ar y stryd, ond llysiau ffrwythau - dim ond ar y farchnad agored. Ni wnes i ufuddhau i'r cydnabyddiaeth newydd, cymerodd y rhoddion o natur o ryw fasnachwr stryd, gwenwyno. Fodd bynnag, nid oedd yn fy atal rhag ymarfer yn weithredol mewn celf snorcelu, plymio, arlwyo. Hyd yn oed yn cymryd rhan yn un o'r saffari ar gychod o'r fath! Swanang i ynys Lullez. Daeth y daith i ben yn gwreiddiol: blasu gwin o seleri lleol.
Unwaith eto, ceisiais y bai i mi yn gyson pan fydd, ar argymhelliad cyflwr tân, yn mynd i'r picnic pysgod, a drefnwyd gan y Biwro Gweddill lleol. Mae diodydd yn anhygoel: yn ddisglair, yn feddal, gydag aftertaste aristocrataidd. Roedd cost y rownd ficro gastronomig yn haf 2006 30 ewro. Mae "coginiol" eraill yn teithio, Ysywaeth, na. Nodaf fod ar yr ynys a'r ddinas o'r un enw yn dda yn unig gan eneidiau môr, fel fi. Mae adloniant yn y rhanbarth wedi'i gysylltu yn gyfan gwbl â'r Adriatig. Y rhai nad ydynt am wneud rhwyfo, nofio, plymio, mae'r asiantaethau hamdden lleol yn cynnig mynd i mordeithiau, mynd i bysgota, cerdded ar hyd y lan yn y nos.