Mae Helsinki, wrth gwrs, yn ddinas fach iawn. Dyna pam ei fod yn ymddangos mor glyd a chompact, yn llesiannol ac yn lân.
Am y tro cyntaf Helsinki, gwelais, yn teithio ar y bws, mewn teip croywi safonol "dau brif lythrennau mewn pum diwrnod." Roedd y daith bws yn hunllefus, dydw i ddim hyd yn oed eisiau cofio sut y cafodd y corff ei wasgu ac fel yn y bore roeddwn yn ceisio mynd i mewn i'r ffaith fy mod i mewn gwlad arall.
Ond - am y prif beth. Fe wnaeth Helsinki orchfygu fi ar unwaith. Efallai bod y ffaith am yr amgylchiadau yn cael ei chwarae bod amser bywiog o'r gwerthiannau cyn y Nadolig a'r ddinas yn disgleirio gyda goleuadau, pobl hapus a chanhwyllau traddodiadol, nid wyf yn gwybod. Ond roedd yn braf iawn yno, cerdded, mynd i siopau cofrodd, mae amrywiaeth o flasus a darganfod byd hollol wahanol.
Roedd fy ngwesty wedi ei leoli bron yn y ganolfan, ac am ryw reswm, roeddwn yn crwydro o'i gwmpas yn gyson, ni allai ddod o hyd iddo - mae'n debyg, mae'r adeiladau'n debyg, neu mae popeth yn fach iawn, ond doeddwn i ddim hyd yn oed yn llwyddo i ddod o hyd i westy a chariad Siop anrhegion. Gofynnodd help lleol ar Saesneg gwael - gyda gwên, yn fforddiadwy ac yn gwrtais, yn amyneddgar. Roedd hyd yn oed eiliad - ychydig o weithiau, roedd pobl yn addas i mi ac yn gofyn a oedd angen y cymorth. Yn hyn o beth, mae'r bobl yma yn gyfeillgar a chyswllt, ac os ydych yn gwybod ychydig eiriau yn y Ffindir ("Kiitos" - diolch, er enghraifft), maent yn blodeuo (buom farw, yn ôl pob tebyg).
Gallwch fwyta blasus iawn yn y bwytai ac yna roedd yn bosibl prynu eog blasus gyda llysiau neu datws wedi'u berwi, gyda thorth a menyn - na, mor flasus. A'r opsiwn economi - mewn unrhyw ganolfan siopa mae lle i gael pris sefydlog (9 ewro) gallwch ddewis popeth rydych chi ei eisiau o bwffe wedi'i drefnu - i gyd yn flasus, wrth gwrs, nid bwyty, ond yn rhad ac yn rhad ac yn foddhaol. Coffi Y mwyaf blasus a welodd ar y fferi, a fydd yn cymryd twristiaid i Sveaborg, mae'n ymddangos i gael ei ychwanegu rum. Ac felly - ym mhob man coffi arferol.
Gyda llaw, ni allaf ddweud unrhyw beth i'w ddweud am Sveaborg, oherwydd parhaodd y daith hon fi ar allfa'r bws, lle nad oeddwn yn cau'r llygaid. Rwy'n cofio ei fod braidd yn dywyll, cerdded o amgylch yr ynys am amser hir, ceisiodd dynnu llun. Dociau llongau argraffus, danteithfwyd, glendid a hynafiaeth, sy'n chwythu yn llythrennol o bob strwythur.
Yma mae creigiau o'r fath ym mhob man, mae'n drawiadol iawn. Yn gyffredinol, mae'r natur yn wallgof ac yn wallgof. Mae'r môr yn dywyll, yn ddwys, ond mae'r bobl yn cŵl.
Mae'r eglwys yn y graig yn argraff ddiddorol, mae popeth rywsut yn llai, sy'n nodweddiadol o demlau Catholig.
Cofeb i Sibelius - sut i beidio â gweld.
Felly, cerddwch o gwmpas y ddinas. Mae'r olygfa o risiau'r eglwys gadeiriol ar y sgwâr a'r heneb i Alexander y cyntaf yn lle prydferth iawn.
Yn gyffredinol, roedd Helsinki yn yr enaid. Doeddwn i ddim eisiau gadael oddi yno o gwbl. Cefais yr enaid o'u synhwyrol, eu natur garedig, eu awyrgylch gogleddol o'r gwyliau, pensaernïaeth laconic a dylunio, bwyd, siopau ... a bron popeth.
O gofroddion prynais gwsg (gwin cynnes lleol, blasus iawn), pysgod heb ei gyfateb, addurniadau nodwydd, troliau traddodiadol sydd eisoes yn Mumi-trols. Wrth gwrs, byddaf yn dychwelyd yno eto ac, efallai, yn yr un amser hudol - roeddwn i wir yn ei hoffi.
