Roedd cote d'Azur am amser hir yn freuddwyd anhygyrch i mi. Yn y cwymp y llynedd, llwyddais i weld y ddinas, am gymaint o amser i mi yn ddirgelwch, yn braf.
Ar ôl caru'r Eglwys Gadeiriol Sant Nicholas yn Eglwys Gadeiriol Baróc, aethom i lawr i Square Massena, a gweld y wyrth fodern o Nice - y tram, yn y ddinas, dim ond un gangen sydd, mae'r tram yn symud bron yn dawel.
Yr un ardal wedi'i haddurno â hen ffynnon gyda cherflun Apollo
a chyfansoddiad modern annisgwyl "sgwrs yn Nice", mae'r rhain yn 7 cerflun yn symbol o 7 cyfandir.
Ymhellach, mae Labyrinths o strydoedd cul, ein ffordd yn gorwedd ar y farchnad. Ble arall mae natur y ddinas a'i thrigolion yn ymddangos mor llachar? Dim ond y gegin a'r farchnad fydd yn dweud am y bobl gymaint heb eiriau. Mae'r ffynonellau enwog ar y farchnad yn paratoi Americanaidd Affricanaidd lliwgar, y llinellau lleol iddo yn unol ac yn barod i aros yn amyneddgar i aros am eu cyfran. Personél sy'n ei fwyta'n lleol gyda'r olewydd a brynwyd ar unwaith yn y farchnad, a gwnaethom hefyd.
Mae traethau canmoliaeth braf yn wir yn troi allan i fod ym mhob cerrig moethus, mawr, y traeth ar hyd yr arglawdd, nid oes amwynderau. Os mai dim ond un diwrnod sydd gennych, peidiwch â'i wastraffu ar y traeth, mwynhewch harddwch y ddinas ei hun.
