Mae prifddinas Sweden yn lle swynol ar gyfer golygfeydd trefol a chyrchfan. Ydw, ie, mae popeth yn wir. Byddaf yn esbonio nawr!
Mae'r cyrchfan oherwydd bod y diriogaeth naturiol ar gyfer gorffwys, os ydych chi'n nodi'r gair hwn yn unig. A Stockholm, gan ei bod yn amhosibl addasu'r diffiniad hwn yn well. Coedwigoedd heb eu cyffwrdd, Llyn trawiadol Melarn a'r Môr Baltig ...
Wrth gwrs, nid oes unrhyw westai pum seren ar y lan gyda bwrdd llawn, ond yn y ddinas ei hun, ac nid hyd yn hyn y tu hwnt i'w therfynau mae lleoedd anhygoel ar gyfer ymlacio. Gyda thirweddau syfrdanol ac ar yr un pryd yn datblygu seilwaith. Hyd yn oed yn y maestrefi mewn parciau bach a mawr, gyda llynnoedd neu byllau ffynnon, gallwch gyfarfod nid yn unig trigolion lleol yn mwynhau diwrnodau cynnes, a thwristiaid a ddarganfu "Lagom" - athroniaeth Sweden Hapusrwydd.
Y peth cyntaf yr wyf am ei ysgrifennu yw cronfa genedlaethol offeiriad enfawr. Bywyd gwyllt gyda theithiau ar gyfer heicio, lawntiau am wyliau tawel ger y dŵr, ardal barbeciw gyda mangals a siopau. Mae popeth yma am ddifyrrwch ardderchog. Mae'r goedwigaeth, sy'n gweithio yn y parc, yn osgoi'r diriogaeth ac yn dilyn y gorchymyn: fel nad yw'r tanau yn llosgi mewn ardaloedd agored, nid oeddent yn goroesi, ac nid oedd hefyd yn uchel oedd yn cynnwys cerddoriaeth, gan ei fod yn torri'r cydbwysedd naturiol. Dychmygwch?!
Ymhellach. Yn Stockholm ei hun, a oedd yn lledaenu dros 14 o ynysoedd, mae llawer o draethau: hir, byr, tywodlyd a chreigiog. Mae rhai wedi blino'n lân o'r gwres yn cael eu plicio ... darllenwch yn llwyr