Roedd yn anhygoel hyd yn oed i mi fy hun, ond syrthiais mewn cariad â Malaysia ar yr olwg gyntaf ac am byth! Mewn gwirionedd, roeddem yn mynd i Bali, ond rywsut nid oedd yn gweithio allan, gan fod y gwyliau yn disgyn am gyfnod yr haf ac yno ar hyn o bryd gan fy mod yn deall y glaw monsŵn. Ond yma, fel bob amser, y fersiwn gorau posibl o'r daith i Malaysia yn gwbl annisgwyl yn cael ei ddal ac mae fy ngŵr a phenderfynais stopio arno.
Roedd ein cyrchfan yn ddirgel ar yr adeg honno i ni ynys Langkawi. Fe wnaethom hedfan yn naturiol i Kuala Lumpur, lle mae maes awyr, ac roedd yr awyren ei hun yn para wyth awr. Ar ôl cyrraedd, rydym yn syth ar Express, a elwir yn drên awyr yma yn yr adain nesaf lle mae'r maes awyr mewnol wedi'i leoli. Ac ar ôl dwy awr hedfan eisoes i Island Langkavi.
Cyn gynted ag y byddant yn cyrraedd yr ynys, aethon nhw ar unwaith i'n gwesty tair seren. Nid y gwesty yw'r rhataf - $ 75 y dydd, ond mae nifer yr Unol Daleithiau yn onest yn siomedig iawn. Mae'r dodrefn yn hen iawn ac mae llwch yn llawn. Ond yna rydym yn arfer ag ef yn gyffredinol.
Ond roedd y traeth yn anhygoel yn unig. Stripe gwyn enfawr gyda thywod da. Ac nid oes tonnau enfawr - fel yng Ngwlad Thai ac yn India. Efallai oherwydd y ffaith bod yna dymor isel mewn egwyddor, roedd y bobl yn fach iawn ar y traeth. Ac yn y nos fe wnaethon ni gerdded a mwynhau machlud anhygoel o brydferth.
Yn ogystal â difyrrwch y traeth, rydym yn dal i fynd ar drywydd o amgylch yr ynys. Roeddwn i wir eisiau gweld popeth. Yn gyntaf ... Darllenwch yn llwyr