Pan ddaeth fy ngŵr a minnau i'r Swistir, sef Bern-Citiza y wlad, yna roeddem yn deall yn syth eu bod mewn gwlad wych, y mae'r strydoedd yn cael eu trwytho gyda hynafiaethau, hanes a harddwch naturiol adeiladau.
Yn gyntaf oll, fe benderfynon ni gerdded o gwmpas y ddinas, sef, ar yr hen ran ohono, lle mae gwrthrychau twristiaeth wedi'u crynhoi i raddau helaeth. Gwnaethom ymweld â thŵr canoloesol y CytgorGGE, a gododd 1220au arall, dyma'r symbol enwocaf o Bern. Mae'n ddiddorol iawn bod y mecanwaith ei hun yn cael ei wneud o nodweddion yr anifeiliaid-Rooster, ffwl, piblinell, llew, eirth a marchog, sy'n newid yn gyson. Cefais fy nharo gan ddigonedd o ffynhonnau wedi'u cwblhau'n amrywiol, maent yn gyfanswm o tua saith. Ac mae pawb yn cael eu creu yn y cyfnod Dadeni.
Roedd yn ymddangos yn hardd iawn ac yn anarferol i mi Bärenpark, lle mae eirth yn byw ar y diriogaeth! Yn enfawr, yn frown, maent hyd yn oed yn cael eu pwll eu hunain, lle maent yn hapus i ymdrochi, yn enwedig yn y gwres.
Gwnaethom hefyd ymweld â Rosengarten, sy'n cyflwyno tua 250 o rywogaethau o rosod, irises a lliwiau eraill. Mae hwn yn lle anhygoel, nid wyf wedi gweld mor hardd yn fy mywyd!
Mae yna aer dwys, o arogl planhigion, sef dim ond pen troellog, cymaint ag yr oedd yn ymddangos i mi! Yn yr haf, mae ffynhonnau yn chwarae ar sgwâr canolog Bundesplatz, ac o 26 yn union, yn ogystal â chanonau yn y wlad! Ac yn y gaeaf mae coeden Nadolig. Cymaint o argraffiadau y mae pawb yn eu cofio! Talu Sylw, mae'r Swistir yn achosi dibyniaeth, mae'n amhosibl rhwygo oddi wrth ei harddwch, ac rydw i eisiau mynd yno dro ar ôl tro!