Mae'r cysylltiad cyntaf â Rio de Janeiro yn sicr yn garnifal. Mae'r ddinas yn cael ei chreu yn llythrennol ar gyfer plu, harddwch mewn sgertiau ysgafn a samba isgendari. Ond fe gyrhaeddon ni bron i ddau fis cyn dechrau'r carnifal, ym mis Rhagfyr, pan fyddant yn rhagorol Rio twristiaid cymharol a gallwch weld y ddinas heb ŵyl Nadoligaidd.
Beth mae'n ei greu? Mae hwn yn ddinas wamal iawn, mae'n ymddangos ei bod yn cynnwys y traeth yn llwyr, mae'r cefnfor yn teimlo hyd yn oed lle nad yw'n weladwy. Roedd fy ngŵr a minnau yn byw ar yr arglawdd, yn ardal y traeth o Ipanoma, ac mae'r rhan fwyaf o'r amser yn cael eu gwario gan y môr.
Wrth gwrs, y peth cyntaf yr oeddem am fynd drwy'r man lle cafodd y cyfunydd mawr ei gofio am hyn - yn ôl y Copakaban enwog. Nid yn unig yw traeth, ond hefyd yn ardal gyngerdd ac un o rannau prysuraf y ddinas. Beautiful, bron dim byd yn cynnwys merched, yn uchel (ond yn gwbl anymwthiol) masnachwyr, haul llachar - mae hyn i gyd yn creu teimlad o ieuenctid gwyliau a thragwyddol.
Gosodwyd y promenâd ar hyd y rhan draeth gyfan o'r ddinas, ond byddai siom wael heb ei thalu - yn y pants hardd Rio White ddim mwyach, fe wnaethant ildio i thong.
Mae'n ymddangos i mi yr amser gorau i nofio yma yw noson. Yn gyntaf, mae mor boeth yn y dydd, ac nid yw'r môr yn adnewyddu yn gynnes yn gryf, ond yn yr ail, yn y nos, ni welir nad yw'r dŵr yn rhy lân. Gyda'r nos, ar hyd y cyfan promenâd agor ... Darllenwch fwy