Mae Prague yn ddinas hud a chyfriniaeth. Yng nghanol y ddinas, nid yw'n hawdd dod o hyd i'r stryd lle na fyddai unrhyw ddigwyddiad dirgel.
Prif atyniad Prague yw'r Grand Adeiladu - eglwys gadeiriol St. Vita, a godwyd yn falch dros y ddinas. Mae Eglwys Gadeiriol St Vita yn gysegrfa i bob Tsiec. Dyma oedd coroni llywodraethwyr Tsiec. Yma fe wnaethant hefyd ddod o hyd i'w cysgod olaf y seintiau, y brenhinoedd a'r ymerawdwyr mwyaf enwog.
Mae Diwrnod Prague yn ddinas brydferth iawn, ond mae hi'n caffael yn wychrwydd arbennig yn y nos. Wedi'r cyfan, yn y nos, mae'n dod yn fwy cyfriniol. Goleuadau melyn, ffenestri siopau bach, hen dai a jazz sain, mae hyn i gyd yn rhoi ymdeimlad o ddirgelwch gwych.
Anaml y caiff cwrw a thafarnau Tsiec eu gwahaniaethu gan soffistigeiddrwydd y tu mewn. Ond mae'n debyg bod hyn yn golygu ei ystyr ei hun. Y prif beth yw bod y cwrw yn awyrgylch siriol a chwrw da. Nid yw Tsieciaid yn eistedd gartref ar y rhyngrwyd ac nid ydynt yn gwylio'r teledu. Maent i gyd yn treulio eu hamser rhydd yn y cwrw, felly nid yw'n syndod bod y Tsieciaid yn genedl cwrw mwyaf. Mae'n amhosibl cyfrifo faint o gwrw. Yma maen nhw ym mhob cartref, neu ar y llawr cyntaf, neu yn y podvalchiki. Mae pob cwrw neu dafarn yn coginio ei gwrw ei hun a gwrw gwreiddiol. Nid yw eu technoleg ryseitiau a choginio yn newid canrifoedd. Yn ôl amcangyfrifon, mae un preswylydd yn yfed tua 160 litr o gwrw y flwyddyn.
Mae ciisine Tsiec yn amrywiol ac yn eithaf braster. Y pryd cenedlaethol, traddodiadol yw olwyn lywio porc pob. Ym Mhrâg, os yw diod cwrw, yna dim ond gyda litrau, ac os cig yn bwyta, dim ond cilogramau.
Mae Prague yn rhyfeddu at ddychymyg gyda'i godidogrwydd.
