Rydym yn cytuno ar unwaith â'ch gŵr cyn y daith, y bydd caer Narikala yn Tbilisi yn cael lle gorfodol i ymweld ag ef. Fe benderfynon ni fynd iddi yn naturiol ar droed, a dechreuodd ein llwybr o Barc MTazminda. Nid oedd y llwybr yn bosibl, ond credwch fi, roedd yn werth chweil. Ond fe wnaethom edmygu'r ffordd gyfan gyda golygfeydd ardderchog, ac os ydych i gyd yn iawn gydag iechyd, digon o amser rhydd ac nad ydych yn ofni mynd am bellter hir, yna argymhellaf yn gryf eich bod hefyd yn gwneud y ffordd hon ar droed. Mynd ar hyd y ffordd llawer o emosiynau cadarnhaol.
Mae caer Narikal wedi'i leoli yn Hen Tbilisi - ar y mynydd ger yr Ardd Fotaneg. Yn wir, os dymunwch, gallwch wella ar fws, yr ail opsiwn yw dringo ar y ffynonellau, yn dda, gallwch barhau i fynd o'r orsaf Metro Avlabari (yr arhosiad hwn yw'r agosaf). Dewisom ein ffordd ac aethom ar droed. Mae'r fynedfa i'r gaer yn rhad ac am ddim ac mae'n agored yn gyson.
Yn wir, y pellter o'r parc Mtazminda i gaer y llawr yw pum cilomedr, ond mae angen mynd i fyny'r rhiw, felly bydd yn ei gymryd o un a hanner i ddwy awr. Mae'r cyfan yn dibynnu ar ba mor gyflym y byddwch yn mynd. Mae'r llwybr y gwnaethom symud ymlaen yn gyfforddus iawn ac mae bron pob un ohono wedi ei leoli yn y cysgod o goed, felly credaf na fydd hyd yn oed yn yr haf yn boeth iawn. Ac roeddem yno ar ddechrau mis Mai ac mae'r coed yn blodeuo yn unig a'r holl ffresni cyntaf ac anadl y gwanwyn.
Yn gyffredinol, fe wnaethom edmygu'r ffordd gyfan ar y llwybr hwn gyda golygfeydd hardd o'r ddinas, a'r uwch a godwyd gennym, po fwyaf yr adolygiad oedd. Roedd pobl ar y llwybr rywsut yn eithaf bach, gellir ei weld nad yw'n arbennig o debyg i godi ar droed. Ar y ffordd, fe wnaethom gyfarfod â'r cerflunwaith "Mam Georgia" - strwythur monumental iawn. Yna aethom o'r diwedd i'r dec arsylwi a'r ffwregydd, sydd am ryw reswm am ryw reswm, am ryw reswm, nid oedd yn gweithio ar y diwrnod hwn. Nid oedd ein gobeithion yn mynd i lawr arni nad oedd yn cyfiawnhau.
Roedd y dec arsylwi yn ddiddorol iawn - mae'n ymddangos bod un rhan ohono'n hongian yn yr awyr, gallwch ystyried waliau dinistrio'r gaer ac wrth gwrs Tbilisi yn ei holl wychrwydd. Nawr rydym eisoes wedi dod i diriogaeth y gaer, yr union ddyddiad adeiladu yn dal yn anhysbys, ond yn y bedwaredd ganrif ein ERA ei fod eisoes yn bodoli. Gwyddir hyn yn hollol. Rhoddwyd enw'r llawr i'w Mongols, ac mae'r mynegiant hwn yn trosi i Rwseg fel "caer fach".
Bryd hynny, roedd yn gaeth iawn iawn ac ni allai unrhyw un ei gymryd hyd yn oed yn stormus. Yn anffodus, tan ein hamser ni, cafodd ei chadw'n wael - dinistriodd daeargryn cryf o 1827 y rhan fwyaf o'r caer. Nid oes unrhyw un wedi cael ei adfer, gan nad oedd angen penodol. Ond nawr mae'n un o'r prif atyniadau yn Tbilisi ac ymwelwyd yn fawr gan dwristiaid.
Y diwrnod hwnnw, roedd y bobl yn y gaer ychydig yn dipyn ac rydym eisoes wedi gweld popeth y gallwch chi. Fel y deallais, os dymunwch, gallwch ddringo ar waliau'r gaer, gan nad ydym wedi gweld unrhyw gymeriadau cyfyngol. Dyna dim ond gall fod yn fygythiad i fywyd, felly mae angen i chi fod yn ofalus iawn. Mae'r ddinas gyfan yma yn weladwy fel palmwydd. Golygfeydd o gwrs trawiadol. Ar hyn mewn gwirionedd, cwblhawyd ein cydnabyddiaeth â'r gaer ac aethom ati ar strydoedd hen Tbilisi yn ein lloches dros dro.