I ymweld â Japan, fe wnes i freuddwydio am blentyndod ac yn olaf fe ddigwyddodd. Ymwelais â'r wlad fwyaf dirgel yn y byd. Nid oedd llawer ohonynt yn dymuno cael yn Japan, gan ein bod yn hedfan yno bron mewn awyren lled-wag. Nid yw twristiaid rywsut yn cwyno'r wlad hon, yn fwyaf tebygol oherwydd y gost uchel.
I mi, Tokyo, fel un atyniad mawr. Ar bob cornel rhywbeth newydd a diddorol. Yn gyntaf, mae ar unwaith yn rhuthro i lygaid gwisgoedd Japaneaidd. Mae'n ymddangos bod ganddynt eu safonau harddwch a ffasiwn eu hunain. Golfiki, bwâu, pob math o deits patrymog, sgertiau byr - mor ddiffygiol "lolita". Mae dynion yn fwy ceidwadol, mae bron pob un ohonynt wedi'u gwisgo mewn siwtiau busnes. Yn ail, mae'r purdeb yn drawiadol ar y strydoedd. Mae hyd yn oed esgidiau ar ôl diwrnod cyfan o gerdded yn parhau i fod yn lân. Yn drydydd, mae'r holl goed yn y ddinas yn cael eu gwarchod yn ofalus ac ar bob un mae arwydd gyda rhif a bywgraffiad.
A hefyd, i gwrdd ar y stryd o ddyn o ymddangosiad Ewropeaidd - prinder mawr. I bawb sy'n aros yn Tokyo, gwelais i ddim ond chwech. Mae'r Siapan eu hunain yn bobl gwrtais iawn ac yn cau iawn, mae pob un yn brysur gyda'u busnes eu hunain. Does neb yn edrych ar y stryd, yn yr isffordd bydd popeth yn sownd mewn ffonau neu gomics. Y ddinas ei hun, fel antthill mawr.
O atyniadau, wrth gwrs, gwnaethom ymweld â pharciau sy'n debyg gan fod un gwaith celf ac ar ôl dinas swnllyd yn lle delfrydol i ymlacio ac ymlacio. Fe wnaethom wylio'r heneb Khatiko enwog yn ardal Sibuya, lle mae'r bobl yn fawr iawn. Aeth hefyd i edmygu'r cysegr o Japan Fuji, mae'r harddwch yn anhygoel.
Nawr am fwyd Japaneaidd. Mae amrywiaeth o gaffis yn gam-drin, ond y brif pryd yw nwdls gyda gwahanol ochrau a sushi. Ym mhob man Sushi. Rwyf wrth fy modd â bwyd Japaneaidd, ond rwyf eisoes wedi bod ar draws y gwddf ar y trydydd diwrnod. Roeddwn i eisiau ein tatws neu gawl arferol ac yna aethom i McDonalds. Anghofio am galorïau ac ychwanegion niweidiol, rydym yn falch o hedfan i'r ddau bochau tatws wedi'u ffrio, byrgyrs a chyw iâr. Gyda llaw, roeddwn i'n hoffi cwrw Siapaneaidd.
Ac eto, a oedd yn synnu yn Japan, ar ôl chwech o'r gloch gyda'r nos, mae'n dechrau tywyllu, ac am saith eisoes yn dod y noson ac mae hyn yn digwydd drwy gydol y flwyddyn. I ni roedd yn rhyfedd ac yn anarferol. Ar ôl byw yn Tokyo am fwy nag wythnos, sylweddolais fod technolegau uchel, y Siapan yn y Siapan yn bennaf ar gyfer yr holl fywyd egnïol hwn, yn fewnol yn fewnol. Maent, fel robotiaid, nid oes ganddynt ryddid, hyd yn oed er gwaethaf cysylltiadau rhywiol mewn dillad neu ymddygiad. A hyn i gyd o fagwraeth a meddylfryd. Yn gyffredinol, roeddwn i'n hoffi yn Tokyo. I, fel pe baech yn ymweld â phlaned arall, roedd popeth yn wahanol i'n bywyd, ond hoffwn ddychwelyd i Japan unwaith eto.