Mae'r peth cyntaf a welsom ar y fynedfa i Rzeszow yn heneb anarferol ac ysblennydd iawn. Cafodd ei blygu'n fawr i'r awyr ac roedd yn weladwy, gan ei fod yn troi allan, bron o unrhyw bwynt o Rusheva. "Dyma ein sglodyn mawr!" - Dywedodd yn falch ein polyn ffrind. Strange pa fath o enw, roeddem yn meddwl, oherwydd bod y "sglodyn", neu "sglodion" yn cyfieithu fel ystafell fwyta syml ar gyfer y bobl sy'n gweithio, neu werth arall - "dympio".
Roedd yr heneb yn weladwy ar unwaith, a adeiladwyd yn dal i fod yn y cyfnod Sofietaidd. Gwir, cafodd ei greu a'i godi gan y Comiwnyddion, ac fe'i gelwid yn bompous iawn - er cof am ymladd y chwyldro. Dyna mai dim ond siâp ef oedd yn atgoffa cynnyrch blasus iawn bod yr enw "sglodyn" yn cael ei gludo ar unwaith i'r heneb hon ac yn dal i gadw.
... ac nid oedd y chwyldroadwyr yn ddrwg a dim ond y gweithwyr unwaith, roeddem yn meddwl amdanom ni pan wnaethom orchymyn mewn bwyty bach a rhoi cynnig ar ddysgl boblogaidd iawn yng Ngwlad Pwyl - cawl mewn bara gyda selsig wedi'u ffrio.
Mewn bara mawr wedi'i sychu ychydig, caiff y craidd ei symud, gan ysmygu cawl trwchus persawrus yno. Gadewch i ni ymwrthod o'r hen fyd, rydych chi'n ei ddweud? Ydw, maent eisoes wedi ymwrthod am amser hir, ond yn sglodyn mawr ac yn groesawgar yn y "cynghorau" ac yn dal yn falch o basio twristiaid!