Am gyfnod hir, penderfynwyd mynd neu beidio â mynd i Fwlgaria, oherwydd bod yr adolygiadau am y wlad hon yn amwys, ond yn y diwedd penderfynais fod yn rhaid i ni weld popeth gyda fy llygaid fy hun. Addawodd y daith i fod yn ddiddorol, gan fy mod yn gyrru i'r ŵyl ddawns gyda grŵp o ddawnswyr cefnogwyr siriol yn y swm o 45 o bobl.
Er mwyn arbed arian, penderfynwyd peidio â hedfan ar yr awyren, ond i fynd ar fws. Beth sydd yno i'r Bwlgaria hwnnw ... i ffeilio gyda'ch llaw. Ar ddiwrnod y daith, cawsom ein llwytho'n ddiogel i mewn i'r bws (nid oedd yn fws Ewropeaidd, ond y arferol heb amwynderau ar gyfer teak "ikarus") ac aethom ar y ffordd. Gadewch i ni roi manylion geni, dim ond 26 awr y byddaf yn dweud bod y ffordd yn dweud. Yn olaf, fe wnaethon ni flino a drwg, aethom i'r gwesty a syrthio i'r gwely, ac yn y bore fe ddechreuon nhw ddod yn gyfarwydd â'r lle lle mae elw.
Roedd y gwesty wedi'i leoli yn y rhan newydd o Nesseebar. Gwasanaeth, isadeiledd, trefniant yr ystafelloedd oedd ar driuchka gwan, ond roedd natur a mathau a agorodd y waliau y gwesty yn drawiadol.
Roeddwn i wir yn hoffi'r "hen dref", mae'n cynnwys strydoedd cul carreg, gleiniau siopa diddorol, eglwysi hynafol. Gwir, o'r ffaith bod llawer o gerrig, yn y rhan hon o'r ddinas yn annioddefol o boeth.
Fe wnaeth Dinas Bwlgareg fy nharo i, ar y naill law, bod hyn yn rhan o Ewrop, ac ar y llaw arall, mae llwybr yr Undeb Sofietaidd yn dal i olrhain yn eithaf clir mewn sawl ffordd. Mae llawer o Rwsiaid, mae rhai traethau yn cael rhywbeth fel arfordir y Crimea. Prisiau mewn caffi, nid yw siopau yn rhad, nid yw masnachwyr yn hoffi rhoi gwybod i dwristiaid.
Ar gyfer cariadon hen bethau a hanes Nesseebar, dyma'r hyn sydd ei angen arnoch, ond ni wnes i greu argraff arna i, gormod o bobl a charreg.
