Roeddem ni a'm gŵr yn lwcus iawn bod ein ffrindiau yn hedfan i ymlacio ar Ko Phangan, ac fe wnaethom alw yno i ymweld. Fel arall, ni fyddem wedi ymweld yno, ac mae'r ynys yn werth ymlacio arno! Er ei bod yn bell o gael, i fod yn onest. O Bangkok mae angen i chi gyrraedd dinas Surattani, ac yn benodol i'r Pier Donssak, ac yno i eistedd ar y fferi. Dim ond oherwydd y ffaith bod yna hefyd ynys Samui ger Pangan, bron pob fferi yn gyntaf yn mynd i Samui, ac mae Fangan yn dilyn - yr arhosfan derfynol. Mae'r fferi yn llusgo'n araf iawn, felly er ein bod yn cerdded i lawr i Pangan, fe wnaethant hyd yn oed lwyddo i wraidd.
Mae ynys Ko Fangan yn cael ei adnabod yn bennaf gan ei bartïon blaid-blaid-leuad llawn o dan y lleuad lawn, pan fydd y bobl yn mynd i'r tu allan dros nos. Cynhelir y partïon hyn, fel rheol, ar un traeth, a elwir yn Hada Rin (mae yn rhan de-ddwyreiniol yr ynys). Ers i ni fod angen gwyliau hamddenol, fe benderfynon ni fynd i'r ochr arall i'r ynys. Bysiau mini lleol - SongTeo - yn eich synnu'n annymunol i ni hefyd brisiau cyrchfan - 200 Baht o'r traeth i'r traeth! Wel, iawn, ysgrifennwyd i ffwrdd bod y lle yn boenus o boblogaidd.
Fe wnaethom setlo ar y Salad Halad Beach, mewn tŷ eithaf i 400 baht y dydd. Nodwedd y tŷ oedd ei fod yn sefyll ar ben y mynydd, ac o'r balconi (yn ogystal ag oddi wrth fy ffenestr), golygfa chic o'r môr ac agorwyd serpentine ffordd. Mynychodd hammock a bwrdd y feranda, yn y nifer o welyau gwael ac awyrendy rhyngddynt. Ond am wythnos (mae cymaint o amser y gwnaethom ei ddyrannu ar Phangan) yn iawn! Fe wnaethant dynnu'r beic yn ein gwesteion a aeth i wylio'r ynys.
Wel, y ffyrdd yno, byddaf yn dweud wrthych chi! Roeddwn i'n meddwl ei fod yn beryglus i reidio ar Khanga, ond enillodd Phangan. Nid yn unig y mae descents-lifftiau cyson o dan onglau amhriodol, ac mae'r ansawdd hefyd yn gadael llawer i'w ddymuno. Mae pob ffordd ar yr ynys yn cael eu gorchuddio â chotio concrid (ac eithrio, efallai tref ganolog Tonsala, sy'n cael ei hasphalted). Yn gyffredinol, ffrindiau, reidio yn Pangan yn daclus! Yn enwedig gyda'r nos, oherwydd gyda ffyrdd goleuo yn Panganiaid, hefyd, degau.
Roedd y traeth, yr oeddem yn byw ynddo, wedi cael minws a phlymiau. Hefyd, mae hynny'n wael, a'r machlud ar ein hochr ni. Mae minws - roedd yn amhosibl nofio arno oherwydd y chwysau cyson a'r gwaelod caregog (yn fwy manwl gywir). Maen nhw'n dweud ei bod yn well ei sganio. Ac aethon ni i fynd yn union ar y rin, mae'n troi allan i fod y mwyaf cyfforddus - tywod gwyn, dŵr tryloyw, popeth, fel mewn arweinlyfrau. Dim ond yn mynd yn bell o'n traeth, ac mae'r ffordd mewn mannau yn cŵl (gall sgwteri gyda moduron gwan hyd yn oed stondin ar y cynnydd).
Yn gyffredinol, roeddwn i wir yn hoffi Fangan! Natur hardd, môr glân, yn ystod cyfnodau, pan nad oes partïon, mae popeth yn dawel ac yn glyd, yn gartrefol. Yn aros yno ac yn hirach pe bai cyfle!
