Магчыма, назва гэтага мястэчка не вельмі на слыху сярод нашых суайчыннікаў. Але гарадок вельмі прыгожы! І вось, што тут гэтак жа можна паглядзець.
Комплекс Сант Орсо (Sant'Orso)
Адна з самых яркіх і буйных славутасцяў горада. Гэтак жа можна сказаць, што гэта адзін з самых цікавых рэлігійных комплексаў у Альпах. Комплекс складаецца з храмаў Святога Пятра і Сант Орсо, званіцы, клуатр (крытая галерэя, якая атачае прастакутны двор ці садок манастыра) і маленькага манастыра, пабудаванага ў стылі рэнесанс.
Комплекс пабіты на тэрыторыі гарадскога некропаля. Комплекс першапачаткова быў зусім маленькім, але ў 9 стагоддзі, падчас кіравання Каралінгаў будынак цалкам рэканструявалі. А затым яшчэ раз. Паступова комплекс пашыраўся. У 15-м стагоддзі да храма дадалі хоры і мазаікі. Асаблівая каштоўнасць комплекса- калекцыя миссалов - богаслужбовых кніг і рэлікварыі, у тым ліку мошчы святых. Прыгожы клуатр дэкараваны фігурамі людзей і жывёл і капітэлямі (вярхушка калон, такая ўся разьбяная) са сцэнамі з жыцця Урса Аостийского. «Мармуровы шэдэўр» - так яго нават празвалі (бо калоны зробленыя з мармуру). Усяго ў гэтай галерэі можна бачыць 37 калон, хоць частка з іх у 18 стагоддзі была проста знесена. Нельга не заўважыць высачэзную званіцу ў 44 метра, якую збудавалі ў 10 стагоддзі. Яна захоўвае аблічча сярэднявечнай архітэктуры, а раманскі аблічча ёй «прывязалі» у 12-м стагоддзі. Ўнутранае ўбранне царквы таксама ўражвае, асабліва арыгінальныя столі, упрыгожаныя фрагментамі раманскай роспісу са сцэнамі з Новага Запавету.
Адрас: Via Jean Sebastiano Linty, 2
Музей Кафедральнага сабора Санта Марыя Ассунта (Cathedral Treasure Museum)
Галоўная каштоўнасць музея - творы мастацтва майстроў 13-18-га стагоддзяў гэтага раёна. Напрыклад, вельмі цікавы дыпціх (нешта тыпу кніжачкі, праўда, з двух пераплеценых дошчачак) са слановай косці з выявай імператара Анарэ, часткі надмагілляў з мармуру для вядомых асоб 15 стагоддзя, залатыя ювелірныя ўпрыгажэнні і іншае. Галоўныя жамчужыны музея - велізарны рэлікварыі Сан грата, крыж з крышталя 14-га стагоддзя, бюст святога Яна Хрысціцеля, старадаўнія гатычныя скульптуры з дрэва і распяцця 13-14-га стагоддзяў. І, вядома ж, авальная агатавых камея 1-га стагоддзя нашай эры.
Адрас: Piazza Giovanni XXIII, 1
Рымскі криптопортик (Criptoportico Forense Forum)
Для пачатку, криптопортик - падземны калідор альбо склеп, куды святло трапляе праз вузкія шчыліны або праёмы зверху. Звычайна там складавалі амфары ці нешта такое. Дык вось, криптопортик ў Аоста знаходзіцца побач з Кафедральным саборам. Падземную крытую галерэю асвятляюць дапамогай светлавыя шахты. Криптопортик ў форме конскай падковы сёння пры будаўніцтве размяшчаў падвойным калідорам і столлю з бэлькамі, якія падтрымліваюць калоны. Навошта пабудавалі гэтую штуковіну, на самай справе, дакладна не ведаюць. Хутчэй за ўсё, для падтрымання глебы, прасядаючага ў гэтым месцы. А можа быць як таварны склад і збожжасховішча (а мармуровыя калоны - частка храма). У сярэднія вякі гэта месца выкарыстоўвалася як вінныя скляпы.
Мост Понтэ ды П'етра (Ponte di Pietra)
Назва месца, уласна, перакладаецца як «каменны мост». Знаходзіцца ў рэгіёне Валь д'Аоста і пралягае над ракой Бутье. Мост у даўжыню каля 17 метраў і каля 6 метраў у шырыню. Звод выкладзены вялікімі цаглінамі, ну а абліцаваныя ўсе швейцарскім пяшчанікам. Мост пабудаваны дзесьці ў 30-14 годзе н.э. Мост быў пабудаваны са стратэгічным прызначэньнем.
У Сярэднія стагоддзі адбылося наймоцнае паводка струмень ракі змяніў свой кірунак. Так што, пад мостам нашым засталася тонкая струменьчык, якая і зусім высахла пазней. Так што мост стаў не патрэбны, і паступова яго заносіла зямлёй. Толькі нядаўна яго адкапалі.
Дарэчы, гэта не адзіны такі мост. Мост Пон д'Аёль ў аднайменным мястэчку пабудавалі ў 3-м стагоддзі да нашай эры - ён быў патрэбны, каб забяспечваць ваенную калонію Аўгуста Прэторыі вадой у сельскагаспадарчых мэтах. Да таго ж, мост быў часткай акведука даўжынёй у 6 кіламетраў, якая прасьціралася па скалах даліны. Сёння ж гэты шлях займае затаптаны пешаходны маршрут.