Не сакрэт, што людзі, якія адпачываюць на Міжземным моры ў гатэлях і населеных пунктах, навакольных Сідэ і Манаўгат, едуць у апошні пераважна па пакупкі.
Гэта цалкам натуральна. Раённы цэнтр мае шмат рознымі крамамі, тут пастаянна працуе рынак, дзе прадаюцца не толькі гародніна, спецыі, ягады і садавіна, але і разнастайныя прамысловыя тавары, у асноўным адзенне, абутак і сувеніры. Базар функцыянуе з ранняга раніцы (амаль з світання) і да позняга вечара. Акрамя таго, тут на бульвары Анталія размешчаны жаданы сваімі дэмакратычнымі коштамі універсам знакамітай у Турцыі сеткі Вайкики.
Шпацыруючы па горадзе, можна знайсці гандлёвыя кропкі з вельмі нізкімі коштамі і такія, дзе адбываецца рэалізацыя фірмовых вырабаў вядомых марак. У шматлікіх кафэ і рэстаранах можна здаволіць голад, як фастфуд у Бургер Кінг, так і стравамі нацыянальнай кухні, напрыклад, у Комажене. Толькі не варта шукаць нейкіх старадаўніх славутасцяў і музеяў. Іх проста няма.
Ня пераменшыць ўсіх добрых якасцяў фантана, які сцякае каля ляснога масіва Тюркбелени ў пачатку вуліцы Хастане, адносіць яго да найстаражытных і найпрыгажэйшым будынкам эпохі Візантыі ня магчыма. Ніякіх надпісаў, ніш пад скульптуры рымскіх імператараў тут няма. Хто-то калі-то, мабыць па памылцы, прыклаў апісанне манументальнага фантана Нимфеум да дадзенага месца, і панеслася ....
Здзіўляе і, як бы някрывадушная, захапленне вадаспадам. Звычайнае гідратэхнічнае збудаванне зрабілі цудам прыроды. А гіды, накладзеныя цяжкім сюды незлічоная колькасць экскурсій, напрапалую расхвальваюць яго любаты. А сакрэт просты: багацце лавачак, крамачак і пунктаў харчавання на пляцоўцы, навакольнага гэты твор. Дарэчы, усё тое ж самае, можна купіць у Манаўгат, але ў паўтара-два разы танней. А калі ўлічыць, што за ўваход сюды трэба заплаціць у перакладзе на нашы грошы амаль шэсцьдзесят рублёў, і нават туалет платны - палова ліры, то становіцца неяк смешна. «Дураць нашага брата».
Цікавы і іншы факт. Селеўкіі і Лирбе - гэта адно і тое ж у гістарычным і геаграфічным сэнсе паняцце. Мне, як чалавеку, які пабыў на руінах сярод гор у сасновым (пиниевом) лесе, незразумела адкуль узялося такое розначытанне.
Тым не менш, добра прайсці па набярэжнай ракі каля пешаходнага моста, дзе праводзяцца розныя мерапрыемствы. Так, я прысутнічаў на выставе дзіцячага малюнка вучняў мясцовых школ. Агледзеў помнік на цэнтральнай плошчы ўсюдыіснага ў гэтай краіне Мустафа Кемаль. І не спрабаваў адшукаць або прыдумляць рэчы, якіх тут ніколі не бывала.
