У Баку нарадзілася і вырасла мая бабуля, яна пражыла там 30 гадоў, пасля чаго пераехала ў Расею. У гэтым горадзе пахаваны яе бацькі, таму мы стараемся прыязджаць да іх на могілках хоць бы раз у 2-3 гады. Апошні раз я была ў Баку ў 2012 годзе.
Я еду туды з радасцю, з гадамі аблічча горада мяняецца ў лепшы бок, месцамі ён нагадвае мне Дубай. У наш апошні прыезд мы спынялася ў гатэлі Хілтан, ён размешчаны прама ў цэнтры Баку.
У горадзе вельмі шмат славутасцяў, Бакінскі бульвар, Дзявоцкая вежа, Палац Ширваншахов, набярэжная Каспія, плошча фантанаў. Дарэчы ў Баку здымалі некаторыя сцэны кінафільма "Брыльянтавая рука".
Калі бабуля была маладая, у Баку, па яе расказах, усё было па іншаму. Не было прыгнёту армян, рускіх і габрэяў (хрысціян), у горадзе панавала дружба народаў. Цяпер усё абсалютна па іншаму, як толькі пакідаеш трап самалёта, разумееш што ты знаходзішся ў мусульманскай краіне. Такіх вольнасцяў як у Егіпце тут сабе лепш не дазваляць, разгульваць па горадзе ў кароткай спадніцы я б не стала. У мяне наогул вялікі вопыт зносін з мусульманамі, таму я разумею што яны паводзяць сябе вельмі талерантна ў адносінах да турыстаў.
Бабуля вельмі любіць шпацыраваць па набярэжнай Каспійскага мора. Мора неглыбокае і цёплае, пляж пяшчаны, у прынцыпе гэта шыкоўны варыянт для адпачынку з дзецьмі. Хоць Баку не самы папулярны курортны горад, але ўсё ж такі туды ездзяць адпачываць. Гатэльных пляжаў як я разумею ня шмат, у асноўным гарадскія і дзікія пляжы.
Па прыездзе ў Баку я перш за ўсё купляю сабе іх пахлаву, ем шашлык з бараніны і купляю ўсім сябрам цяперашні азербайджанскае віно. Рэкамендую наведаць Гандлёвую вуліцу, там вельмі шмат буцікаў з прывабнымі коштамі. Горад вельмі цікавы з турыстычнага пункту гледжання, але жадаючых яго наведаць чамусьці няшмат. Калі б у мяне не было прычын паехаць у Баку, я б не паехала ў горад проста дзеля цікавасці, а тым больш адпачываць.