Калі ў Капенгагене мы селі ў хуткасны цягнік, які адпраўляўся ў горад Оденсе, то не здагадваліся, што адразу пачнуцца прыгоды. Адэнсе размешчаны на маленькім востраве Фюн, дабірацца да яго трэба па падвесны мост, які сам па сабе з'яўляецца славутасцю. Яго працягласць амаль 8 км, а злучае ён берага Даніі і Швецыі. Цягнік спачатку едзе па сушы, потым нырае ў падводны тунэль, а затым выязджае на мост. Вакол толькі вада і што пралятаюць па эстакадзе аўтамабілі.
Самы зручны спосаб перамяшчэння па Оденсе, акрамя пешаходнага, на ровары. Пунктаў пракату вельмі шмат, існуюць спецыяльныя веласіпедныя туры па горадзе з гідам-перакладчыкам, распрацаваны індывідуальныя маршруты. Горад хоць і маленькі, але ўвесь час хадзіць пешшу мы стамляліся, а кожны раз марнавацца на гарадскі транспарт, каб праехаць адзін-два прыпынкі не хацелася. Нам не трэба было цягаць ровары за сабой, калі хацелі зайсці ў краму ці кафэ, бо ў горадзе бясплатных велапарковак ня менш, чым аўтамабільных.
Оденсе - радзіма Ганса Хрысціяна Андэрсана і гарадок увесь прасякнуты духам яго казак. Дарослыя людзі, як малыя дзеці радуюцца скульптурам, якія паказваюць кніжных герояў. Арыентуючыся па карце, мы знайшлі 18 такіх скульптур, расьсеяных па ўсім горадзе. Сярод іх, гаршчок з раскрытым кветкай, а ў ім Дзюймовачка, алавяны салдацік, вялікі сабака з «Крэсіва», дзікія лебедзі.
На цэнтральнай плошчы стаяць помнікі Андэрсану і караля Кнуда. Тут жа знаходзіцца прыгожы кафедральны сабор, пабудаваны ў гонар караля, які стаў месцам паломніцтва вернікаў датчан.
У парку Андэрсана мы пракаціліся на роварах па цяністых дарогах, пераехалі масток і ў вадаёме ўбачылі яшчэ аднаго прадстаўніка казак - караблік алавянага салдаціка. Здалёку ён выглядае папяровай, а на самай справе ён сталёвы.
Каб дабрацца да замка Эгесков, нам усё ж прыйшлося скарыстацца транспартам. Бо ён знаходзіцца ў 30 км ад Адэнсе. Замак называюць «Дубавым лесам", так як ён стаіць пасярод возера на падмурку з тысячы дубовых слупоў.