Усе дарогі вядуць ... нет не адгадалі! Усе дарогі вядуць не ў Рым, а ледзь-ледзь паўднёвей - у Неапаль (Napoli), назва якога перакладаецца, як "Новы горад". Новым, праўда ён быў вельмі даўно - цяпер Неапаль ня новы, а сучасны. Нэапаль - гэта краіна ў краіне ... Тут жывуць не італьянцы - мясцовыя жыхары сябе завуць неапалітанцы (neapolitano). І ў іх ёсць свая піца, свае песні, свая ... мафія! І яны кожным з трох пералічаных "дасягненняў" аднолькава ганарацца ... Я сюды прыязджаю ўжо чацвёрты раз і кожная паездка адкрывае вачам нешта новае. У папярэднія наведвання гэтага вар'яцка тэмпераментнага горада мне ўдалося здзейсніць і набегі на крамы і буцікі з распродажамі, і пешыя прагулкі па ранішнім горадзе. Днём жа тут так горача, што лепш перачакаць ў гасцініцы або скарыстацца магчымасцю пасядзець у шэзлонгу ў адным з прыбярэжных кафэ - пад падстрэшкам. Увесь горад - гэта суцэльнае "бістро": на кожным кроку маленькія кавярні, у якіх можна маментальна схапіць кавы, кінуць 1 еўра на прылавак ... і пабегчы далей! Неапалітанцы жывуць у неспасцігальнага тэмпе. Дзіўныя вечара ў гэтым горадзе слаўнага неапалітанскага раманса, выкананага пад мандаліну. Пра гістарычныя славутасці, вядомых італьянцах, якія нарадзіліся тут, - вам раскажа кожны, хто хоць раз пабываў тут на курорце. А я хачу трошкі прыадчыніць вам выгляд "іншага Неапаля", Неапаля людзей, якія жывуць у раі і не падазравалых пра гэта! Летнім днём горад, што называецца, вымірае. Дакладней, выміраюць вуліцы таму, што ўсё жыццё пераносіцца ў памяшканні з кандыцыянерамі, ахаладжальнымі напоямі і на пляж. Дзівяць і здзіўляюць кватэры мясцовых жыхароў, дзверы з якіх выходзіць прама ... на вельмі вузкі тратуар! Дзверы тут, напэўна, ніхто не закрывае - усё наросхрыст і можаце мімаходам ўбачыць і неахвотна падслухаць, як старая італьянка за нешта вычытвае свайго ўжо таксама немаладога сына :) Тут паўсюдны культ МАЦІ! Нават пасля жаніцьбы італьянец-сын будзе слухаць у першую чаргу маму, а потым ужо - жонку. Пажылыя італьянкі тут любяць пасядзець на лавачках прама на вуліцы, жыва абмяркоўваючы і палітычныя навіны, а нявестак. Нэапаль - гэта рай для жанчын! :)
Адпачываць тут можна круглы год. Калі пляжны сезон ужо скончыўся, - перад прыезджымі ёсць выдатная перспектыва наведаць замак Кастэль-дэль-ово, падземны Нэапаль - мясцовыя катакомбы, галоўная рэзідэнцыя Бурбонаў - Неапалітанскі Каралеўскі палац, маса музеяў, касцёлаў і цэркваў адкрыюць вам дзверы! Я засталася пад небывалым уражаннем ад каталіцкага храма - Базылікі Сантиссима-Аннунциата (Santissima Annunziata). Сваёй веліччу яна дапаўняе вобраз гордага неапалітанскага народа, а сонечным колерам сцен - гармануе з пейзажам сонечнага горада.
Толькі, калі зберацеся сюды на Новы год - будзьце асцярожныя: тут існуе звычай ўсе непатрэбныя рэчы ў канцы года, перад святамі, выкідваць з вокнаў! Італьянцы распавядаюць па-сакрэту, што некаторыя рускамоўныя жонкі такім чынам спрабуюць пазбавіцца ад няслушных мужоў-італьянцаў! :) Але гэта ўжо іншая гісторыя! ..