Адпачывалі ў Массандре вялікай і дружнай кампаніяй у ліпені 2012 года. Дабіраліся туды на машынах. Адзіным цяжкасцю у шляху стала праходжанне мяжы (мы ехалі туды праз Харкаў). Стаялі шматкіламетровыя чэргі, вельмі доўга праходзіў дагляд машын рускімі памежнікамі. Украінскія ж пускалі ўсіх жадаючых без агляду, кажучы "Дайце прэч таго дзядзьку на піва і ніякіх дакументаў запаўняць не давядзецца". І вось пасля многіх гадзін у шляху, нарэшце-то на гарызонце здалося мора, а час ішоў ўжо да заходу, і было прынята рашэнне спыніцца ў Массандре.
Жыллё там, трэба сказаць, было вельмі не таннае. Нешта больш-менш за прымальны кошт ніяк не ўпісвалася ў паняцці камфортнага жылля, а нармальныя апартаменты каштавалі каля 800-1000 грыўняў. Знялі мы прыватныя апартаменты каля мора блізу Массандры, на так званай лодкавай станцыі. Калі быць больш дакладным, то прама за ёй. Калі паглядзець на фота ніжэй. То ў цэнтры пабачыце тапелец у зеляніне пансіянат Ялта, крыху далей яго і знаходзіцца гэтая станцыя.
Домікі там стаяць упрытык адзін да аднаго і ідзе актыўнае будаўніцтва суседніх будынкаў. Увогуле, народ пашыраецца. Дзеля справядлівасці трэба сказаць, што будаўніцтва не перашкаджала адпачынку.
Наша знаходжанне ў апартаментах дазваляла нам самім рыхтаваць сабе ежу. І гэта было вялікім плюсам. Так як у менавіта ў гэтым месцы ў крокавай даступнасці кафэ не было. Адзіная піцэрыя на тэрыторыі побач стаячага санаторыя не бліскала шырокім меню. Магазін там таксама быў адзін і з-за гэтага цэны там былі вельмі ня нізкія.
Да Массандры і да Ялты ў цэлым можна было дабрацца пешшу, але даволі далекавата. Яшчэ можна было даехаць на маршрутцы. Але маршруткі, па незразумелай прычыне хадзілі вельмі не часта. А апошні аўтобус з Ялты сыходзіў каля дзевяці гадзін вечара, таму прагулкі да ночы па набярэжных засталіся толькі марамі.
Пляжная паласа вузкая. Мора было чыстым да пачатку выходных. У пятніцу вечарам сталі падцягвацца кампаніі мясцовай моладзі, якія кідалі проста ў ваду піўныя банкі, недакуркі, фанцікі ад цукерак і чыпсаў, і іншае смецце. Пасля выходных моры яшчэ два дня само па сабе паляпшаецца, выкідаючы гэта ўсё на бераг. Але пры гэтым бераг стаў больш нагадваць звалку.
Аднак лежняй на моры мы не абмяжоўваліся. Наведалі некаторыя славутасці Крыма. Яны ўсе знаходзяцца ў непасрэднай блізкасці адзін да аднаго, і не патрабавалася далёкіх і доўгіх пераездаў да іх. Крым мае шмат прыроднымі, архітэктурнымі, гістарычнымі і культурнымі помнікамі
Нягледзячы на мінусы, мне хацелася б вярнуцца ў Крым. Але хутчэй за ўсё я буду выбіраць гатэлі з прыватнымі зачыненымі пляжамі.