Віарэджа -итальянская камуна ў Таскане плошчай ў 32 км².
Гэта не самы вялікі горад, але і не самы маленькі - тут пражывае каля 65 тысяч чалавек. Віарэджа знаходзіцца ў 350 ад Рыма і ўсяго ў 20 км ад Пізы. Так што, калі Вы адправіліся, скажам, паглядзець на Пізанскую вежу, не залянуецеся заехаць заадно ў Віарэджа, таму што гэта вельмі прыгожы прыбярэжны гарадок. Цэнтр горада, ды і ўвесь горад, па вялікім рахунку, выглядае даволі сучасным. Большасць гістарычных будынкаў у Віарэджа былі знішчаныя падчас Другой сусветнай вайны, вельмі шкада. Што ж можна тут паглядзець?
набярэжная Віарэджа
Гэта галоўная вуліца, любімае месца мясцовых жыхароў і прыезджых, своеасаблівая славутасць. На трохкіламетровай вуліцы знаходзяцца ўсе кінатэатры, начныя клубы, прыгожыя будынкі ў стылі Лібэрці, лепшыя рэстараны, крамы, крамы ў сувенірамі, галерэі і, вядома ж, гатэлі, з вокнаў якіх адкрываюцца цудоўныя віды на набярэжную і мора. Большасць збудаванняў на гэтай набярэжнай былі пабудаваныя ў 19 стагоддзі, а некаторыя нават раней. Штогод у лютым-сакавіку на гэтай набярэжнай праводзіцца буйны карнавал, які праходзіць пяць выходных запар і задзейнічае турыстаў і ўсіх мясцовых жыхароў Віарэджа.
Торэ Мацільда (Torre Matilde)
Найбольш значным збудаваннем з мінулых стагоддзяў з'яўляецца Торэ Мацільда, які быў пабудаваны тут ў 1541 годзе. Гэта вежа на ўзбярэжжы, якая была пабудавана для абароны горада ад пастаянных нашэсцяў супернікаў і рабаўнікоў. Імя вежы прысвоілі ў гонар графіні Мацільды дзі Каносса, якая з'яўлялася важным палітычным асобай у 10 стагоддзі ў Таскане. Гэтая вежа з каменя была пабудавана на месцы іншага старадаўняга замка. У пачатку семнаццатага стагоддзя вежа быў вянок з невялікай званіцай з двума званамі. У 16 стагоддзі вежа захоўвала функцыю месца назірання, так як побач ужо пачалі будаўніцтва порта, а так жа званы выкарыстоўваліся для склікання парламента. У пачатку дзевятнаццатага стагоддзя вежа выкарыстоўвалася як турма (аж да пачатку Другой сусветнай вайны), а ў 1810 годзе вежу сталі выкарыстоўваць у якасці тэлеграфа. Пасля Другой Сусветнай вежу разбурылі і закінулі, і толькі 25 гадоў праз ўзяліся за яе рэканструкцыю і рэстаўрацыю. Зараз у вежы праходзяць культурныя мерапрыемствы і мастацкія выставы.
Адрас: Via della Foce, 55
Цэнтр сучаснага мастацтва Matteucci (Centro Matteucci Per L'Arte Moderna)
Гэты музей прадстаўляе свае гасцям прадметы італьянскага выяўленчага мастацтва дзевятнаццатага і дваццатага стагоддзяў, а так жа тут праводзяцца лекцыі, канферэнцыі і семінары на тэму мастацтва. Кожная тэматычная выстава дае выдатны шанец пазнаёміцца з менш вядомымі (але не менш цудоўнымі) творамі мясцовых мастакоў і фатографаў, а працы гэтыя відавочна вартыя Луўра або Нацыянальнай галерэі. Музей размяшчаецца ў элегантным будынку ў стылі мадэрн. Для тых, хто любіць мастацтва і прыгажосць, наведванне гэтага музея проста абавязкова!
Час працы: чацвер-нядзелю -з 15:30 да 19:30
Адрас: Via Gabriele D'Annunzio, 22
Музей -вилла Паліны Банапарт (Museo civici Villa Paolina Bonaparte)
Віла Паліны (ці Палац Паліны) калісьці належала Паліне Банапарт, сястры Напалеона.
Віла была пабудавана ў 1822 годзе на беразе мора перад месцам (якое цяпер называецца Плошчай Шэлі), побач з якім, згодна з легендай, у выніку караблекрушэння моры забрала цела ангельскага паэта 19 стагоддзя Персі Бiшы Шэлi,. Паліна вельмі любіла яго вершы і, як кажуць, менавіта таму і выбрала гэтае месца для будаўніцтва вілы (ну і таму што месца і праўда прыгожае, і блізка да мора).
Знешні выгляд вілы выкананы ў французскім неакласічным стылі. Будынак мае форму квадрата, на першым паверсе з трох бакоў ёсць балконы, якія выходзяць у сад. Будынак падзелена на тры часткі: зала з прылеглымі пакоямі для Паліны і яе гасцей, пакой для слуг, а гэтак жа кухня з каморы. Фасад з выглядам на моры складаецца з тэрасы, якая падтрымліваецца каланадай ў стылі неакласіцызму. Уваход на вілу гэтак жа упрыгожаны дзвюма дарыйскага калонамі. Сад ля вілы не менш цікавы -ранее тут раслі розныя экзатычныя расліны, а гэтак жа быў нават вінаграднік, а так жа тут была стайня, карэтны хлеў і домік для фурмана і садоўніка. У садзе праходзілі тэатральныя пастаноўкі і спектаклі для гасцей Паліны.
Ўнутраны дэкор вілы ў бэжавых колерах вельмі интересный- ўсюды розны (у ім аб'яднаны ўсе тагачасныя павевы французскай, ангельскай і італьянскай моды), з неакласічнага матывамі і шырокім выкарыстаннем мармуру розных кветак. Тут ёсць карціны і барэльефы з гістарычнымі матывамі, а так жа шторы і ўпрыгажэнні ў егіпецкім стылі і іншыя элементы ва ўсходнім стылі.
Вілу гэтак жа называюць "Дом Венеры", так як адразу пасля яе будаўніцтва некаторы час Паліна жыла тут са сваім каханым чалавекам, італьянскім кампазітарам Джавані Пачына. Ды і наогул, у часы жыцця, гэтая віла была адным з самых папулярных дамоў у горадзе, таму што Паліна любіла акружаць сябе людзьмі мастацтва - мастакамі, пісьменнікамі і музыкантамі. У дадзены момант віла адкрыта для наведвання. тут знаходзіцца Археалагічны музей "Alberto Carlo Blanc" (Заснаваны ў 1974 годзе, у 9 залах вілы, змяшчае 433 экспаната, якія былі знойдзеныя падчас археалагічных раскопак у раёне паўночна-заходняй Тасканы),
Музей музычных інструментаў "Giovanni Ciuffreda "(Адкрыты ў 1994 годзе, змяшчае каля 400 музычных інструментаў з Еўропы, Азіі, Афрыкі і Амерыкі, з семнаццатага стагоддзя і па гэты дзень) і Мастацкая галерэя Ларэнца ВІАН (Прысвечаны сучаснаму мастацтву, утрымлівае, у тым ліку, работы Лоренцо ВІАН, які жыў у Віарэджа і творы майстроў дваццатага стагоддзя).
Адрас: Via Machiavelli, 2
Гарадскі парк Пинета дзі Поненте (Park Pineta di Ponente)
Гэта прасторны грамадскі парк у самым цэнтры Віарэджа. Парк быў разбіты ў 1747 годзе з мэтай абароны гарадка ад рэзкіх парываў ветру, што дзьме з мора. Большую частку парку займаюць хвоі, таму паветра там неверагодна духмяны! Жамчужына парку - возера, дзе плаваюць грацыёзныя белыя лебедзі. Гэта ідэальнае месца для прагулак і пікнікоў, тут ёсць неабходныя веласіпедныя дарожкі, дзіцячыя і спартыўныя пляцоўкі, утульныя кафэ. Гэтак жа, тут часта праводзяцца розныя мерапрыемствы і канцэрты.
Адрас: Viale Capponi