Гуаякіль стаў маёй марай, яшчэ гадоў дзесяць таму. Наведаць гэты курорт, у нас з мужам атрымалася толькі ў гэтым годзе. Ведаеце, што мне больш за ўсё спадабалася тут? Лясной парк! Вы толькі ўявіце сабе, на галінках экзатычных дрэў, замест звыклых для нас безаблічных вераб'ём, мільгаюць сваёй расфарбоўкай папугаі і скачуць павукападобныя малпы, якія абсалютна не баяцца наведвальнікаў. Гуляючы па гэтаму парку мне хацелася як у дзяцінстве, бегаць па дарожках і віскатаць ад захаплення, я елі сябе стрымлівала ад гэтага бязладдзя, але ўнутры ўсё проста перагортваюць ад адчування поўнага шчасця і неапісальнай захаплення. Заінтрыгаваў?
Плануючы ці толькі марачы пра паездку ў гэтую краіну, вазьміце сабе на заметку наступную інфармацыю. Грамадзянам Украіны, віза для наведвання Эквадора не патрэбна, але толькі ў тым выпадку, калі вы не плануеце затрымлівацца на тэрыторыі гэтай краіны даўжэй чым на дзевяноста сутак. У аэрапорце ў замежны пашпарт ставяць друк візы Т-З з колькасцю дазволеных дзён знаходжання.
На мытні, дазволена правезці з сабой трыста штук цыгарэт, пяцьдзесят цыгар ці ж дзвесце грам тытуню. Алкаголь таксама дазволены ў колькасці, якое не перавышае адзін літр. Парфумерыя, духі і сродкі асабістай гігіены павінны быць у мінімальнай колькасці і адпавядаць асабістым патрэбам. Гэта тое, што вы можаце правезці без выплаты пошліны. Калі захочацца ўзяць з сабой усяго і пабольш, то ўлічыце, што ў гэтым выпадку прыйдзецца выкласці вельмі нават кругленькую суму. Але мне здаецца, што і гэтага цалкам дастаткова, бо не сала ж вы едзеце на мясцовых пляжах есці, а атрымліваць масу пазітыўных эмоцый ад паўнавартаснага экзатычнага адпачынку.
У якасці мясцовай валюты, тут выкарыстоўваюць амерыканскія даляры. Хочаце абмяняць грошы? Не праблема, таму што гэта можна зрабіць у банках або абменных пунктах, якія тут называюцца "каса-дэ-камбій". Банкі працуюць з дзевяці раніцы да паловы на другую дня, затым варта гадзінны перапынак і ўжо а палове трэцяй дзверы банкаўскіх устаноў, зноў адкрываюцца для наведвальніка, заканчваецца час прыёму наведвальнікаў у палову сёмага вечара. Як правіла, банкі не працуюць па выходных днях, але некаторыя працуюць па суботах. У суботнія дні, дзверы банкаў адкрываюцца а палове дзесятай раніцы, а зачыняюцца ў дзве гадзіны дня. У нядзелю, вы не знойдзеце ні аднаго які працуе банка, таму калі паўстала неабходнасць у абмене грошай, прыйдзецца скарыстацца паслугамі абменных пунктаў. Аперацыя па абмене грашовых сродкаў, з'яўляецца платнай і з вас могуць узяць ад аднаго да чатырох працэнтаў ад агульнай сумы. У гатэлях і вялікіх крамах, можна разлічвацца крэдытнымі картамі, але толькі вось за іх абслугоўванне, часцяком спаганяюць прыстойную сум, якая складае ад шасці да васьмі працэнтаў ад кошту якая праводзіцца аперацыі, гэта значыць калі вы аплачваеце крэдытнай картай паслугу, якая стаіць дапусцім сто даляраў, то дадаткова з вас могуць зняць ад шасці да васьмі амерыканскіх даляраў.
Самым яркім стравай нацыянальнай кухні, ёсць разнастайныя супы. Густ супаў, паўтарыць не атрымаецца нават у самых лепшых кухараў, так як у мясцовых жыхароў маюцца свае сакрэты, якія яны вам цалкам ніколі не знойдуць. Калі ў ж я пачала гаварыць пра супах, то працягну тэму, так як суп у асноўным рыхтавацца на вадзе. Вада тут гэта асобная тэма, паколькі піць яе катэгарычна нельга. Гэта я пра вадаправоднай вадзе. Затое тую ваду, якая прадаецца ў бутэльках, можна піць без найменшага асцярогі, таксама на гэтай вадзе можна рыхтаваць ежу, напрыклад паспрабаваць зварыць суп. Вадой з-пад крана, не рэкамендуецца мыць садавіну і чысціць зубы, то ёсць паласкаць ротавую паражніну пасля чысткі зубоў. Прымаць душ, цалкам бяспечна.
Мясцовае насельніцтва, кажа на іспанскай мове, але ў гатэлі нас цудоўна разумелі на англійскай. Я не валодаю ні адным з моў, акрамя рускага і мовы жэстаў. Дарэчы, мова жэстаў, я лічу універсальным, паколькі калі майго вернага няма паблізу, а ён у мяне ў дасканаласці валодае ангельскай, то я выдатна абыходжуся без яго выкарыстоўваючы мову жэстаў.
Эквадор у цэлым, лічыцца адносна бяспечнай краінай. Аднак ад дробных зладзюжак і гэты рай не застрахаваны. Сілай ніхто зразумелая справа, што забіраць у вас нічога не стане, а вось сцягнуць кашалёк з кішэні, цалкам нармальная з'ява, асабліва ў людных месцах. З мужам мы падарожнічаем ужо не першы год. Ён даўжэй за мяне, паколькі сваю кар'еру вандроўцы я пачала з таго самага моманту, калі пазнаёмілася з ім. Дык вось, у нас ужо выпрацавалася звычка, пакідаць усе самыя каштоўныя рэчы, у тым ліку і дакументы, у сейфовым ячэйкі, якія маюцца ва ўсіх якія паважаюць сябе гатэлях. Для таго, што б адчуваць сябе спакойна на вуліцах любога горада свету, дастаткова мець пры сабе мінімальная колькасць наяўных грошай і ксеракопію пашпарта. Быў у мяне выпадак, калі давялося насіць ўсе грошы, што з сабой. Я паступіла наступным чынам - усё грошы пасартавана па розных кішэнях. Зразумела, што гэта не выйсце, але такім чынам я застрахавала сябе ад таго, што застануся наогул без капейкі.
Для аматараў пакупак, паведамляю радасную навіну, што ўсе крамы працуюць кожны дзень, акрамя нядзелі з дзевяці гадзін раніцы да шасці гадзін вечара. Абед як правіла доўжыцца дзве гадзіны пасля дванаццаці гадзін дня да двух гадзін дня, у некаторых крам абедзенны час пачынаецца ў гадзіну дня, а заканчваецца ў тры гадзіны дня. Падчас правядзення фестываляў, а таксама ў час рэлігійных свят крамы і офісы, не працуюць, а ў гатэлях практычна немагчыма знайсці свабоднае месца.
Гасцінец у Гуаякіль, гэта асобная тэма. Даваць іх прынята, асабліва ў установах грамадскага харчавання, такіх як кафэ і рэстараны. У танных рэстаранах і сярэднестатыстычных кафэ, прынята пакідаць чаявыя ў памеры дзесяці працэнтаў. Грошы пры гэтым не кладуцца на стол, а даюцца прама ў рукі афіцыянту. Сітуацыя ў дарагіх рэстаранах, даволі нахабная. Акрамя таго, што вы пакідаеце традыцыйныя дзесяць працэнтаў, так вам яшчэ палічаць дзесяць працэнтаў падатку. Адно радуе, што ў таксі чаявыя пакідаць не трэба, але вось аб цане паездкі, неабходна дамовіцца з кіроўцам загадзя.