Венге - сэрца Бернскага рэгіёну, найпрыгажэйшы гарадок, забудаваны ўтульнымі шале і шыкоўнымі гатэлямі.
Гэты горад, які больш нагадвае маленькую вёсачку, згубленую ў гарах, штогод прымае вялікую колькасць турыстаў і радуе іх сваімі панарамамі і горнымі забаўкамі.
Да Цюрыха трэба здзейсніць авіяпералёт, непасрэдна з Вашага роднага горада, альбо з горада дзе ёсць аэрапорт.
потым з Цюрыха едзеце з перасадкамі ў Берне і Интерлакене да Лаутербруннена, а потым перасесці на цягнік які ідзе да Wengernalpbahn.
Лаутербруннен, у сваю чаргу, звязаны чыгуначным паведамленнем па горнай дарозе з Мюрреном і Венгеном. Каб дабрацца да Гринденвальда, Вам неабходна будзе перасесці на рэгіянальны цягнік у Интерлакене.
Курорты Гринденвальд і венге звязаныя паміж сабой не толькі курортнай зонай, але і чыгуначным паведамленнем, якое праходзіць праз перавал Кляйне-Шайдег.
А вось з Жэневы шлях зусім не адрозніваецца ад дарогі з Цюрыха. На цягніку сапраўды таксама трэба будзе рабіць перасадкі ў Берне, пасля ў Интерлакене ці ж Латербруннене, а потым ужо цягнік варта да Wengernalpbahn.
Ад Интерлакена ідзе склад здвоены. Першая частка цягніка, а менавіта яго палова ідзе ў Лаутербруннен, а ўжо другая палова ідзе да Грындэвальда.
Не варта перажываць, таму як на ўсіх платформах ёсць поўная інфармацыя куды ідуць вагоны. На саміх вагонах ёсць тая ж інфармацыя што і на платформах. Пазней цягнікі падзяляюцца ў Цвайлючинене.
Бліжэйшыя аэрапорты знаходзяцца ў Берне, Цюрыху, Базелі.
У Венгене цалкам забаронена рух аўтатранспарту.
Курорт венге паведамляецца з курортамі Грюнданвальд і Мюрэй. У Грюнденвальде ёсць некалькі аўтобусных ліній, плюс гадовая лінія, якая ідзе праз перавал Гросу Шайдег ў Майринген, з адзінай перасадкай у Шварцвальдальпе.
З Лаутербруннена ходзяць аўтобусы да Штехельберга, а адтуль пачынаецца канатная дарога ў Мюрэй і на Штильхорн.
Мясцовым чыгуначным транспартам лічаць горную дарогу Юнгфрау , Якая з'яўляецца яшчэ мясцовай славутасцю. Зубчастая дарога пачынаецца ў Кляйне-Шайдег і вядзе праз тунэль на перавал Юнгфрау, праз горы Эйгер і Мёнх.
Дарога вельмі сиарая, пабудаваная яшчэ ў 1896-1898 гадах. Канчатковую станцыю Юнгфрауйох яшчэ называюць Вяршыняй Еўропы. Там жа маецца назіральная пляцоўка, адкуль адкрываецца панарамны від на ледавік Алеч, выдатную даліну Гринденвальда, а таксама на вяршыні Мёнх, Эйгер і саму гару Юнгфрау.